filmov
tv
Ηχόχρωμα - Εμείς, χειρότεροι;

Показать описание
📷Social Media
Στίχοι, ερμηνεία : Sunject , Counterattack
Μουσική παραγωγή : Instrumental by Zakaprod
Mix & mastered : Counterattack
1ο κουμπλέ (sunject) :
Τα καλύτερα μας κομμάτια - τα χειρότερα μας βράδια
Θλιμμένη μου μούσα κανείς δεν νίκησε τα σκοτάδια
Έχω κάτι παλιά κομμάτια που μισώ γιατί σε θυμίζουνε
Κάτι ξεθωριασμένες αναμνήσεις που σε καθρεφτίζουνε
Έχω μια καβάτζα από bad trips και κακά κουσούρια
Ένα τετράδιο που γεννάει μαραμένα λουλούδια
Με ένα μοναχικό φοβισμένο ραπ λυπάμαι αλλά πλέον έχω ξεχάσει πως γράφονται τα χαρούμενα τραγούδια
Γιαυτό σήμερα ανακατεύω θάνατο και έρωτα
Η μοναξιά μας μετέτρεψε σε ρομαντικά τέρατα
Μέσα σε υπέροχα ψέματα
Τα παιδικά μου τραύματα τόσο εύθραυστα αγάπη μου πρόσεχε πως θα τα μεταχειριστείς
Την έμπνευση δεν την δάμασε ποτέ κανείς
Μέσα από κάθε μας γραπτό βγαίνουμε και ασχημότεροι
Και όλα θα τελειώσουν με εκείνο το ποίημα
''Οι δεινόσαυροι,εμείς'' Θυμάσαι ?
Οι δεινόσαυροι,εμείς απλά εμείς,χειρότεροι
2ο κουμπλέ (Counterattack ) :
στον αστικο ιστο μεγαλωμενοι
μαθημενοι πως τριγυρω μας ο θορυβος
ειμαστε ξενοι απατη που δεν ηθελες μα πιστεψες εν τελει
αφου τα τερατα εγκεφαλου την αγαπη ερμηνευουν "ως νεφελη"
ολα αναποδα
η αναγκη μιας εκτονωσης οδηγει φιλους στο πατωμα σαν αγαλμα θωρεις μοναχα τριτους
η κυψελη απαιτει δουλεια, κλειστα μυαλα, σκληρη καρδια
αναθεμα αν προσφερεις, σ' αγνωστο προσωπο πληθους
εν αρχη μοναχα ο φοβος, μας παγωνει το μυαλο
κι η μοναξια ειναι γλυκια οσο μεθας με μυθους μισους
μπορει να ειδα την ζημια που η ζηλεια προκαλει
μα η αγαπη απ'τους δικους μου την καλει απατηλη
δεν ξερω αν αξιζουμε τα παντα
μα ξερω πως δεν ειμαστε οι χειροτεροι σ'αυτο τον κοσμο αλητη μου
η μουσα ειναι εκει οταν τα παντα μοιαζουν μαυρα
δεν μαθαινω αλλα παλευω για την τυχη μου τα βράδια
Στίχοι, ερμηνεία : Sunject , Counterattack
Μουσική παραγωγή : Instrumental by Zakaprod
Mix & mastered : Counterattack
1ο κουμπλέ (sunject) :
Τα καλύτερα μας κομμάτια - τα χειρότερα μας βράδια
Θλιμμένη μου μούσα κανείς δεν νίκησε τα σκοτάδια
Έχω κάτι παλιά κομμάτια που μισώ γιατί σε θυμίζουνε
Κάτι ξεθωριασμένες αναμνήσεις που σε καθρεφτίζουνε
Έχω μια καβάτζα από bad trips και κακά κουσούρια
Ένα τετράδιο που γεννάει μαραμένα λουλούδια
Με ένα μοναχικό φοβισμένο ραπ λυπάμαι αλλά πλέον έχω ξεχάσει πως γράφονται τα χαρούμενα τραγούδια
Γιαυτό σήμερα ανακατεύω θάνατο και έρωτα
Η μοναξιά μας μετέτρεψε σε ρομαντικά τέρατα
Μέσα σε υπέροχα ψέματα
Τα παιδικά μου τραύματα τόσο εύθραυστα αγάπη μου πρόσεχε πως θα τα μεταχειριστείς
Την έμπνευση δεν την δάμασε ποτέ κανείς
Μέσα από κάθε μας γραπτό βγαίνουμε και ασχημότεροι
Και όλα θα τελειώσουν με εκείνο το ποίημα
''Οι δεινόσαυροι,εμείς'' Θυμάσαι ?
Οι δεινόσαυροι,εμείς απλά εμείς,χειρότεροι
2ο κουμπλέ (Counterattack ) :
στον αστικο ιστο μεγαλωμενοι
μαθημενοι πως τριγυρω μας ο θορυβος
ειμαστε ξενοι απατη που δεν ηθελες μα πιστεψες εν τελει
αφου τα τερατα εγκεφαλου την αγαπη ερμηνευουν "ως νεφελη"
ολα αναποδα
η αναγκη μιας εκτονωσης οδηγει φιλους στο πατωμα σαν αγαλμα θωρεις μοναχα τριτους
η κυψελη απαιτει δουλεια, κλειστα μυαλα, σκληρη καρδια
αναθεμα αν προσφερεις, σ' αγνωστο προσωπο πληθους
εν αρχη μοναχα ο φοβος, μας παγωνει το μυαλο
κι η μοναξια ειναι γλυκια οσο μεθας με μυθους μισους
μπορει να ειδα την ζημια που η ζηλεια προκαλει
μα η αγαπη απ'τους δικους μου την καλει απατηλη
δεν ξερω αν αξιζουμε τα παντα
μα ξερω πως δεν ειμαστε οι χειροτεροι σ'αυτο τον κοσμο αλητη μου
η μουσα ειναι εκει οταν τα παντα μοιαζουν μαυρα
δεν μαθαινω αλλα παλευω για την τυχη μου τα βράδια