Kurtulmak Lazım I Praksis (2024)

Kurtulmak Lazım, aklın kötümserliği, iradenin iyimserliğini kılavuz yapanlara bir pansuman şarkısı. Kuşatılmış duygu durum bozukluğundan çıkış tabelası blurlanmış ama tüm yönler aynı kavşakta birleşiyor: Boğulduğumuz yerde kurtuluyoruz.

—-

KURTULMAK LAZIM

Kırıldı bedenimiz
Ateşimiz söndü bu çiçeksiz çayırda
Ne yana baksak kanar zaman
Ne yapsak çıkamayız bu zindandan
Yükümüz ağır, yaramız kadar

Bundandır aşamayız dağları geçemediğimiz sular gibi
Geçsek bile boğulduk sanırız gerçi
Boğulmak biraz da nefes almaktır aslında

Kurtulmak istediğimiz bir illet gibi
Kurtulmak lazım!
Korkudan, yalnızlıktan bu körkütük karanlıktan
Kurtulmak lazım!
Hüzünden, kederden, çaresizlik denen histen

Kırıldı mı bedenimiz?
Ateşimiz söndü mü?
Kurtulmak lazım!

—-

Uzun uzun duvarlar… Denizin ortasında, “mümkünlerinin kıyısında”. Köründe sabahın, gecenin geçinde, dar sokağın girişinde ve çıkışında da bol bol, incili, taneli, bezeli…

Ancak yürüdükçe ferahlar ufuk. Zor duvarlarının içinden en az bir yol gider, ama görene yol, sezene yol, yürüyene; duvardan bir yol: Yere serilmiş dipçiklerden kahverengi gökyüzüne.

---