Ένας χρόνος χωρίς τον Μάριο

Το βράδυ της Πέμπτης 8 Ιουνίου 2017, ο Μάριος – Δημήτριος Σουλούκος συμμετείχε αμέριμνα μαζί με δεκάδες συμμαθήτριες και συμμαθητές του στην καλοκαιρινή γιορτή λήξης του σχολείου του, του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών . Η γιορτή ελάμβανε χώρα στο κεντρικό προαύλιο των συστεγαζόμενων σχολείων, του 6ου και του 12ου, όπου το 12ο Δημοτικό, μόλις μια μέρα πριν, είχε πραγματοποιήσει τη δική του γιορτή.

Λίγο πριν το τέλος της γιορτής, ο Μάριος ξαφνικά κατέρρευσε αιμόφυρτος, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των δεκάδων συμμαθητών του που τον πλαισίωναν σε απόσταση αναπνοής, ενώ την ίδια στιγμή πλήθος κόσμου παρακολουθούσε ανέμελα και σε κλίμα χαράς την όμορφη γιορτούλα.

Ο πρώτος άνθρωπος που έσπευσε κοντά του ήταν η μητέρα του, δασκάλα στο ίδιο σχολείο. Ο Μάριος είχε σφυγμό αλλά όχι τις αισθήσεις του. Η γιορτή διακόπηκε φυσικά και εκλήθη αμέσως ασθενοφόρο, ενώ στο μεταξύ γίνονταν προσπάθειες να δοθούν στο παιδί οι πρώτες βοήθειες.

Ο Μάριος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου και εξέπνευσε λίγη ώρα μετά, χωρίς κανείς να είναι σε θέση να δώσει μια πρώτη εκτίμηση της αιτίας του θανάτου του.

Μέχρι που εμβρόντητοι όλοι μας πληροφορηθήκαμε την επομένη πως ο Μάριος χτυπήθηκε στο κεφάλι από «αδέσποτη» σφαίρα ενός άρτια «δεσποζώμενου» όπλου κάποιου «μερακλή», που εν ψυχρώ αποφάσισε να κόψει το νήμα της ζωής του Μάριου και να τον στερήσει για πάντα από τους γονείς του, την αδερφή του, τους φίλους του, τους συμμαθητές και τους δασκάλους του, την κοινωνία ολόκληρη .

Γιατί;

Γιατί «έτσι»…

Μέχρι σήμερα (2019), ο άγνωστος, ψυχρός εκτελεστής-δολοφόνος του Μάριου κυκλοφορεί ελεύθερος, ενώ κι άλλοι «μερακλήδες»-ποιος ξέρει, ίσως κι ο ίδιος- εξακολουθούν να αποπειρώνται δολοφονίες ανενόχλητοι.

Το βίντεο αυτό απεικονίζει την πρώτη (Ιούνιος 2018) εκδήλωση μνήμης που έγινε στον τόπο της άνανδρης δολοφονίας του, δηλαδή στο προαύλιο του σχολείου του…