Sophie lies - Μεγάλα παιδιά

Τα Μεγάλα Παιδιά είναι το πρώτο κομμάτι του δίσκου Μια πέτρα σαν Σπίτι.

Γράφτηκαν το φθινόπωρο του 2015.
Βγήκαν στον κόσμο με τη λήξη της καραντίνας την Άνοιξη του 2020.

Στίχοι/Μουσική - Sophie lies
Ηλ. Κιθάρα - Στέφανος Μουρούτσος
Roads, synth, bass synth, samples - Ορέστης Πετράκης
Τύμπανα - Χάρης Παρασκευάς
Επιμέλεια ήχου/παραγωγή/μίξη/μάστερινγκ - Παντελής Νικηφόρος

Όλες οι ηχογραφήσεις έγιναν στο στούντιο των Λάμδα.

Βίντεο/Επιμέλεια άρτγουορκ σε όλο τον δίσκο - Κατερίνα Παπασηφάκη

__________________________________________________________________________

Στίχοι

Είμαστε μεγάλα παιδιά πια, καταλαβαίνεις και καταλαβαίνω
Σπίτι δουλειά, σπίτι δουλειά και κάπου στο ανάμεσο σωπαίνω
Και ξαποσταίνω λαχανιασμένος από τη βία της κάθε μέρας
Από τα λόγια που όλο θάβω μα τα παίρνει ο αέρας

Είμαστε μεγάλα παιδιά πια μάθαμε να αντέχουμε στα βίτσια
έχουμε φίλους, λίγα λεφτά, έχουμε στέκια και καπρίτσια
Είμαστε τίγκα στη βιταμίνη, πίνουμε τρεις καφέδες τη μέρα
Μα εγώ εχω λόγια που τα θάβω και τα βρίσκω στον αέρα
Είμαστε μεγάλα παιδιά πια από πανεπιστήμια και ωδεία
Κάνουμε γιόγκα και μουσική και ψυχοδραματοθεραπεία
Μιλάμε αργά, συνειδητά, βρίζουμε λίγο ετσι απλά για τη φάση
Μα εγώ κάτι άλλο θέλω να πω κι όλο κάνω πως τοʼχω ξεχάσει

Είμαστε μεγάλα παιδιά πια κι οι δικοί μας έτσι μας βλέπουνε τώρα
Ανοίγουν διάπλατα οι δρόμοι μα όλα μας σπρώχνουν σε μια κατηφόρα
Ίσως να πρέπει να ανοίξω το βήμα, πιο βιαστικά να προχωράω
Ίσως να είμαι πιο σοβαρή, μα εγώ ξεχνιέμαι και γελάω
Είμαστε μεγάλα παιδιά πια, γυρνάμε ό,τι ώρα θέλουμε στο σπίτι
Σάββατο βράδυ θα βγεις στην πλατεία να ψάξεις να βρεις τι είναι αυτό που σου λείπει
Σε πιάνει μια λύπη σε πιανει γερά και δε σε αφήνει
Κάτι έχω χάσει, ρε παιδιά
Είμαστε μεγάλα παιδιά πια, μιλάμε για πολιτική, τασεις και μόδα
Συρία, Παρίσι, τρομοκρατία, πρόσφυγες στη Βικτώρια μες στο χειμώνα
Όλα είναι ρόδα, όλα κυλάνε, αλλάζει ο κόσμος, μαζί του μας παίρνει
Κι ό,τι μου πρόσφερε χαρά, τώρα το βλέπω νʼ αρρωσταίνει

Γίναμε μεγάλα παιδιά πια μα θα κάτσεις και φέτος να γράψεις το γράμμα
Σε κάποιο Βασίλη που ακόμη να αγιάσει από μία Μαρία που δεν ζει το θαύμα
Θα ευχηθείς "και του χρόνου" and a happy new year
θα φτιάξεις γλυκά με την άσπρη τη σκόνη
Μα κάτω απʼ το γκι θα σταθεις μοναχός κι η καρδια σου θα σπάσει

σαν ναʼ τανε ρόδι

Γίναμε μεγάλα παιδιά πια. Καταλαβαίνεις; Καταλαβαίνω
Μπλέχτηκαν μέσα μου οι ροές κι όλο ξεχνάω τι περιμένω
Να τσουγκρίσω τα αυγό μου, να αλλάξω το χρόνο, να αλλάξω τον κόσμο ή να αλλάξω εμένα
Ή αυτά τα λόγια που όλο θάβω να σκορπίσω στον αέρα;
Να δώσω μιά και να χαλάσω, μες στην εξέλιξη της πλάσης
Αφού η ζωή κάποιες φορές απλώς σε αφήνει να γεράσεις.

[theyellowmonkey]

Τυχαία το βρήκα τις προάλλες και δεν μπορώ να σταματήσω να τ ακούω. Μπαίνω δειλά δειλά στα 20 και με αγγίζει τόσο πολύ αυτό το τραγούδι. Σαν μια καθησυχαστική αγκαλιά από κάποιον που γνωρίζει και βιώνει όσα έπονται. Είναι απλά τέλειο. Σ ευχαριστώ

[musicofalltime]

Όμορφο, αναβλύζει μια γλυκιά νοσταλγία. Σαν να είμαστε παιδιά που ξαφνικά μπαίνουν στο δοκιμαστήριο και βγαίνουν με ρούχα μεγάλων. Και μετά κάνουν βόλτα στον κόσμο, όπως μπορέσει ο καθένας. Όμορφη δουλειά :)

[irinipapa]

Το ακουσα σημερα στο cosmos radio, ενω δούλευα και αμέσως σταματησα τη δουλειά για να το στείλω στην κολλητή μου.. Ταυτιστηκαμε και οι δυο! Ευχαριστούμε κι ας μη σε ξέρουμε!καιρό ειχα να λατρέψω τόσο τραγουδι! Αφου κοιμησα τις κορες μου, το έχω βαλει στο repeat και στο σπίτι..!

[MrVmaniatis]

Εξαιρετικο. Ειμαι 53 χρονων και αυτο το κοριτσι με κανει να βουρκωσω και να ανατριχιασω απο συγκινηση. Ναι θυμιζεις τους Στερεο Νοβα, μα μιλας για τη δικη σου γενια. Μια γενια που μας αφορα ολους.

[raniusuranius]

Και ό, τι μου πρόσφερε χαρά τώρα το βλέπω ν' αρρωσταίνει.

[ΕφηΚοκκαλη-τρ]

Έγραψες στην καρδιά μου. Έκλαψα και ανατρίχιασα .
Το αφιερώνω σε μία ψυχή
που ελευθερώθηκε
.Εσύ το έγραψες το 2015 και εγώ το άκουσα του 20 24.

[artwalker]

Να τσουγκρίσω τα αυγό μου, να αλλάξω το χρόνο, να αλλάξω τον κόσμο ή να αλλάξω εμένα.

Συγχαρητηρια παιδια!

[ΑδάμΜιχαλίτσης]

30 χρόνια μετά, ακούω το πνευματικό παιδί, των στέρεο νόβα.Τουλάχιστον συγκινούμαι.Μπράβο!

[gregfeely]

Δεν πειράζει, άργησα, αλλα το βρήκα και αυτό! Τι ωραίο να ανακαλύπτεις τέτοια κομμάτια, ανθρώπους, συναισθήματα... 🖤

[aggelosre]

Χαίρομαι που βρήκα το συγκεκριμένο. Λόγια αλήθειας που σε κάνουν να σκέφτεσαι να δακρύζεις κάποιες φορές ίσως και να κλαις να χαμογελάς και να μην ξέρεις αν εσύ φταις, για όλα αυτά που σου συμβαίνουν είναι τυχαία ή κάτι ανώτερο μας παίζει και νομίζουμε ότι είναι μοιραία.
Μπράβο γιαυτό το αριστούργημα!

[afroditititi]

Δεν ξέρω πόσο περισσότερο θα μπορούσες να " μας βρεις " στην καρδιά.

[nikoskostagiolas]

Είσαι ποιήτρια κορίτσι μου. Σ' ευχαριστώ που υπάρχεις. Μπράβο σου!

[saerelena]

Πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ όμορφο!!!! Όντως θυμίζει στερεό Νόβα, σαν να είναι το παιδί τους, 😊😌

[evapacosmos]

Το ακουσα στο ραδιοφωνο στο αυτοκίνητο και ενοιωσα την ανάγκη οταν εφτασα σπίτι να το ψάξω. Αυτό τα λέει ολα νομίζω.

[billypanou]

Είμαι στην δουλεία και περνούσα απο τραγούδι σε τραγούδι και ξαφνικά σταμάτησα ακούγωντας το και κοιτούσα την οθόνη χωρίς να μπορώ να πάρω τα μάτια μου απο πάνω της. Εκπληκτικό! Μπράβο!

[larevolucion]

Τραγούδι υψηλής αξίας, μπράβο σε όλους τους συντελεστές! Αλήθεια ανυπομονούμε για τον δίσκο.

[ΚικήΦ-πω]

Υπέροχο! εκφράζει τόσο τη γενιά μας... Με συγκίνησε.

[JMALAX]

Το βάζει κάθε μέρα ο Athens Voice και το έχω ερωτευτεί!!

[maroulaki_lettucaki]

Το ακούω όλη μέρα στο repeat! Ευχαριστούμε :)

[efis.]

Μολις ακουσα το συγκεκριμενο τραγουδι και ειναι πραγματικα υπεροχο!!!Δεν μπορω να σταματησω να το ακουω ξανα και ξανα!!!Καταπληκτικη δουλεια!!!❤️😀