filmov
tv
Μείωση ανεπιθύμητων συμπεριφορών κατά τη διάρκεια του φαγητού

Показать описание
Κατσούγκρη Παρασκευή Δανάη, Διάκος Στέφανος, Μέλλον Ρόμπερτ
Μείωση ανεπιθύμητων συμπεριφορών κατά τη διάρκεια του φαγητού και έναρξη διδασκαλίας χρήσης πιρουνιού: Η περίπτωση της Εύας
Ομιλία στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Κοινότητας Ανάλυσης Συμπεριφοράς, 28-29 Νοεμβρίου 2015, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Η Εύα είναι ένα κοριτσάκι εφτά χρονών που έχει διαγνωστεί με διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή και κινητική αστάθεια. Παράλληλα, παρατηρείται η έντονη ανάγκη για μάσηση μη βρώσιμων αντικειμένων όπως για παράδειγμα χαρτί, χαρτόνι, πλαστικό και λιγότερο συχνά ξύλο. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει διάγνωση για την αντίστοιχη διαταραχή. Η παρέμβαση που σχεδιάστηκε είχε στόχο να μειώσει την τάση να αρπάζει με γρήγορες κινήσεις το φαγητό όταν βρεθεί ελεύθερο μπροστά της, να παίζει με αυτό στα χέρια και κάποιες φορές να το τρίβει στο πρόσωπο ή στα χέρια. Έτσι λοιπόν, αρχικά επελέχθησαν δυο φαγητά τα οποία είχε μαζί της κάθε μέρα (τοστ και μήλο), τοποθετούνταν κάποια τεμάχια φαγητού στο πιάτο της και παρατηρούνταν ο αριθμός των κομματιών που έπαιρνε κάθε φορά και η συχνότητα της εκάστοτε συμπεριφοράς της. Όταν η συμπεριφορά σταθεροποιήθηκε σε κάποιο βαθμό, εισήχθη η χρήση πιρουνιού μόνο στο τοστ. Τα αποτελέσματα ήταν αρκετά ενθαρρυντικά καθώς το παιδί ανταποκρινόταν πολύ καλά, όμως διαπιστώθηκε πως για την επίτευξη πλήρους έλεγχου της συγκεκριμένης συμπεριφοράς πρέπει να ελεγχθούν και να απομονωθούν με ακρίβεια κι άλλοι παράγοντες επιρροής.
Μείωση ανεπιθύμητων συμπεριφορών κατά τη διάρκεια του φαγητού και έναρξη διδασκαλίας χρήσης πιρουνιού: Η περίπτωση της Εύας
Ομιλία στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Κοινότητας Ανάλυσης Συμπεριφοράς, 28-29 Νοεμβρίου 2015, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Η Εύα είναι ένα κοριτσάκι εφτά χρονών που έχει διαγνωστεί με διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή και κινητική αστάθεια. Παράλληλα, παρατηρείται η έντονη ανάγκη για μάσηση μη βρώσιμων αντικειμένων όπως για παράδειγμα χαρτί, χαρτόνι, πλαστικό και λιγότερο συχνά ξύλο. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει διάγνωση για την αντίστοιχη διαταραχή. Η παρέμβαση που σχεδιάστηκε είχε στόχο να μειώσει την τάση να αρπάζει με γρήγορες κινήσεις το φαγητό όταν βρεθεί ελεύθερο μπροστά της, να παίζει με αυτό στα χέρια και κάποιες φορές να το τρίβει στο πρόσωπο ή στα χέρια. Έτσι λοιπόν, αρχικά επελέχθησαν δυο φαγητά τα οποία είχε μαζί της κάθε μέρα (τοστ και μήλο), τοποθετούνταν κάποια τεμάχια φαγητού στο πιάτο της και παρατηρούνταν ο αριθμός των κομματιών που έπαιρνε κάθε φορά και η συχνότητα της εκάστοτε συμπεριφοράς της. Όταν η συμπεριφορά σταθεροποιήθηκε σε κάποιο βαθμό, εισήχθη η χρήση πιρουνιού μόνο στο τοστ. Τα αποτελέσματα ήταν αρκετά ενθαρρυντικά καθώς το παιδί ανταποκρινόταν πολύ καλά, όμως διαπιστώθηκε πως για την επίτευξη πλήρους έλεγχου της συγκεκριμένης συμπεριφοράς πρέπει να ελεγχθούν και να απομονωθούν με ακρίβεια κι άλλοι παράγοντες επιρροής.