ΠΩΣ ΝΑ ΣΕ ΘΕΛΩ - Αννούλα Βασιλείου 1978 (HQ)

Γεννήθηκα στη ∆ραπετσώνα από πατέρα πρόσφυγα, Μικρασιάτη από την Αττάλεια, και µάνα Κεφαλλονίτισσα. ∆εν µείναµε πολύ εκεί, εγώ δηλαδή µεγάλωσα στα Πετράλωνα. Κάποια στιγµή, όταν ήµουν εννιά χρονών, η βασίλισσα Φρειδερίκη έδωσε σπίτια στους πρόσφυγες και εµάς µας έτυχε να πάµε στην Κολοκυνθού. Μέχρι τα δεκατέσσερα έµεινα εκεί. Στα δεκαπέντε µε έκλεψε ο Αγγελόπουλος. Από µικρή ήθελα να ασχοληθώ µε το τραγούδι. Και έγινε το όνειρό µου πραγµατικότητα. Πήγα για ακρόαση στο εργοστάσιο της Columbia µαζί µε την ξαδέρφη µου. Κρυφά είχαµε πάει. Κάποια στιγµή είδαµε να βγαίνει από το στούντιο ο Αγγελόπουλος, µε κοίταξε και µου είπε: «Εσύ, µικρό µε τα τιγρίσια µάτια, τι θέλεις εδώ;» και γύρισε στη γυναίκα που ήταν στο µπαρ και είπε: «Φρόσω, κέρασε τα κορίτσια». Του είπα: «Τι λέτε, καλέ;». Κοκκίνισα. Στο µεταξύ µέχρι σήµερα έχω µαζί µου το αυτόγραφο που µου έδωσε εκείνη τη µέρα. Στο πίσω µέρος της φωτογραφίας γράφει: «Με άπειρη αγάπη στην Αννα Βασιλείου. Με αγάπη, Αγγελόπουλος». Την κουβαλάω πάντα µαζί µου για να µην τη χάσω. Το πρώτο τραγούδι που είπα µου το έδωσε ο Θόδωρος ∆ερβενιώτης και το τραγούδησα µε τον Σπύρο ∆ηµητρίου, που ήτανε Τσιγγάνος, το είχε η µοίρα µου φαίνεται. Λεγόταν «Τσιγγάνε, σπάσε το βιολί». Κι όσο ήµασταν µαζί µε τον Μανώλη όµως έκανα µόνη µου πολλά τραγούδια. Το «Πού θα βρω κι εγώ γαλήνη» που µου έδωσαν ο Κώστας Καρουσάκης µαζί µε τον Αγγελόπουλο πούλησε εκατό χιλιάδες δίσκους. Κάποια στιγµή ήρθε ο Τάκης Λαµπρόπουλος της Columbia στο Χρυσό Βαρέλι που τραγουδούσαµε και µου είπε: «Εγώ εσένα θα σε κάνω δεύτερη Μοσχολιού». ∆εν ήµουν για σιγόντα, ήµουν για πρώτη φωνή. Και µου έδωσε τότε ένα τραγούδι ο Ρεπάνης, το «Στο καλό, αγαπηµένε». Η Columbia το διαφήµισε κάνοντας πια επισήµως το όνοµά µου Αννούλα Βασιλείου, ήδη είχε κυκλοφορήσει και το «Αγαπάω την Αννούλα»...

Στίχοι: Κώστας Ψυχογιός
Μουσική: Κώστας Ψυχογιός
Άλμπουμ: ΤΑΠΑΜΕ ΤΑ ΜΙΛΗΣΑΜΕ 1978

Τη ζωή μου μόνο κράτησα
κι όλα τ’ άλλα μου σου τα χάρισα.

Μα εσύ δεν μ’ ένιωσες κι αφού μετάνιωσες
μου ‘ρχεσαι τώρα που πέθανε πια η καρδιά.
Πως να σε βλέπω, πως να σε θέλω
πως να σε αγαπάω πια.

Κάνε με αν το μπορείς
ξανά να σ’ αγαπήσω
και τη ζωή που μου ‘μεινε
κι αυτή να στη χαρίσω.

Σαν τα μάτια μου σε πρόσεξα
σαν θρησκεία μου σε λάτρεψα.

Μα εσύ δεν μ’ ένιωσες κι αφού μετάνιωσες
μου ‘ρχεσαι τώρα που πέθανε πια η καρδιά.
Πως να σε βλέπω, πως να σε θέλω
πως να σε αγαπάω πια.

Κάνε με αν το μπορείς
ξανά να σ’ αγαπήσω
και τη ζωή που μου‘μεινε
κι αυτή να στη χαρίσω...
__________________________________________