« Το καπηλειό » Βασίλης Σκουλάς | Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης (live) 6.

Показать описание

Μουσική - Στίχοι : Δημήτρης Αποστολάκης
Έπαιξαν οι μουσικοί :
Mιχάλης Παχάκης Λαούτο
Μιχάλης Κονταξάκης Μαντολίνο
Γιάννης Σπαχής Λαούτο
Μιχάλης Δασκαλάκης Κιθάρα
Δημήτρης Νεονάκης Κιθάρα
Μιχαλής Μπουτσάκης μπάσο
Νικόλας Χριστόπουλος Τύμπανα
Ηχοληψία - Μάνος Τσιριγοτάκης
Μίξη ήχου - Μαυράκης Μιχάλης

Μοντάζ- Γιώργος Κοντοχριστοφής - Μαυράκης Μιχάλης
Κάμερες -Γιώργος Κοντοχριστοφής, Λευτέρης Πιπεράκης, Αντώνης Μπερκάκης, Νίκος Καρατάσος

Ήτανε όμορφο θαρρώ
εκείνο τον παλιό καιρό
το καπηλειό μου
γιαλός, καημός και τσικουδιά
βαρμένα μέσα στην καρδιά
με τ' όνειρό μου.

Και κάθε μέρα από βραδύς
ντουγιουρντισμένος ο Βαρδής
με το λαούτο
με το κρασί του στον οντά
στον αμανέ του να κεντά
τον κόσμο τούτο.

Κι ο Σταύρος πέρα στη γωνιά
που για δυό χείλια βυσσινιά
τα σιγοπίνει
παίρνει νερό σαν τραγουδεί
'που το λαούτο του Βαρδή
τον πόνο σβήνει.

Κι ο Μύρος πιάνει το χορό
το χώμα μόνο έχει οχτρό
χρυσά παλάτια
σε κάποια θάλασσα πλατιά
θυμάται, κόκκινα φωτιά
τα δυο του μάτια.

Θυμούμαι κάθε χαραυγή
πού 'λεγα ο ήλιος να μη βγει
στην αγκαλιά σου
όνειρο βάρκα με πανιά
να σεργιανίζω το ντουνιά
με τα φιλιά σου.

Αργό το ζάλο μου, βαρύ
ήτανε ψεύτικος μπορεί
ο έρωτάς σου
ρωτώ διαβάτες στα στενά
αν είδαν μάτια καστανά
σαν τα δικά σου.

Πως να δικάσω μια ζωή
κι ένα αστέρι το πρωί
που τρεμοσβήνει
στο ερειπωμένο καπηλειό
ένα μου όνειρο παλιό
έχει 'πομείνει.