filmov
tv
Διονύσης Τσακνής-Ρωγμές,''Δ.Ε.Θ 18/5/13''

Показать описание
Σάββατο 18 Μαΐου 2013
Διεθνή.Έκθεση.Θεσσαλονίκης
Απο τη συναυλία ''Κατά της βίας'' που διοργάνωσαν οι εθελοντές, τα μέλη και οι φίλοι του Κέντρου Στήριξης Κακοποιημένων Γυναικών ''Καταφύγιο Γυναίκας'' στη Θεσσαλονίκη με την αφιλοκερδή συμμετοχή των:
Γιάννη Χαρούλη,Διονύση Τσακνή,Δημήτρη Ζερβουδάκη,Φίλλιπου Πλιάτσικα και του Χρήστου Θηβαίου.
Ρωγμές
Στίχοι: Διονύσης Τσακνής
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Μονάχος στην πόλη, βαθιά νυχτωμένος
σκοπός και ελπίδα καμιά.
Συνήθειες χρόνων, και κόπος χαμένος
αλήτης καιρός με χτυπά.
Γυρίζω σαν σβούρα, στο ίδιο σημείο
κραυγές ενοχής και θυμού.
Ακόμα και ο έρωτας, μου φαίνεται αστείος,
Eπαίτης θεός του συρμού.
Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,
Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε κι έξω φυσά.
Αμέτρητες πόρτες στην πλάτη μου κλείνουν
ρωγμές στο κορμί μου παντού.
Και εγώ ξενυχτάω φουμάρω και πίνω
μ' αυτό το ρεφρέν του χαμού.
Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,
Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε κι έξω φυσά.
Ταξίδι πικρό σε άγνωστα μέρη
στους δρόμους του νου θα χαθώ.
Στροφή επί τόπου απλώνω το χέρι
χιονίζει, τοπίο υγρό...
Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,
Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε κι έξω φυσά.
Διεθνή.Έκθεση.Θεσσαλονίκης
Απο τη συναυλία ''Κατά της βίας'' που διοργάνωσαν οι εθελοντές, τα μέλη και οι φίλοι του Κέντρου Στήριξης Κακοποιημένων Γυναικών ''Καταφύγιο Γυναίκας'' στη Θεσσαλονίκη με την αφιλοκερδή συμμετοχή των:
Γιάννη Χαρούλη,Διονύση Τσακνή,Δημήτρη Ζερβουδάκη,Φίλλιπου Πλιάτσικα και του Χρήστου Θηβαίου.
Ρωγμές
Στίχοι: Διονύσης Τσακνής
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Μονάχος στην πόλη, βαθιά νυχτωμένος
σκοπός και ελπίδα καμιά.
Συνήθειες χρόνων, και κόπος χαμένος
αλήτης καιρός με χτυπά.
Γυρίζω σαν σβούρα, στο ίδιο σημείο
κραυγές ενοχής και θυμού.
Ακόμα και ο έρωτας, μου φαίνεται αστείος,
Eπαίτης θεός του συρμού.
Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,
Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε κι έξω φυσά.
Αμέτρητες πόρτες στην πλάτη μου κλείνουν
ρωγμές στο κορμί μου παντού.
Και εγώ ξενυχτάω φουμάρω και πίνω
μ' αυτό το ρεφρέν του χαμού.
Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,
Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε κι έξω φυσά.
Ταξίδι πικρό σε άγνωστα μέρη
στους δρόμους του νου θα χαθώ.
Στροφή επί τόπου απλώνω το χέρι
χιονίζει, τοπίο υγρό...
Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,
Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε κι έξω φυσά.