Liberta - Να ανοίξει η αυλαία [Lyric Video]

Από το EP 'Ναυάγιο' - 2012

Στίχοι: Liberta
Παρουσίαση: Παλιάτσος
Εκφωνητής: Ψ του Πλήθους
Home Studio 'Ονειροκούτι'

Στίχοι:
Το τσίρκο έχει αρχίσει και γεμίζει,
ψάχνεται ο κόσμος πουθενά για να καθίσει.
Όλοι είναι στις κερκίδες, κάθονται και μιλάνε,
και οι μικροί με τα μπαλόνια τους να χαμογελάνε.
Πολύχρωμα φώτα, ακροβάτες, μαριονέτες,
ατσάλινα κελιά, λιοντάρια με ταμπέλες.
Όλα μοιάζουν ήρεμα, είναι όλα μια χαρά,
σβήνουνε τα φώτα, η παράσταση ξεκινά.

«Κυρίες και κύριοι,
Καλώς ήρθατε στην αποψινή μας παράσταση!
Γέλια πολλά με μαριονέτες, ακροβάτες, μαζορέτες.
Με θηρία από άλλους τόπους.
Με ζογκλέρ και πιερότους.
Και για γέλιο ένα μάτσο,
συντροφιά σας τον Παλιάτσο!»

Η ώρα περνάει και η στιγμή του όλο φτάνει,
στο μικρό του καμαρίνι το μυαλό του σα να χάνει,
ντυμένος με κουρέλια, ξεραμένος σα λεκές,
τα παπούτσια του σκισμένα και ξενύχτης από χθες.
Το πρόσωπο του άρχιζε να ξεθωριάζει,
και απ’ τα δάκρυα, μπόλικη μπογιά άρχισε να στάζει.
Είχε γράψει λίγα λόγια σε μια πρόχειρη σελίδα,
δύο αστεία, μία σκάρτη παντομίμα.
Και είναι κρίμα, μα νιώθει πως στερέψανε τα λόγια του,
άδικα πως φύγανε τα χρόνια του.
Κάθε μέρα νέοι θεατές, μια νέα μάχη
και η ψυχή του σα κουρέλι, ό,τι λάχει.
Νιώθει τη μοίρα του σε άλλων χέρια βασισμένη,
μα γουστάρει που τους κάνει να γελάνε και επιμένει,
να βγαίνει, πίσω από μια κόκκινη κουρτίνα,
ίδια βαβούρα ξανά, ίδια ρουτίνα.
Σηκώνει τα μάτια, ψάχνει να βρει τον εαυτό του,
μα στο καθρέφτη βλέπει μόνο τ’ όνειρο του.
Κι έτσι όπως νιώθει κάθε ελπίδα ότι έχει φύγει,
ρίχνει πίσω ένα βλέμμα και τη πόρτα ανοίγει.

Ρεφρέν
Η παράσταση ξεκίνησε μα αδειάζει η αυλαία,
ο Παλιάτσος την έκανε, όλα μοιάζουνε μοιραία.
Σκάλισε λίγο τη περηφάνεια στο κεφάλι του
και διάλεξε να φύγει από το χάλι του.
Τώρα πια μόνος, ξεκίνησε το δρόμο του,
περήφανος που νίκησε το φόβο του.
Όμορφες στιγμές για πάρτη του τις κράτησε
και τα παράτησε.

Ο κόσμος έχει φύγει τα καθίσματα αδειάζουν,
κάποιοι μένουν σιωπηλοί και άλλοι φωνάζουν.
Υπάρχει φασαρία, υπάρχει αναστάτωση πολλή,
μα κάποιοι ξέρουν το γιατί.
Πόσες φορές και εσύ δεν έχεις βρεθεί σε μια κατάσταση,
πρωταγωνιστής σε μία λάθος παράσταση.
Ότι όσες αποφάσεις έχεις πάρει στη ζωή σου,
σου χαράζουν λάθος δρόμο για την ύπαρξη σου.
Όταν για παράδειγμα σκύβεις το κεφάλι στη δουλειά σου,
ή όταν στα θρανία, σκοτώνουν τα όνειρα σου.
Δεν είσαι ούτε ένα από αυτά που ονειρευόσουν πρώτα,
πρέπει να πράξεις πριν ανοίξουνε τα φώτα.
Να βγάλεις από πάνω σου κουρέλια λερωμένα,
απ' άλλους διαλεγμένα και απ’ άλλους φορεμένα.
Να σβήσεις όσες ξέβαψαν, μπογιές, από τα μάτια σου,
να ενώσεις ένα-ένα και πάλι τα κομμάτια σου.
Όπως και να’ χει, άσε το εγώ σου αληθινό,
ό,τι και αν είσαι, να ‘σαι περήφανος γι’ αυτό.
Κι αν νομίζεις πως το χάνεις και δε θέλεις να κρυφτείς,
γίνε εσύ ο Παλιάτσος, της δικής σου ζωής.