Project Playlist Π, ΑΝΕΜΟΣ, Διασκ: Στάθης Μαυρίδης (NERUDA,ΡΟΥΚ,ΧΙΟΝΗΣ,ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ,ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ)

Project Playlist Π, ΑΝΕΜΟΣ, Διασκ: Στάθης Μαυρίδης (NERUDA,ΡΟΥΚ,ΧΙΟΝΗΣ,ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ,ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ)
Θέμα : Άνεμος
Παραγωγή και διασκευή : Στάθης Μαυρίδης
Ποιήματα :
1.PABLO NERUDA - Ο ΑΝΕΜΟΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
2. Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ - Επίλογος αέρας
Εκδότης : ΚΕΔΡΟΣ, Δεκέμβριος 1990
3. Αργύρης Χιόνης, «Ο άνεμος»
4. Μίλτος Σαχτούρης, «Ο τρελός άνεμος Αγίρ»
ποιητικό ανθολόγιο 2014
5. Τάσος Λειβαδίτης - Ο άνεμος του Νοεμβρίου
Τα Χειρόγραφα του Φθινοπώρου, Εκδόσεις Κέδρος, 2003.

PABLO NERUDA - Ο ΑΝΕΜΟΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ

Ο άνεμος είναι άλογο:
γι’ άκου τον πώς τρέχει
στον ουρανό, στη θάλασσα.

Να με σηκώσει θέλει: γι’ άκου
πώς τριγυρνάει στον κόσμο
να με σηκώσει, να με πάει μακριά.

Άσε τον άνεμο να τρέχει, άσε τον
στεφανωμένον με όλους τους αφρούς,
να με φωνάζει, άσε τον να με γυρεύει,
ενώ καλπάζει μέσ’ από τους ίσκιους,
όσο εγώ, αναδυόμενος, ανατέλλοντας
κάτω από τα μεγάλα σου τα μάτια
γι’ αυτή τη νύχτα μόνο είμαι εδώ
ν’ αναπαυθώ, να βασιλεύω, αγάπη μου.

Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ - Επίλογος αέρας

Ο αέρας σηκώνει τα κρίματά μας ψηλά,
τα στροβιλίζει για λίγο μακριά
απ’ τις κουτές σκευωρίες μας
και τ’ αφήνει να πέσουν πάλι στη γη˙
εκεί ν’ ανθίσουν.
Νωπές ακόμη παίρνει τις λεξούλες
να, εκεί έλα,
τις ακουμπάει στις κορφές
των αισιόδοξων δέντρων
και τις καθίζει μετά στο χώμα
σαν αναμνηστικά ξεραμένα τίποτα.
Ο αέρας σηκώνει τα σχισμένα φύλλα
της μικρής νουβέλας
κι όπως ανεβαίνουν, γίνεται ευανάγνωστη
η σελίδα της ζωής μας, για να διαβαστεί κάποτε στη νηνεμία
σαν ένα νόημα που μας δόθηκε ακέραιο.

-Αργύρης Χιόνης, «Ο άνεμος»
«Μην εμπιστεύεσαι τον άνεμο που σου χαϊδεύει τα μαλλιά
που μπαίνει στ’ ανοιχτό πουκάμισό σου
και τρίβεται ερωτικά στο στήθος σου
Εκεί που δεν το περιμένεις βγάζει δόντια
εκεί που δεν το περιμένεις χώνεται στις σάρκες σου
και σε αδειάζει από τα μέσα
και σε αδειάζει τόσο που δεν απομένει
ούτε καν μεδούλι στα οστά σου
που δεν σ’ αφήνει ούτε ψίχουλο ψυχής
που γίνεσαι κοχύλι άδειο ηχείο
κουκούλι του κενού
Μην εμπιστεύεσαι τον άνεμο που πλέκει
τα δάχτυλά του μες στα δάχτυλά σου
και με υποσχέσεις για ταξίδια και φτερά σε νανουρίζει
ο θάνατος είναι η μόνη χώρα που γνωρίζει
Στήλωσε στέρεα τα πόδια σου στη γη
και τίναξέ τον από πάνω σου τον άνεμο.»

-Μίλτος, Σαχτούρης, «Ο τρελός άνεμος Αγίρ»
«Ο τρελός άνεμος Αγίρ
χτυπάει τις πόρτες
τρίζει τις πόρτες τρίζει
το μυαλό μου
το γεμάτο ιστορίες
από έρωτες από θανάτους
από ποιήματα
από ποιήματα πιο πικρά κι από θανάτους…
ο τρελός άνεμος Αγίρ
χτυπάει τις πόρτες
τρίζει τις πόρτες…»

Τάσος Λειβαδίτης - Ο άνεμος του Νοεμβρίου

«Τώρα όμως βράδιασε.
Ας κλείσουμε την πόρτα κι ας κατεβάσουμε τις κουρτίνες
γιατί ήρθε ο καιρός των απολογισμών.
Τί κάναμε στη ζωή μας;
Ποιοι είμαστε; Γιατί εσύ κι όχι εγώ;
Καιρό τώρα δε χτύπησε κανείς την πόρτα μας κι ο ταχυδρόμος έχει
αιώνες να φανεί. Α, πόσα γράμματα, πόσα ποιήματα
που τα πήρε ο άνεμος του Νοεμβρίου. Κι αν έχασα τη ζωή μου
την έχασα για πράγματα ασήμαντα: μια λέξη ή ένα
κλειδί, ένα ένα χτες ή ένα αύριο
όμως οι νύχτες μου έχουν πάντα ένα άρωμα βιολέτας
γιατί θυμάμαι. Πόσοι φίλοι που έφυγαν χωρίς ν’ αφήσουν διεύθυνση,
πόσα λόγια χωρίς ανταπόκριση
κι η μουσική σκέφτομαι είναι η θλίψη εκείνων που δεν πρόφτασαν
ν’ αγαπήσουν.