ζουγανελης βιντεο

Ο Γιάννης Ζουγανελης σε βιντεο σχετικά με το βιβλίο "Διαμάντια στον υπόνομο".
Στη συνέχεια βλέπουμε ένα απόσπασμα του βιβλίου "Διαμάντια στον υπόνομο" στο οποίο αναφέρεται ο Γιάννης Ζουγανέλης στο βιντεο:

Ο γεμολόγος Λουκάς όλο αυτό το διάστημα δεν ανοιγόκλεισε ούτε τα βλέφαρά του για να μη χάσει απ' την οθόνη του μόνιτορ λέξη, φράση, βλέμμα, κίνηση, οτιδήποτε φώτιζε το μυστήριο, το οποίο παρέμενε προς το παρόν αξεδιάλυτο. Προσπαθούσε να καταλάβει, αλλά η αλήθεια ήταν ακόμα πολύ κοντά του για να τη δει καθαρά. Το αποτέλεσμα πάντως ήταν εντυπωσιακό. Είχε δει σε ζωντανή σύνδεση να βγάζουν ένα διαμάντι ανεκτίμητης αξίας απ' το έντερο κάποιου που τον αποκαλούσαν ευγενικό Τίμο. Συμπέρανε ότι και το πρώτο διαμάντι μάλλον απ' την ίδια πηγή προέρχεται και εδώ είναι το αξιοπερίεργο. Όταν θα έφτανε η στιγμή που θα κολλούσε όλα τα κομμάτια του παζλ, το τελευταίο πράγμα που θα τον ένοιαζε θα ήταν το αποτέλεσμα. Τι αξία έχει ένα διαμάντι, αν δεν μπορείς να κατέχεις ή έστω να ελέγχεις την πηγή του αποτελέσματος; Κανένα αδαμαντωρυχείο στον κόσμο δεν ανήκει στη γυναίκα που φοράει ένα διαμάντι. Ήθελε το αδαμαντωρυχείο για τον εαυτό του. Τότε τα διαμάντια δεν θα ήταν παρά παιχνίδια. Θα τα έκανε ό,τι ήθελε, θα τα χάριζε, θα τα πούλαγε, θα τα πετούσε. Μέχρι που μπορεί να έκαιγε ένα για να δει το θαύμα: να καίγεται ολοκληρωτικά, χωρίς να αφήνει στάχτη• κανένα ίχνος πίσω του. Μόνο ένα διαμάντι μπορεί να υπάρξει σαν να μην υπήρξε. Ή σαν να το εξαφάνισε κάποιος που δεν τον νοιάζει γιατί έχει ατελείωτα άλλα.
Θα ζούσε την απόλυτη στιγμή.
Σαν λάμπα που, ελάχιστα πριν καεί, κάνει ένα «τσαφ» και έστω για λίγο φωτίζει περισσότερο, έτσι και το άσπρο του δόντι θα έλαμπε για μια τελευταία φορά --στην ουσία προτελευταία-- και θα μαύριζε για πάντα, χωρίς μνήμες και επώδυνες αναμνήσεις -- κατάρα στο δόντι που θυμάται τον πρότερο, ολόλευκό του βίο.