filmov
tv
Διονύσης Τσακνής - Εξουσία (Video Clip)

Показать описание
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Λόγια : Διονύσης Τσακνής
Δίσκος : Το φάντασμα απο το παρελθόν (1995)
Διονύσης Τσακνής & Ελισάβετ Καρατζόλη
Όλα ξετυλίγονταν μοιραία. Οι εχθροί συνήθισαν τους εχθρούς. Έφτασε κάποτε και η συνεννόηση : ανταλλαγή πληθυσμών. Όσοι είχαν μετανιώσει μπορούσαν να αλλάξουν στρατόπεδο με τίμημα την δημόσια μεταμέλεια. Στις πύλες συνωστισμός. Μια πανέμορφη πόρνη σπάει τον κλοιό. Ξεγελάει την φρουρά. Κάθε φορά, δίνει κι ένα όνομα που περνάει. Φτάνει στα άδυτα, μιλάει με τους πολέμαρχους. Ένα τυφλός ζητιάνος ωρύεται : «Το κάστρο θα πέσει ! το κάστρο θα πέσει ! δεν υπάρχει σωτηρία». Στα αφτιά του ακόμα αντηχεί η φωνή της : «Εγώ σε τύφλωσα. Να θυμάσαι Εξουσία!»
Είμαι μια πόρνη που σέρνει το βήμα εδώ κι από κει,
είμαι αράχνη που δένει το θύμα της στην σκηνή.
με θέλουν πρόσωπα χίλια, με παίρνει ο πιο δυνατός,
κι απ’ τη μισάνοιχτη γρίλια, κρυφοκοιτάζει στρατός.
Σε μια στροφή έχω βάλει δολώματα,
είμαι σκιά και καπνός,
έχω αλλάξει πολλά γυναικεία ονόματα,
και δε με νικάει εμένα ποτέ ο καιρός.
Σπέρνω ελπίδες στον δρόμο, είμαι σειρήνα γυμνή,
θερίζω πτώματα μόνο, είμαι φριχτή μηχανή.
είμαι ο λόγος που σβήνει, του έρωτα η ορμή,
είμαι η σκέψη που δίνει αιτία σ’ ένα κορμί.
Λόγια : Διονύσης Τσακνής
Δίσκος : Το φάντασμα απο το παρελθόν (1995)
Διονύσης Τσακνής & Ελισάβετ Καρατζόλη
Όλα ξετυλίγονταν μοιραία. Οι εχθροί συνήθισαν τους εχθρούς. Έφτασε κάποτε και η συνεννόηση : ανταλλαγή πληθυσμών. Όσοι είχαν μετανιώσει μπορούσαν να αλλάξουν στρατόπεδο με τίμημα την δημόσια μεταμέλεια. Στις πύλες συνωστισμός. Μια πανέμορφη πόρνη σπάει τον κλοιό. Ξεγελάει την φρουρά. Κάθε φορά, δίνει κι ένα όνομα που περνάει. Φτάνει στα άδυτα, μιλάει με τους πολέμαρχους. Ένα τυφλός ζητιάνος ωρύεται : «Το κάστρο θα πέσει ! το κάστρο θα πέσει ! δεν υπάρχει σωτηρία». Στα αφτιά του ακόμα αντηχεί η φωνή της : «Εγώ σε τύφλωσα. Να θυμάσαι Εξουσία!»
Είμαι μια πόρνη που σέρνει το βήμα εδώ κι από κει,
είμαι αράχνη που δένει το θύμα της στην σκηνή.
με θέλουν πρόσωπα χίλια, με παίρνει ο πιο δυνατός,
κι απ’ τη μισάνοιχτη γρίλια, κρυφοκοιτάζει στρατός.
Σε μια στροφή έχω βάλει δολώματα,
είμαι σκιά και καπνός,
έχω αλλάξει πολλά γυναικεία ονόματα,
και δε με νικάει εμένα ποτέ ο καιρός.
Σπέρνω ελπίδες στον δρόμο, είμαι σειρήνα γυμνή,
θερίζω πτώματα μόνο, είμαι φριχτή μηχανή.
είμαι ο λόγος που σβήνει, του έρωτα η ορμή,
είμαι η σκέψη που δίνει αιτία σ’ ένα κορμί.
Комментарии