Jak naprawdę wygląda pobyt w szpitalu psychiatrycznym? | Pokój nr 7

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

📃 Regulamin „Pokoju nr 7”:

1. „Pokój nr 7” to nasza wspólna przestrzeń. Nie pozwólmy, aby zagościła w niej agresja i nienawiść. Odwiedzający „Pokój nr 7” zdecydowali się podzielić swoimi życiowymi historiami, mając nadzieję, że ich osobiste doświadczenia będą przestrogą dla osób postronnych, a także wsparciem dla tych, którzy zetknęli się z podobnymi traumami.

2. „Pokój nr 7”, z uwagi na treści o tematyce wrażliwej, jest narażony na cięcie zasięgów. Aby istnieć, potrzebuje Twojego zaangażowania. Najprostszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jest zostawienie komentarza pod filmem oraz kliknięcie łapki w górę – dla algorytmów YouTube’a to wyraźny sygnał, że pomimo specyficznej tematyki warto polecić film innym użytkownikom serwisu.

3. „Pokój nr 7” jest projektem niekomercyjnym. Utrzymuje się dzięki zbiórce prowadzonej w serwisie Patronite. Jeśli możesz, wesprzyj go klikając w link na górze opisu. Robiąc to, będziesz mieć pewność, że „Pokój nr 7” szybko nie zniknie.

5. Gospodarzem „Pokoju nr 7” jest Rafał Gębura. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że z uwagi na dużą liczbę maili oraz liczne obowiązki (z czego najważniejszym jest przygotowanie kolejnych odcinków „Pokoju nr 7” oraz „7 metrów pod ziemią”), Gospodarz nie będzie w stanie odpowiedzieć na wszystkie wiadomości. Zastrzega sobie zatem prawo do odpowiedzi wyłącznie na wybrane zgłoszenia.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

„Pokój nr 7” w formie podcastu:

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

🎥 Wideo: Sławomir Nadolski
🎞 Produkcja: Press Play

[magda]

Podziwiam za odwagę. Wszystkim hejterom i osobom, które potrafią tylko złośliwie komentować: nie wiecie z czym ta Dziewczyna się zmierzyła i naprawdę nie życzę Wam byście musieli to kiedykolwiek przeżyć. Przeraża mnie to, że tak łatwo wam komuś sprawiać przykrość i ból.
Dużo Siły dla Bohaterki❤

[kimi]

Bardzo Ci dziękuję że podzieliłaś się swoim doświadczeniem.Mam męża który miał trzy pobyty w szpitalu psychiatrycznym pobyty różne dwa tygodnie, miesiąc i dwa miesiące.Wspierałam męża zawsze bo jest wspaniałym człowiekiem, oczywiście znajomych i pseudo przyjacieli w tej chwili brak jak jest się w szpitalu...Nie odpuściłam ani jednego dnia żeby nie odwiedzić męża, jeździłam codziennie i byłam w kontakcie z lekarzami.Pamiętam jego słowa:, , nie chciałaś takiego męża co?" Odpowiedziałam że kocham go i będę przy nim kiedy będzie potrzeba.Od 4 lat jest wszystko w porządku także też się bardzo cieszę ale gdy widzę że jest coś nie tak to poprostu działam...
Życzę Ci wszystkiego dobrego i dużo siły jak i wiary w siebie.Zawsze powtarzam że nie ma się czego wstydzić wstyd jest kraść!
Pozdrawiam serdecznie wszystkich ❤

[kamilalewna]

Smutne jest to, że w dzisiejszych czasach jest strach zachorować. Człowiek nawet kiedy ma słabą psychikę stara się trzymać z całych sił, byle nie trafić do tego miejsca ....

[tpalarczyk]

Pozdrawiam bohaterkę odcinka. Ktoś kto nie przeżył problemów ze zdrowiem psychicznym nigdy tego nie zrozumie. To nie jest łatwe, mile i przyjemne. Szacun za opowiedzenie tego. Pozdrawiam gorąco

[domiq]

Ja byłam 3 razy w takim szpitalu- łącznie 4, 5 miesiąca. Żadnej terapii nie było, rozmów z psychologiem nie było. Po prostu tam trafiałam i za każdym razem czekali aż mój stan się polepszy i dopóki nie powiedziałam że już jest dobrze to mnie tam trzymali. Przez 2, 5 miesiąca nie wyszłam ani razu na dwór bo pani ordynator mi zabraniała (nie wiem czemu). Moje pobyty można porównać z kobietą która miała amputowaną nogę i trafia do szpitala z powodu braku nogi. Codziennie na obchodach lekarze się pytają „czy ma już pani nogę?”. Najpierw miesiąc zgodnie z prawdą mówi że nie ma tej nogi to oni odpowiadają jej „skoro jeszcze nie ma pani nogi to pani nie wypuścimy”. W końcu kobieta zirytowana ciągłym patrzeniem się w sufit w szpitalu zaczyna kłamać „tak, mam już nogę” i wtedy dopiero ją wypuszczają.

[goniaz]

Mimo, że byłam tam tylko chwilę wciąż pamiętam ten supeł w żołądku, przez który nie moglam nic przełknąć i uczucie niepokoju. Do dziś słowo "szpital" lub "oddział" wywołuje u mnie dreszcze. Modlę się i robię wszystko aby już nigdy więcej tam nie trafić.

[HannaXyz]

Zawsze powtarzam, że 300 razy lepszy jest ból fizyczny jak psychiczny …

[tadeuszjedrkowiak]

Agnieszko-Twoja elokwencja i inteligencja zachwycają!I po raz kolejny okazuje się, że system zawodzi!Chory system ma leczyć?Jesteś wspaniałą i swiadoma młoda damą!

[ukaszszsz]

Brawo dla tej wspaniałej dziewczyny .. Ja w jej wieku jak 'zaczynałem się leczyć ' bałem się pisnąć komukolwiek że się leczę...

[katarzynaseroczynska]

Ładna i mądra dziewczyna, żeby jeszcze zaznała radości w życiu .

[otaku]

Przeżyłaś piekło - mam nadzieję, że udało Ci się wyjść na prostą. Tego Ci życzę. Trzymaj się!

[kasiawroblewska]

Agnieszko bardzo milo sie ciebie slucha, bije od ciebie taka serdeczność…, nie wiem jak potoczy sie twoja historia życiowa ale życzę tobie abyś kiedyś została terapeutka z osobistymi doświadczeniami ……🎉🎉🎉, życzę tobie dużo radości i spełnienia jednego aktualnego marzenia . Pozdrawiam

[emo_chomik_]

Byłam raz w szpitalu psychiatrycznym i to stosunkowo niedawno (na oddziale dla dzieci i młodzieży). I szczerze - nigdy więcej. Personel traktował nas jak worki treningowe, nie jak ludzi.
Pisane skargi nic nie dawały/nie dają.
Jedyne czego się tam nauczyłam to zaciskać zęby aby tam nie wrócić, wyniszczać się jeszcze bardziej od środka, znajdować nowe sposoby na samookaleczanie ale i budować silny charakter. Jednak absolutnie nie czułam się zaopiekowana.
W momencie gdy widzę jakie jest tam „przeludnienie” a kolejne oddziały zostają likwidowane, co najmniej jakiś tam kawałek skruszonego serducha się łamie jeszcze bardziej…
Nie zmienia to faktu że cieszę się że odważyłaś się o tym powiedzieć przed kamerą. Podziwiam ❤

[gretapola]

Odwiedzałam kiedyś moją chorą siostrę na oddziale psychiatrycznym i szok jaki tam przeżyłam to to że ona pod wpływem leków ciągle spała i była nieobecna ..nawet mie nie poznawała.pozdrawiam wszystkich chorujących na tę straszną chorobę.❤

[arturkowalski]

Ostatnio myślałem na ten temat. Dziękuję za ten film. Obala pewne stereotypy i daje szerszy pogląd na to jak wygląda to w rzeczywistości.

[konupsychologa]

Oddział w Cieszynie, marzec 2021.
Brak jakichkolwiek zajęć, terapii, wizyt z lekarzem, jedynie 2 minutowy obchód i rozmowa przy wszystkich pacjentach. Byłam na sali z dwoma alkoholiczkami i starszą Panią.
Starsza Pani kradła nam rzeczy, załatwiała się na środku sali. Personel nic sobie z tego nie robił i to te alkoholiczki się nią zajmowały. 0 zainteresowania i jakiejkolwiek opieki.
Jedna rozmowa z psychologiem, stwierdził, że osoby z chorobą dwubiegunową to osoby, które wbijają sobie nóż w serce, a ja taka nie jestem. Testy osobowościowe które nic nie wykazały. To było po prostu wiezienie.
Na wyjściu po tygodniu usłyszałam, że mam dystymię (przy planach samobójczych) i ze jestem niedojrzała.
Ignorancja kompletna moich objawów chad, ciagle na antydepresancie, który wprowadzał mnie w hipomanie.
Po pół roku trafiłam na dobrego lekarza, oczywiście prywatnie. Dobrze dobrał mi leki i teraz jest stabilniej, chociaż dalej nieidealnie.
Pobyt w szpitalu to największy koszmar i brak możliwości jakiegokolwiek leczenia czy odpoczynku.

[marcinbochenek]

Jeden z najbardziej wartościowych kanałów na polskim yt jakie kiedy kolwiek istniały. Ogromny szacunek dla ludzi którzy występują 🙏

[ukaszfoleher]

Dla Mnie Jesteś Wielka jesteś Mądrą i Ładną Kobietom ❤ i Dasz Rade Wielkie Brawa👏za to że Masz siłe Wypowiedzi i za to jaka Jesteś Ślna po tym Wszystki Bądź Zdrowa na Zawsze ❤Twa Wypowiedź daje Mocy Słabszym dzięki czemu Stają się Silniejsi ❤❤❤🌹

[bozenadanel]

Bardzo dziękuję za podzielenie się swoimi dodwidczeniami. Życzę Ci dużo sily i dobrych ludzi wokół .

[Nevermindd]

Wiem z doświadczenia moich bliskich, jak choroba psychiczna, potrafi dezorganizować i niszczyć życie. Ale przy stałej kontroli psychiatrycznej, i regularnym przyjmowaniu leków, jaakoś można żyć, ale z pewnością takie życie jest usłane trudnościami i dezorganizają życia. Trzymaj się słońce i dbaj o siebie ❤