365 Ποιήματα | Ο δρόμος που δεν πάρθηκε - Ρόμπερτ Φροστ #246

Χαίρετε, αγαπητοί φίλοι του βιβλίου!

Σε αυτήν την σειρά βίντεο, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την αγάπη μου για την ποίηση. Θα προσπαθήσω για 365 μέρες να σας χαρίζω και ένα ποίημα κάποιου γνωστού ή και άγνωστου ποιητή.

Ο δρόμος που δεν πάρθηκε, Ρόμπερτ Φροστ

Σ’ένα κίτρινο δάσος αποκλίναν δυό δρόμοι.
Λυπημένος που αδύνατο ταξειδιώτης στους δυό
ίδιος νά’μαι για ώρα πολλή στάθηκα, ακόμη,
τον ένα κοιτώντας..ως των θάμνων την λόχμη
της στροφής του, που νά’βλεπα μου ήτάν μπορετό.

Μετά πήρα τον άλλο, όμορφο ίδια,
και που λόγο καλύτερο μού’χε ίσως προβάλει
επειδή’χε που πάτημα χρειαζόνταν γρασίδια,
αν και όσο γι’αυτό ,στα σε’κείνους ταξείδια
σχεδόν ίδια, στ’αλήθεια, πατήσει είχαν άλλοι.

Το πρωί ‘κείνο ίδιοι κειτόνταν’κεί πέρα,
με φύλλα που πάτημα δεν είχε μαυρίσει.
Ω, στον πρώτο συνέχισα για ακόμα μια μέρα..
όμως ξέροντας δρόμος φέρνει δρόμο πιο πέρα
αμφέβαλλα αν θά’χα ποτέ πίσω γυρίσει.

Θα το λέω ετούτο με στεναγμό,
χρόνια και χρόνια, κάπου, μετά.
Δυό δρόμοι αποκλίναν στο δάσος και’γώ-
πήρα αυτόν που βαδίζαν λιγότερό..
και αυτό έχει κάνει την διαφορά.

Μουσική: Concerto No.3 In F Major Op. 8 No. 3, Rv257, Autumn

©Δεν έχω πνευματικά δεδομένα επί του έργου. Η αναπαραγωγή γίνεται αυστηρά για εκπαιδευτικούς σκοπούς.

#365ποιήματα #ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ #ΠΟΙΗΣΗ

[chatzidimoumusic]

Μήπως εννοείς ο παρθος που δεν δρομηκε;