ζουγανελης σε βιντεο για το βιβλίο 'Διαμάντια στον υπόνομο'

Ο Γιάννης Ζουγανέλης σε βιντεο σχετικά με το βιβλιο "Διαμάντια στον υπόνομο" του Μιχαήλ Άνθη

Ας δούμε και ένα απόσπασμα από το βιβλίο:
Ο πολύπειρος Αντρέας και η ζουμερή Βέτα αντάλλαξαν ένα κακό βλέμμα και σχεδόν αμέσως το γύρισαν πίσω.
Παρένθεση. Το κακό βλέμμα έχει συνήθως μικρή διάρκεια χρόνου, αλλά μεγάλη συμπύκνωση νοήματος, σε αντίθεση με το καλό βλέμμα που έχει ακριβώς το αντίθετο: μικρή συμπύκνωση νοήματος, μεγάλη διάρκεια χρόνου. Κλείνει η παρένθεση.
Το βλέμμα του γιατρού προς τη νοσοκόμα του ήταν παραπάνω από σαφές.
«Κοίτα μη σου ξεφύγει τίποτα».
Το βλέμμα της νοσοκόμας αποφάσισε να μη δώσει τόπο στην οργή στα πλαίσια της υποτιμητικής αυτής παρατήρησης.
«Α, για σε παρακαλώ. Για ηλίθια μ' έχεις;»
«Ε, ναι, λοιπόν, μπορεί και να σ' έχω», υπονόησε το βλέμμα εκείνου για να κερδίσει χρόνο μπας και εντοπίσει επιτέλους το σημείο που θεωρείται ως «τόπος της οργής» και που ουδείς άνθρωπος ώς τώρα κατάφερε να βρει.
Παρένθεση. Πότε επιτέλους θα δοθεί ένας τόπος στην οργή, να εγκατασταθεί κάπου μόνιμα, να μη γυρίζει συνέχεια από 'δώ κι από 'κεί; Κλείνει η παρένθεση.
«Πρόσεξε τα λόγια σου, γιατί...», συνέχισε να υπονοεί το βλέμμα της ζουμερής Βέτας.
«Γιατί, τι;»
«Γιατί είμαι στα όριά μου».
«Και τι θα κάνεις;»
«Και 'γώ δεν ξέρω».
«Με απειλείς;»
«Πάρ' το κι έτσι».
«Δεν σε φοβάμαι. Τι μπορείς να μου κάνεις;»
«Να πω ότι ο "πολύπειρος" Αντρέας είναι ο χειρότερος γαστρεντερολόγος του κόσμου κι ότι αλίμονο στον ασθενή που θα τον εμπιστευτεί».
Είναι εμφανές ότι η ζουμερή Βέτα το «πολύπειρος» το εννόησε ειρωνικά, εξού και τα εισαγωγικά, τα οποία χρωμάτισε με τη φωνή της, σέρνοντας ελαφρώς τη λέξη «πολύπειρος», απ' τα χερούλια στις δύο πρώτες συλλαβές, απ' τα μαλλιά στις υπόλοιπες -- ε, ναι, λοιπόν, οι λέξεις έχουν και μαλλιά και χερούλια και μια μεγάλη ποικιλία από πιασίματα, εξού και η φράση «μην πιάνεσαι απ' τις λέξεις».
«Και 'γώ θα πω πως "ανακούφιζες" ασθενείς», ρουθούνισε ο γιατρός.
«Εγώ "ανακούφιζα" ασθενείς;»
«Έναν και δύο; Συνέχεια. Ειδικά αυτούς που είχαν χρήματα».
«Λες ψέματα».
«Σε είδα. Είδα που έχωνες το χέρι σου στο...».
«Αποκλείεται. Πότε;»
«Μια φορά που είχες ξεχάσει την πόρτα μισάνοιχτη».
«Ποτέ δεν ξεχνάω την πόρτα μισάνοιχτη όταν...»