Το καπηλειό ~ Μ. Πασχαλίδης & Γ. Χαρούλης

Στίχοι & Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης

ڿڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ

Ήτανε όμορφο θαρρώ
εκείνο τον παλιό καιρό
το καπηλειό μου
γιαλός, καημός και τσικουδιά
βαρμένα μέσα στην καρδιά
με τ’ όνειρό μου.

Και κάθε μέρα από βραδύς
ντουγιουντισμένος ο Βαρδής
με το λαούτο
με το κρασί του στον οντά
στον αμανέ του να κεντά
τον κόσμο τούτο.

Κι ο Σταύρος πέρα στη γωνιά
που για δυο χείλια βυσσινιά
τα σιγοπίνει
παίρνει νερό σαν τραγουδεί
που το λαούτο του Βαρδή
τον πόνο σβήνει.

Κι ο Μύρος πιάνει το χορό
το χώμα μόνο έχει οχτρό
χρυσά παλάτια
σε κάποια θάλασσα πλατιά
θυμάται, κόκκινα φωτιά
τα δυο του μάτια.

Θυμούμαι κάθε χαραυγή
πού `λεγα ο ήλιος να μη βγει
στην αγκαλιά σου
όνειρο βάρκα με πανιά
να σεργιανίζω το ντουνιά
με τα φιλιά σου.

Αργό το ζάλο μου, βαρύ
ήτανε ψεύτικος μπορεί
ο έρωτάς σου
ρωτώ διαβάτες στα στενά
αν είδαν μάτια καστανά
σαν τα δικά σου.

Πως να δικάσω μια ζωή
κι ένα αστέρι το πρωί
που τρεμοσβήνει
στο ερειπωμένο καπηλειό
ένα μου όνειρο παλιό
έχει `πομείνει.

ڿڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ-ڰۣڿڰۣ

Αποποίηση: Το παρόν βίντεο δεν δημιουργήθηκε με σκοπό το κέρδος. Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα. Οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο και δεν επιθυμώ να επωφεληθώ από τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών.

[katerina]

Ήτανε όμορφο θαρρώ
Εκείνο τον παλιό καιρό
Το καπηλειό μου
Γιαλός, καημός και τσικουδιά
Βαρμένα μέσα στην καρδιά
Με τ' όνειρό μου

Και κάθε μέρα αποβραδίς
Ντουγιουντισμένος ο Βαρδής
Με το λαγούτο
Με το κρασί του στον οντά
Στον αμανέ του να κεντά
Τον κόσμο ετούτο

Κι ο Σταύρος πέρα στη γωνιά
Που για δυο χείλια βυσσινιά
Τα σιγοπίνει
Παίρνει νερό σαν τραγουδεί
Που το λαγούτο του Βαρδή
Τον πόνο σβήνει

Θυμούμαι κάθε χαραυγή
Που 'λεγα ο ήλιος να μη βγει
Στην αγκαλιά σου
Όνειρο βάρκα με πανιά
Να σεργιανίζω τον ντουνιά
Με τα φιλιά σου

Όνειρο βάρκα με πανιά
Να σεργιανίζω τον ντουνιά
Με τα φιλιά σου

Αργό το ζάλο μου, βαρύ
Ήτανε ψεύτικος μπορεί
Ο έρωτάς σου
Ρωτώ διαβάτες στα στενά
Αν είδαν μάτια καστανά
Σαν τα δικά σου

Πώς να δικάσω μια ζωή
Κι ένα αστέρι την αυγή
Που τρεμοσβήνει
Στο ερειπωμένο καπηλειό
Ένα μου όνειρο παλιό
Έχει απομείνει

Στο ερειπωμένο καπηλειό
Ένα μου όνειρο παλιό
Έχει απομείνει

[athanasioskaravasileiou]

Τραγούδι γεμάτο Ελλάδα, που ακροβατεί μεταξύ γλεντιού και λύπης

[dan_ch]

Είναι λυπηρό που στις μέρες μας τέτοια τραγούδια έχουν χάσει την αξία που τους αναλογεί

[ΧΡΗΣΤΟΣΑΣΑΡΙΔΗΣ]

Αθάνατη Ελλάδα ότι και να σε κάνουν θα στέκεσαι πάντα όρθια με τα αθάνατα τραγούδια σου τη υπέροχα θεέ μου σε κάνουν και δακρυζεις

[nasosmarilion]

Αναπολω τις στιγμες που ημασταν με την γυναικα μου...σε καποιο απομερο ταβερνακι στην Κρητη...Αχ Χρυσα ποσο μου λειπεις...

[elenidragoumi]

Τι πλούτος υπάρχει στην ψυχή του έλληνα!

[ΙΩΑΝΝΗΣΚΑΖΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ-γο]

Μπορει να το ακουω και 80 φορες την ημέρα!!! Ειστε τέλειοι!!!!

[maryvap]

Αχ ρε Χαρούλη-Πασχαλιδη...Η φωνή σας αντηχεί σα γλυκό αεράκι καλοκαιρινό...

[ΙΩΑΝΝΗΣΚΑΖΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ-γο]

Αυτες οι αγιες φωνες ενωμένες, , , , φερνουν γλυκά δάκρυα, , φερνουν χαρά ...., , , , και τί δε ❤❤ μπράβο!!!!

[zhorzhor]

هذه الأغنية تلامس قلبي وانا اسمعها باسثمرار المجد والخلود لليونان

[ΓΙΩΡΓΟΣΜΑΛΛΑΣ]

Όταν ακούω τέτοια τραγούδια ελπίζω για την ελλαδαρα μας

[florin-ioan]

❤ much love from Romania to Greek people and culture ❤️

[lamprinimoka]

Αφιερωμένο στον Τάκη της καρδιάς μου..που βιάστηκε να γίνει αστέρι στον ουρανό!!!

[thanasi]

Χαμογέλασε και ο Θεός
με τη τραγουδάρα αυτή !!!

[vageliodaskalaki]

Δεν έχω ακούσει ξανά τέτοια λόγια με τόσο νόημα να τα λένε δύο αγγελικές φωνές

[mrBarbarrr]

Гръцката музика, е музика от богове, за богове, казваше вуйчо ми, на времето. Наздраве !

Кръчмата -Giannis Haroulis, Miltos Pashalidis

Някога беше красиво, спомням си
в онези стари времена
моята кръчма
плаж, страст и цикудия,
в сърцето ми
заедно с моята мечта.

И всяка вечер
Вардис размишлява
с неговата лютня
и с виното си горе
в тъжното си съзерцание той бродира
този свят.

И Ставрос в далечния ъгъл
с чифт черешови устни
отпивайки бавно
посяга към водата, докато пее
като лютнята на Варди
изтрива болката.

И Майрос започва да танцува,
земята е единственият му враг
златни дворци
в някакво широко море
спомня си той, червен като огън
двете му очи.

Помня всеки ден,
пожелавайки слънцето да не изгрява
в твойте ръце
мечтая за лодка с платна
скитане по света
с твоите целувки.

Стъпката ми е бавна и тежка
можеше да е фалшива,
твоята любов
Питам минувачите по уличките
ако може да са видели кафяви очи
като твоите.

Как да преценя цял живот
и утринна звезда
трептене
в разрушената кръчма
стара моя мечта
е останала.

[ΜαρίαΕλευθε]

Εφυγες νωρίς Λευτέρη μου 😢 άντρα μου 😢 ψυχή μου 😢 μας λείπεις 😢

[ΜαρίαΣπυροπούλου-ιω]

Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές το έχω αφιερώσει στην κόρη μου, εγώ στο εξωτερικό και αυτή δίνει τον αγώνα της στην Ελλάδα μας για να γίνει γιατρός. Απίστευτη ερμηνεία !

[ΧαρηςΘεοδωρακακος]

Υπέροχο τραγούδι, μοναδική ερμηνεία, όσα χρόνια και να περάσουν, εμείς θα φυγουμε, αλλά αυτά εδώ για ❤ μας και γι τις επόμενες γενιές

[doruvasile]

I love you, dear friend... I love very much, music from Grece... ❤❤❤... This song... kills me... and trust me, I dont understend nothing... Best regards from Bucharest - România!❤❤❤