filmov
tv
Θ. Αρλεκίνος - Στην Ίδια Ζάλη

Показать описание
Ηχογράφηση/Μίξη/Mastering :JK1 @mixdown studio
Beat: Anno Domini
Στίχοι:
Όταν σταμάτησες να έρχεσαι στον ύπνο μου άρχισα να σε σκέφτομαι πάλι
ποτέ μαζί στην ίδια ζάλη
Ποτέ δε νοιάστηκα τι σκέφτονται οι άλλοι
θα πέρναγα μαζί σου δέκα φορές το ίδιο χάλι
Το πιο απαλό γραπτό μου μαξιλάρι
να 'χεις κάπου να ξαπλώσεις λίγο πριν ο ύπνος σε πάρει
Πάρτο χαμπάρι τα στολίδια δε με ελκύουν
όταν δημιουργώ τα βλέφαρα μου παραλύουν
Με νύχια και με δόντια σε κράτησα να μη φύγεις
Τώρα δεν έχω δάχτυλα και το στόμα μου μάτωσε
Ίσως να μην υπήρξες ποτέ ίσως και να μου λείπεις
Πήρα αγκαλιά την έμπνευση, καιρό πριν με παράτησε
Μέσα στην ίδια ζάλη μου
το έιδωλο μου βλέπω στο κεφάλι μου, οργανώνει την πλάνη μου
μου λέει πως είμαι λάθος σαν ύπαρξη, σαν άνθρωπος
Ο μεθυσμένος στον καθρέφτη φαίνεται άτρωτος, άκαρδος και μπάσταρδος
και άτρωτος και άκαρδος και μπάσταρδος
ξυπόλητοι στην ίδια ζάλη πάμε πάλι
Η πιο σκοτεινή πλευρά του εαυτού μου χυμένη στο πάτωμα
είναι ο ίσκιος μου μιμείται τις κινήσεις μου
και δεν τον εμπιστεύομαι καν, πέστο παράπτωμα
Τώρα που δεν έχω σκιά φέρομαι ανάλογα
Περιπλανιέται τ' άρωμα σου σε μια θάλασσα
Είπα να το κυνηγήσω μα το χάνω στην πρώτη στεριά
Τώρα τη σχεδία και τα σχέδια μου χάλασα
Μόνος στ' Άδειο Θέατρο ξανά. Παντού και πουθενά
Θέλω να σκέφτεσαι αν σε σκέφτομαι όσο σκέφτομαι
πως ούτε που με θυμάσαι μωρό μου προφανώς
Χαμογελώ ονειροπολώ κι ονειρεύομαι
Στη ζάλη μου σε βρίσκω και σου ψιθυρίζω πως
Ένα με το ντεκόρ έχει γίνει η φωτογραφία μας
να κουβαλάει τη θλίψη μου και την απάθεια σου
Έμεινε το φάντασμά σου να λέει την ιστορία μας
Να θυμίζει πως ποτέ δε με χρειάστηκες κοντά σου
Μια στην υγειά σου έμεινα εδώ κι άλλη μια για όλα αυτά
που ποτέ δεν έμαθα να δίνω
Ρίξε το φταίξιμο σε μένα
κι εγώ με τη σειρά μου θα το ρίξω στο Θλιμμένο Αρλεκίνο
Μια στην υγειά σου ακόμα εδώ κι άλλη μια για τις φορές
που πίστεψα πως μαζί σου θα μείνω
Σκότωσέ με σ' ένα βράδυ
κι εγώ με τη σειρά μου θα σκοτώσω το Θλιμμένο Αρλεκίνο
Beat: Anno Domini
Στίχοι:
Όταν σταμάτησες να έρχεσαι στον ύπνο μου άρχισα να σε σκέφτομαι πάλι
ποτέ μαζί στην ίδια ζάλη
Ποτέ δε νοιάστηκα τι σκέφτονται οι άλλοι
θα πέρναγα μαζί σου δέκα φορές το ίδιο χάλι
Το πιο απαλό γραπτό μου μαξιλάρι
να 'χεις κάπου να ξαπλώσεις λίγο πριν ο ύπνος σε πάρει
Πάρτο χαμπάρι τα στολίδια δε με ελκύουν
όταν δημιουργώ τα βλέφαρα μου παραλύουν
Με νύχια και με δόντια σε κράτησα να μη φύγεις
Τώρα δεν έχω δάχτυλα και το στόμα μου μάτωσε
Ίσως να μην υπήρξες ποτέ ίσως και να μου λείπεις
Πήρα αγκαλιά την έμπνευση, καιρό πριν με παράτησε
Μέσα στην ίδια ζάλη μου
το έιδωλο μου βλέπω στο κεφάλι μου, οργανώνει την πλάνη μου
μου λέει πως είμαι λάθος σαν ύπαρξη, σαν άνθρωπος
Ο μεθυσμένος στον καθρέφτη φαίνεται άτρωτος, άκαρδος και μπάσταρδος
και άτρωτος και άκαρδος και μπάσταρδος
ξυπόλητοι στην ίδια ζάλη πάμε πάλι
Η πιο σκοτεινή πλευρά του εαυτού μου χυμένη στο πάτωμα
είναι ο ίσκιος μου μιμείται τις κινήσεις μου
και δεν τον εμπιστεύομαι καν, πέστο παράπτωμα
Τώρα που δεν έχω σκιά φέρομαι ανάλογα
Περιπλανιέται τ' άρωμα σου σε μια θάλασσα
Είπα να το κυνηγήσω μα το χάνω στην πρώτη στεριά
Τώρα τη σχεδία και τα σχέδια μου χάλασα
Μόνος στ' Άδειο Θέατρο ξανά. Παντού και πουθενά
Θέλω να σκέφτεσαι αν σε σκέφτομαι όσο σκέφτομαι
πως ούτε που με θυμάσαι μωρό μου προφανώς
Χαμογελώ ονειροπολώ κι ονειρεύομαι
Στη ζάλη μου σε βρίσκω και σου ψιθυρίζω πως
Ένα με το ντεκόρ έχει γίνει η φωτογραφία μας
να κουβαλάει τη θλίψη μου και την απάθεια σου
Έμεινε το φάντασμά σου να λέει την ιστορία μας
Να θυμίζει πως ποτέ δε με χρειάστηκες κοντά σου
Μια στην υγειά σου έμεινα εδώ κι άλλη μια για όλα αυτά
που ποτέ δεν έμαθα να δίνω
Ρίξε το φταίξιμο σε μένα
κι εγώ με τη σειρά μου θα το ρίξω στο Θλιμμένο Αρλεκίνο
Μια στην υγειά σου ακόμα εδώ κι άλλη μια για τις φορές
που πίστεψα πως μαζί σου θα μείνω
Σκότωσέ με σ' ένα βράδυ
κι εγώ με τη σειρά μου θα σκοτώσω το Θλιμμένο Αρλεκίνο