Ύμνος Έρωτος

Ύμνος Έρωτος

Επικαλούμαι τον μεγάλον, τον αγνόν τον περιπόθητον, τον
γλυκύν Ερωτα, τον ισχυρόν τοξότην τον πτερωτόν πού φλογίζει
με δύναμιν τους ανθρώπους, τον ταχύν και ορμητικόν που παίζει
μαζί με τους θεούς και με τους θνητούς ανθρώπους τον έξυπνον
τον εφευρετικόν με τάς δύο φύσεις, πού κρατεί τα κλειδιά των
πάντων, τα κλειδιά του επουρανίου αιθέρος, της θαλάσσης και
της γης και όσα πνεύματα, πού γεννούν τα πάντα εις τους
ανθρώπους, τρέφει ή θεά, παράγουσα χλωρούς καρπούς και όσα
έχει ο ευρύς Τάρταρος και η θορυβώδης θάλασσα διότι μόνον εσύ
κρατείς το πηδάλιον όλων αυτών. Αλλά ώ μακάριε, με καθαρές
διαθέσεις έλα μαζί με τους μύστας και απομάκρυνε από αυτούς
τις φαύλες και παράδοξες ορμές.