Κάστρο πέντε πηγάδια

Показать описание

Στην περιοχή Κλεισούρα στην Πρέβεζα, στην κορυφή ενός κατάφυτου λόφου, βρίσκεται ένα μικρό φρούριο του 19ου αιώνα, που παραμένει σε πολύ καλή κατάσταση. Στα μάτια των επισκεπτών, το κάστρο Πέντε Πηγάδια είναι ένα μικρό διώροφο οχυρωματικό έργο. Από ψηλά όμως, φαίνεται ο ιδιαίτερος σχεδιασμός του, καθώς έχει σχήμα σταυρού. Κοντά στο κάστρο Πέντε Πηγάδια που διατηρείται μέχρι σήμερα, υπήρχε ένα άλλο μικρό τετράγωνο οχυρό που είχε χτιστεί από τον πασά του Βερατίου και δερβέναγα της Ηπείρου Κουρτ Αχμέτ πασάς, το 1760. Το πρώτο κάστρο καταστράφηκε, αλλά επειδή το σημείο στο οποίο βρισκόταν είχε μεγάλη στρατηγική σημασία, γύρω στο 1805 ο Αλή πασάς αποφάσισε να χτίσει εκεί ένα δεύτερο οχυρό, το Κάστρο Πέντε Πηγάδια. Το κάστρο βρισκόταν σε πέρασμα, αφού ήταν στα μέσα της διαδρομής Ιωαννίνων-Άρτας. Τη σημαντικότητα της τοποθεσίας είχε αναγνωρίσει και ο Μακρυγιάννης, καθώς στα απομνημονεύματά του την περιέγραψε ως «δυνατή και αναγκαία». Πίσω από την κατασκευή του κάστρου υπάρχει μια αιματηρή ιστορία Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, το κάστρο χτίστηκε από έλληνα τεχνίτη. Κάποιος ενημέρωσε τον τούρκο διοικητή ότι ο τεχνίτης τον ξεγέλασε και το κατασκεύασε σε σχήμα σταυρού. Τότε ο έλληνας τεχνίτης για να δικαιολογηθεί και να γλιτώσει από την οργή του Τούρκου, του έδειξε την ημισέληνο από την τουρκική σημαία που είχε φτιάξει στην πύλη της εισόδου. Ο Τούρκος όμως, δεν πείστηκε και τον κρέμασε στο εσωτερικό του κάστρου. Το κάστρο βρισκόταν σε σημαντική στρατηγική θέση, αφού ήταν στα μέσα της διαδρομής Ιωαννίνων-Άρτας. Τη σημαντικότητα της τοποθεσίας είχε αναγνωρίσει και ο Μακρυγιάννης, καθώς στα απομνημονεύματά του την περιέγραψε ως «δυνατή και αναγκαία» Οι σημαντικότερες μάχες Η θέση «Πέντε Πηγάδια» ήταν κόμβος ανάμεσα σε Άρτα και Ιωάννινα. Τη θέση αυτή είχαν καταλάβει οι Σουλιώτες από τον Δεκέμβριο του 1820. Ο Σελήμ πασάς προσπάθησε να την επανακτήσει με 5.000 άντρες, αλλά ηττήθηκε με μεγάλες απώλειες από τον Μάρκο Μπότσαρη. Όταν απειλήθηκε το Τοσκέσι, ο Χουρσίτ έστειλε 3.500 στρατό με τον Σούλτζη Κόρτσα να ενισχύσει τη φρουρά. Τότε ο Γεώργιος Δράκος με 350 Σουλιώτες και ο Αλβανός σύμμαχος Μουχουρδάρης με 200 άντρες του κατέλαβαν τα Πέντε Πηγάδια. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1821 συγκρούστηκαν με τους Τούρκους και τους κατατρόπωσαν. Δύο μέρες αργότερα οι Τούρκοι επιτέθηκαν πάλι. Έκαναν μάλιστα μία απόπειρα να τους περικυκλώσουν, αλλά ηττήθηκαν από τους άντρες του Μουχουρδάρη. Η επίθεση τους στοίχισε 200 νεκρούς και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Οι Σουλιώτες έχασαν 3 ενώ οι Αλβανοί σύμμαχοι δώδεκα. Όπως αποκαλύπτουν τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη, τον Οκτώβριο του 1821 έγινε μια μάχη εναντίον των δυνάμεων του Χουρσίτ Πασά, οι οποίες εκείνη την εποχή είχαν εκστρατεύσει στα Ιωάννινα κατά του επαναστάτη Αλή Πασά, με αφορμή την απόπειρα κατά της ζωής του Πασόμπεη την 1η Μαρτίου του 1820, γεγονός, που εξόργισε την Υψηλή Πύλη. Η θέση «Πέντε Πηγάδια» ήταν κόμβος και την είχαν καταλάβει οι Σουλιώτες από τον Δεκέμβρη του 1820. Παρά τις αλλεπάλληλες αιματηρές μάχες οι Οθωμανοί δεν μπόρεσαν να την καταλάβουν Ο Χουρσίτ πασάς είχε διατάξει τη φρουρά που βρισκόταν στην Άρτα να μεταφερθεί στα Πέντε Πηγάδια. Ο Μακρυγιάννης, Σουλιώτες και δυνάμεις του Αλή πασά ενημερώθηκαν για την κίνηση του Χουρσίτ και έτσι αποφάσισαν να αντεπιτεθούν όλοι μαζί. Η μάχη έληξε με την ήττα του Χουρσίτ πασά και τον θάνατο περίπου 200 Οθωμανών. «Γίνη ένας σκοτωμός των Τούρκων και πήραμε ως διακόσους ζωντανούς και λάφυρα και έντεκα μπαϊράκια και όλους τους ζαϊρέδες και πολεμοφόδια. Και διαλυθήκανε οι Τούρκοι κακώς κακού,» έγραφε ο Μακρυγιάννης....