filmov
tv
Βαγγέλης Καζαντζής-Γίνε σιωπή [Νέο τραγούδι],''Καφωδείο 22/12/13''

Показать описание
Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013
''Καφωδείο Ελληνικό'',Θεσσαλονίκη
Από την εμφάνιση του Βαγγέλη Καζαντζή στο ''Καφωδείο Ελληνικό'' στη Θεσσαλονίκη παραμονές Χριστουγέννων 2013!
Μαζί του οι :
Κωσταντής Πιστιόλης: Κλαρίνο, γκάιντα, τρομπέτα, καβάλ, φωνή
Διονύσης Μακρής: Κοντραμπάσο, φωνή
Γιώργος Μαγαλιός: Κρουστά
Γίνε σιωπή
Στιχοι: Βασίλης Μανέλας
Μουσική: Βαγγέλης Καζαντζής
Εσύ στα πέρατα μικραίνεις την αλήθεια και εγώ είμαι εδώ
χωρίς ανάσα στα βαθιά σου παραμύθια, σε καρτερώ
Εσύ μακραίνεις στα πιο απόκρημνα τοπία
κι εγώ ρωτώ πότε η αλήθεια σου θα γίνει ουτοπία
Θε' μου να σταθώ πλάι στο γκρεμό
Ξεχνάς τα βήματα που βγάζουν σε ξωκλήσια σε καρτερώ
καυτή η ανάσα σου ζεσταίνει ερημονήσια, κι εγώ είμαι εδώ
Μέσα στα δίχτυα σου τη σκέψη μου τυλίγεις
πάει καιρός που όλο γυρίζεις πως θα φύγεις ψιθυρίζεις
Θε'μου είσαι αλλιώς πέρασε ο καιρός
Είναι η συνήθεια σου πιο μαύρη απ την αλήθεια
πικρή σταγόνα σε ποτήρι με κρασί
αν αγαπάς άνοιξε μόνη σου το δρόμο για τα αστέρια
λήθη δώσε μου να πιω κι έλα μαζί
νύχτα θολή γίνε σιωπή
Αν δε παλέψεις στον καθρέφτη δε χαρίζεις
δε μένει τίποτα να δώσεις πουθενά
μονάχα φτύνεις κι ό, τι καίγεται στο δέρμα σου μυρίζει
ό, τι ανθίζει το ξεχνάς παντοτινά
στα σκοτεινά γυρνάς ξανά
''Καφωδείο Ελληνικό'',Θεσσαλονίκη
Από την εμφάνιση του Βαγγέλη Καζαντζή στο ''Καφωδείο Ελληνικό'' στη Θεσσαλονίκη παραμονές Χριστουγέννων 2013!
Μαζί του οι :
Κωσταντής Πιστιόλης: Κλαρίνο, γκάιντα, τρομπέτα, καβάλ, φωνή
Διονύσης Μακρής: Κοντραμπάσο, φωνή
Γιώργος Μαγαλιός: Κρουστά
Γίνε σιωπή
Στιχοι: Βασίλης Μανέλας
Μουσική: Βαγγέλης Καζαντζής
Εσύ στα πέρατα μικραίνεις την αλήθεια και εγώ είμαι εδώ
χωρίς ανάσα στα βαθιά σου παραμύθια, σε καρτερώ
Εσύ μακραίνεις στα πιο απόκρημνα τοπία
κι εγώ ρωτώ πότε η αλήθεια σου θα γίνει ουτοπία
Θε' μου να σταθώ πλάι στο γκρεμό
Ξεχνάς τα βήματα που βγάζουν σε ξωκλήσια σε καρτερώ
καυτή η ανάσα σου ζεσταίνει ερημονήσια, κι εγώ είμαι εδώ
Μέσα στα δίχτυα σου τη σκέψη μου τυλίγεις
πάει καιρός που όλο γυρίζεις πως θα φύγεις ψιθυρίζεις
Θε'μου είσαι αλλιώς πέρασε ο καιρός
Είναι η συνήθεια σου πιο μαύρη απ την αλήθεια
πικρή σταγόνα σε ποτήρι με κρασί
αν αγαπάς άνοιξε μόνη σου το δρόμο για τα αστέρια
λήθη δώσε μου να πιω κι έλα μαζί
νύχτα θολή γίνε σιωπή
Αν δε παλέψεις στον καθρέφτη δε χαρίζεις
δε μένει τίποτα να δώσεις πουθενά
μονάχα φτύνεις κι ό, τι καίγεται στο δέρμα σου μυρίζει
ό, τι ανθίζει το ξεχνάς παντοτινά
στα σκοτεινά γυρνάς ξανά