filmov
tv
Γιώργος Στρατάκης-Του ταβερνιάρη η κόρη,''Black is Alive 3/5/14''

Показать описание
Σάββατο 3 Μάη 2014
''Black is Alive'', Θεσσαλονίκη
Ο Γιώργος & Νίκος Στρατάκης για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη για μία εμφάνιση στο ''Black is Alive'' στη Θεσσαλονίκη το Μάη του 2014!
Μαζί τους οι μουσικοί:
Αλέκος Χατζάκης, Κοντραμπάσο
Μάνος Στρατάκης, Κρουστά
Δημήτρης Ματζαράκης, Κιθάρα
Βούλα Στρατάκη,Τραγούδι
Του ταβερνιάρη η κόρη
Παλιό κρασί με κέρασε του ταβερνιάρη η κόρη
κι είπια μα γω δε το βρηκα τση στράτας τ΄ ανηφόρι
Ανε ποθάνω από κρασί θάψτε με στη ταβέρνα
να με πατεί η ταβερναρού κι η κόρη απου με κέρνα
Μπεκρήδες εφηράξανε του βαρελιού τσι ντόγιες
προτού να κοκκινίσουνε τω σταφυλιών οι ρόγες
Έκανα φίλο το κρασί και το νερό εχθρό μου
και με φωνάζουνε μπεκρή οι φίλοι στο χωριό μου
Κανάτες πίνω το κρασί Θέε μου και δε με πιάνει
κι εμεθυσέ με μια βραδυά αυτή μ΄ένα φλιτζάνι
Κοίτα πως με κατήντησε τσ΄ αγάπης το χατίρι
εγω μπεκρής κι αυτή κρασί σε αλλουνού ποτήρι
Ένας μπεκρής ψυχομαχεί ΄πο κάτω απ΄ το βαρέλι
κι αφήνει μια παραγγελιά να βλέπουνε τ΄ αμπέλι
Επόθαν΄ η ταβερναρού κι έκλεισε η ταβέρνα
κι όλοι ρωτούνε στο χωριό που ΄ναι ο μπεκρής που κέρνα
Εμάθα το πως σ΄αγαπώ κι εστέσανε μου τέλι
μα εγω ΄μαι του Γκαγκάνη γιός και πήγα απο τ΄ αμπέλι
Στο βορεινό παράθυρο μαζώνετε το χιόνι
κι άνθρωπος που αγαπά κρυφά μαραίνετε και λιώνει
Χαλάλι σου τ΄αμύγδαλα που μου ΄χεις φαωμένα
μα απ΄το δεξί σου μάγουλο τα ΄χω ξεπλερωμένα
Χίλια καντάρια μύγδαλα και μέλι να μου δώσουν
θα προτιμήσω πια καλιά τη γλύκα των χειλιών σου
Με τα σχοινιά του καραβιού να δέσουν το κορμί μου
ανε μου πεις πως μ΄αγαπάς θα δείς τη δύναμη μου
Μα και τυφλός μπορώ να ζω φτάνει να ξέρω μόνο
πως θα βαστάς τη χέρα μου να τρέχομε στο δρόμο.
''Black is Alive'', Θεσσαλονίκη
Ο Γιώργος & Νίκος Στρατάκης για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη για μία εμφάνιση στο ''Black is Alive'' στη Θεσσαλονίκη το Μάη του 2014!
Μαζί τους οι μουσικοί:
Αλέκος Χατζάκης, Κοντραμπάσο
Μάνος Στρατάκης, Κρουστά
Δημήτρης Ματζαράκης, Κιθάρα
Βούλα Στρατάκη,Τραγούδι
Του ταβερνιάρη η κόρη
Παλιό κρασί με κέρασε του ταβερνιάρη η κόρη
κι είπια μα γω δε το βρηκα τση στράτας τ΄ ανηφόρι
Ανε ποθάνω από κρασί θάψτε με στη ταβέρνα
να με πατεί η ταβερναρού κι η κόρη απου με κέρνα
Μπεκρήδες εφηράξανε του βαρελιού τσι ντόγιες
προτού να κοκκινίσουνε τω σταφυλιών οι ρόγες
Έκανα φίλο το κρασί και το νερό εχθρό μου
και με φωνάζουνε μπεκρή οι φίλοι στο χωριό μου
Κανάτες πίνω το κρασί Θέε μου και δε με πιάνει
κι εμεθυσέ με μια βραδυά αυτή μ΄ένα φλιτζάνι
Κοίτα πως με κατήντησε τσ΄ αγάπης το χατίρι
εγω μπεκρής κι αυτή κρασί σε αλλουνού ποτήρι
Ένας μπεκρής ψυχομαχεί ΄πο κάτω απ΄ το βαρέλι
κι αφήνει μια παραγγελιά να βλέπουνε τ΄ αμπέλι
Επόθαν΄ η ταβερναρού κι έκλεισε η ταβέρνα
κι όλοι ρωτούνε στο χωριό που ΄ναι ο μπεκρής που κέρνα
Εμάθα το πως σ΄αγαπώ κι εστέσανε μου τέλι
μα εγω ΄μαι του Γκαγκάνη γιός και πήγα απο τ΄ αμπέλι
Στο βορεινό παράθυρο μαζώνετε το χιόνι
κι άνθρωπος που αγαπά κρυφά μαραίνετε και λιώνει
Χαλάλι σου τ΄αμύγδαλα που μου ΄χεις φαωμένα
μα απ΄το δεξί σου μάγουλο τα ΄χω ξεπλερωμένα
Χίλια καντάρια μύγδαλα και μέλι να μου δώσουν
θα προτιμήσω πια καλιά τη γλύκα των χειλιών σου
Με τα σχοινιά του καραβιού να δέσουν το κορμί μου
ανε μου πεις πως μ΄αγαπάς θα δείς τη δύναμη μου
Μα και τυφλός μπορώ να ζω φτάνει να ξέρω μόνο
πως θα βαστάς τη χέρα μου να τρέχομε στο δρόμο.
Комментарии