Odysseas Elytis της αγάπης αίματα from Axion Esti

Odysseas Elytis

"Της αγάπης αίματα"

Another great lyric poem by Elytis, from his epic masterpiece: Axion Esti; another beautiful musical setting by the late great Mikis Theodorakis;

another nightmare for the translator; I don’t think I’ll bother as it loses so much in translation - but the gist of it is the trials and tribulations of finding love ‘the only sin the author feels he has committed’; it is a poem about the overwhelming power that love has to transform our being: emotional mental and physical. It’s worth learning Greek just to enjoy perfect harmony of words and meaning in this poem and the whole of Elytis’ Nobel-worthy poetry.

The refrain goes something like this: ‘distant mother, unfading rose…’

Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε
οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Στ’ ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε
αμαρτία μου να `χα κι εγώ μιαν αγάπη
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
Music: String Demons, an adaptation of the original melody by the composer, Theodorakis.