Πολιτική Ρευστότητα και Αναζήτηση Νέων Λύσεων. Η κρίση εμπιστοσύνης κ η απώλεια ιδεολογικών στύλων

Η Ελλάδα βρίσκεται σε μία περίοδο έντονης πολιτικής ρευστότητας, με το πολιτικό σύστημα να κλυδωνίζεται συθέμελα. Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν μια βαθιά κρίση εκπροσώπησης, με τα κόμματα εξουσίας να καταρρέουν δημοσκοπικά και την κοινωνία να απομακρύνεται από τις υπάρχουσες πολιτικές επιλογές. Οι εξελίξεις αυτές δεν αποτελούν μια απλή κυβερνητική φθορά, αλλά δείχνουν ένα βαθύτερο πρόβλημα που αφορά το σύνολο του πολιτικού σκηνικού.

Το πιο ανησυχητικό στοιχείο είναι ότι κανένα κόμμα δεν φαίνεται ικανό να συγκεντρώσει ένα ποσοστό άνω του 25%, που αποτελεί το όριο για το μπόνους εδρών στον εκλογικό νόμο. Η αδυναμία αυτή μαρτυρά τη γενικευμένη κρίση εμπιστοσύνης. Οι πολίτες νιώθουν ότι η ψήφος τους δεν αντανακλάται σε πραγματική πολιτική αλλαγή – ένα πρόβλημα που εντάθηκε μετά τα μνημονιακά χρόνια, όταν τα κυβερνώντα κόμματα διαχειρίστηκαν την εξουσία με τρόπους που πρόδωσαν τις προσδοκίες των ψηφοφόρων τους.

Η Εγκατάλειψη των Ιδεολογιών και η Διάλυση της Πολιτικής Ταυτότητας

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα τα κόμματα είναι η απώλεια της ιδεολογικής τους ταυτότητας. Η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει απομακρυνθεί από τις παραδοσιακές αξίες της συντηρητικής παράταξης και έχει μεταλλαχθεί σε ένα υβρίδιο που προσομοιάζει περισσότερο με τις κεντροαριστερές κυβερνήσεις της Ευρώπης και το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ. Η πολιτική της είναι εναρμονισμένη με τη woke agenda, προωθώντας θέματα όπως η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια και η πλήρης εξίσωση των διεμφυλικών ατόμων με το φύλο που αυτοπροσδιορίζονται. Παράλληλα, στα ελληνοτουρκικά ακολουθείται μια γραμμή κατευνασμού που αφήνει την εθνική κυριαρχία έκθετη στις ορέξεις της Άγκυρας.

Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη πλευρά, συνεχίζουν να βυθίζονται στη δική τους κρίση ταυτότητας, ανήμποροι να εκφράσουν πειστικά τις προσδοκίες των παραδοσιακών ψηφοφόρων τους. Ακόμα και οι μικρότεροι αντισυστημικοί σχηματισμοί της δεξιάς και της αριστεράς δεν έχουν καταφέρει να συγκροτήσουν σταθερές δομές και να παρουσιάσουν ένα αξιόπιστο εναλλακτικό αφήγημα.

Το Πολιτικό Σύστημα σε Αναμονή της Επόμενης Μέρας

Η εικόνα που δίνεται από τους πολιτικούς αναλυτές είναι ότι στη Νέα Δημοκρατία ήδη εξετάζουν τη διάδοχη κατάσταση μετά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ στην αντιπολίτευση επικρατεί απογοήτευση για την αδυναμία των ηγετών της να εκμεταλλευτούν τη φθορά της κυβέρνησης. Οι εξελίξεις στην υπόθεση των Τεμπών, οι μεγάλες διαδηλώσεις που ακολούθησαν και η κοινωνική αγανάκτηση δεν κατάφεραν να δώσουν ώθηση σε κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα, αποδεικνύοντας ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο κυβερνητικό αλλά συνολικό.

Ακόμα και οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν το ίδιο φαινόμενο: οι πολίτες επιλέγουν κόμματα όχι για ιδεολογικούς λόγους, αλλά από ανάγκη ή έλλειψη καλύτερης επιλογής. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις το 11% των ψηφοφόρων της ΝΔ δηλώνει ότι την επιλέγει για ιδεολογικούς λόγους, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά για το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι 16% και 7% αντίστοιχα. Τα ποσοστά αυτά δείχνουν ότι η πολιτική σκηνή έχει μετατραπεί σε ένα πεδίο ευκαιριακών επιλογών, χωρίς σαφή πολιτική ταυτότητα.

Η Παγκοσμιοποίηση σε Δύση και η Ανάγκη για μια Νέα Πολιτική Πρόταση

Η Αναγκαιότητα για ένα Νέο Κόμμα με Σταθερές Αρχές

Η κατάσταση αυτή δημιουργεί ένα μεγάλο πολιτικό κενό. Ένα μεγάλο κομμάτι των παραδοσιακών δεξιών ψηφοφόρων της ΝΔ σήμερα νιώθει πολιτικά ανέστιο, καθώς το κόμμα έχει μετατοπιστεί προς το κέντρο. Παράλληλα, κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα δεν έχει καταφέρει να διαμορφώσει μια ξεκάθαρη και συνεκτική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Η ανάγκη για έναν νέο, καθαρό κεντροδεξιό πολιτικό σχηματισμό είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Ένα κόμμα που θα επαναφέρει την ισορροπία στο πολιτικό σκηνικό και θα προσφέρει μια ξεκάθαρη πολιτική ταυτότητα, απέναντι στην άνευ όρων παράδοση στην παγκοσμιοποίηση και στη σταδιακή αποδόμηση των εθνικών και κοινωνικών αξιών. Ένα κόμμα που θα εκφράσει τους συντηρητικούς πολίτες που απογοητεύτηκαν από τη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη της ΝΔ και θα αποτελέσει μια πραγματική πολιτική διέξοδο για όσους δεν βρίσκουν πλέον πολιτική εκπροσώπηση.

Το ερώτημα είναι: Υπάρχει αυτή η επιλογή σήμερα; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Όχι ακόμα. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Η κοινωνία αναζητά ένα πολιτικό όχημα που να μπορεί να την εκφράσει, αλλά οι υπάρχοντες πολιτικοί σχηματισμοί είναι ανίκανοι να το προσφέρουν. Αν δεν υπάρξει άμεσα μια νέα, στιβαρή πολιτική πρόταση, τότε η πολιτική κρίση θα συνεχιστεί, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη χώρα.