ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΑΝΑΝΙΚΙΔΗΣ Τον Πόντον ν'αγναντεύω

Τον Πόντον ν'αγναντεύω

Τον όρκον ντο εδώκα σεν
Καμίαν 'κι ανασπάλω
Τ'όραμα μ',να ελέπω σεν
Πατρίδα μ',μίαν κι άλλο

Τα ευλοημένα χώματα σ'
Να προσκυνώ και κλαίω
Και σα μακρά ντο έσυρα
Ν'αναστορώ και λέω

Τη Σουμελάν να προσκυνώ
εγώ ο ξεριζωμένον
Να κρούγω τη καμπάναν ατς
Το παραπονεμένον

Όντες πλερούται τ'όραμα μ'
Και τα μουράτεα μ',παίρω
Ας κοίμαι εκεί σα χώματα σ'
Άλλο ζωήν 'κι θέλω

Να εβγαίνω απάν σ'έναν ραχίν
Τον Πόντον ν'αγναντεύω
Κι όντες ο ήλον βασιλεύ
Ασήν ζωήν να φεύω

Τον Πόντο να αγναντεύω

Τον όρκο που σου έδωσα
Ποτέ δεν τον ξεχνάω
Το όραμά μου να σε δω
Πατρίδα μου. μια φορά ακόμα

Τα ευλογημένα χώματά σου
Να προσκυνήσω κλαίγοντας
Και μακριά σου αυτά που τράβηξα
Να πω και να εξιστορίσω

Την Σουμελά να προσκυνήσω
Εγώ ο ξεριζωμένος
Να χτυπήσω την καμπάνα της
Την παραπονεμένη

Κι Όταν εκπληρωθεί το όραμά μου
Και υλοποιηθούν οιπροσδοκίες μου
Ας πέσω εκεί στα χώματά σου
Δεν θέλω άλλο να ζήσω

Να ανέβω επάνω σ'ένα βουνό
Τον Πόντο να αγναντέψω
Κι όταν ο ήλιος βασιλέψει
Απ'την ζωή να φύγω

Στίχοι:Βασίλης Μωυσιάδης
Μουσική:Νίκος Σαββίδης