Ζιαβλάνης[Γιώργος Πότσιος]-βιολί- Για σένα ρούσα μ' έβαλα [κλειστό]

-Ζωντανή ηχογράφηση από γλέντι στην Πρασιά Ευρυτανίας
-Βιολί: Γιώργος Πότσιος[Ζιαβλάνης]
Κιθάρα-τραγούδι: Κώστας Μάης
Ο Γιώργος Πότσιος που έφερε το παρατσούκλι Ζ[ι]αβλάνης, γεννήθηκε το 1929 στο χωριό Πρασιά της Ευρυτανίας. Από νωρίς έδειξε την κλίση του στα όργανα και κυρίως στο βιολί, που στην περιοχή των Ευρυτανικών Αγράφων είναι αυτό που διαφεντεύει στις κομπανίες και αποδίδει καλύτερα όχι μόνο τα οργανικά κομμάτια αλλά και τα τραγούδια στο σύνολό τους. Όπως οι περισσότεροι λαϊκοί οργανοπαίκτες κατασκεύασε μόνος του το πρώτο του βιολί με ξύλα από τα δέντρα του χωριού του και χορδές αυτοσχέδιας επινόησης, αφού το μέρος και κυρίως η φτώχεια δεν επέτρεπαν αγορές και σπατάλες τέτοιας μορφής. Άρχισε να μελετά εντελώς μόνος του με οδηγό το αλάνθαστο αυτί με το οποίο η φύση προικίζει τους ανθρώπους που είναι πλασμένοι να υπηρετήσουν τη μουσική τέχνη.
Απευθύνθηκε στον Γιώργο Λέκκο από τα Βραγκιανά της Αργιθέας για να του κάνει κάποια μαθήματα στο όργανο. Ο Λέκκος του μετέφερε όσα κι αυτός γνώριζε από τον δικό του δάσκαλο, τον Κώτσια Μόκα και όσα ό ίδιος είχε ανακαλύψει στην πολυετή ενασχόλησή του με το όργανο. Σημασία πάντως έχει ότι νεαρός Ζιαβλάνης με τα λίγα που του έδειξε ο δάσκαλός του κυρίως όμως με την προσωπική του μελέτη και την ισχυρή του θέληση κατάφερε κάποια στιγμή να βγει και να παίξει στο κοινό του χωριού του. Οι ευκαιρίες άλλωστε ήταν πάρα πολλές[ξεφλουδίσματα, γάμοι, πανηγυράκια κ.α] και η δίψα για διασκέδαση των απομονωμένων στα χωριά ανθρώπων μεγάλη.
Κατάφερε πολύ σύντομα να γίνει όχι μόνο αποδεκτός αλλά και απαραίτητος αφού δε νοούνταν κανενός είδους διασκέδαση χωρίς αυτόν. Το παίξιμό του ήταν τόσο αυθεντικό που άγγιζε τις καρδιές των Ευρυτάνων. ‘’Έπιανε’’ αυτό το χρώμα και το ύφος που μόνο οι ντόπιοι μουσικοί το καταφέρνουν. Οι συντοπίτες του τρελαίνονταν κυριολεκτικά με τον ήχο του! Το σπουδαίο μ’ αυτόν το λαϊκό οργανοπαίκτη ήταν ότι δε βγήκε έξω από τα όρια της περιοχής του με αποτέλεσμα η μουσική του να μείνει ανέπαφη από επιρροές και ανεπηρέαστη από άλλα ακούσματα.
Όσοι τον γνώρισαν τον περιγράφουν ως έναν καλοσυνάτο άνθρωπο που ενέπνεε σεβασμό και αγάπη.
Το παρατσούκλι Ζιαβλάνης που σημαίνει ψηλός λυγερός και όμορφος, του το ‘’κόλλησε’’ ,κατά το κοινώς λεγόμενο, ο θείος του Γιωργάκης Πότσιος όταν σε κάποιο γλέντι είχε έρθει στο απόλυτο κέφι, εντυπωσιάστηκε από το παίξιμό του και του φώναξε ενθουσιασμένος: Γεια σου Ζιαβλάνη! Από τότε του ‘’έμεινε’’ και έγινε για όλη του τη ζωή το δεύτερό του επίθετο.
Δεν ηχογράφησε ποτέ. Δείγματα της τέχνης του έχουμε μόνο από πρόχειρες καταγραφές που έκαναν κάποιοι φίλοι του σε αυτοσχέδια κυρίως γλέντια.
Συνεργάστηκε σε μόνιμη σχεδόν βάση με τον συγχωριανό του κιθαρίστα και τραγουδιστή Κώστα Μάη.
Έφυγε από τη ζωή το 2009.
Γιώργος Υφαντής- Ομάδα: ‘’Δημοτικοί οργανοπαίκτες και τραγουδιστές’’-Νοέμβρης 2020
-Ευχαριστώ τον βιολιστή Γρηγόρη Αλέστα από τη Γρανίτσα Ευρυτανίας που μου έδωσε το κομμάτι.

[giannisk.]

Αψογη εκτελεση κυριε Γιωργο. Αυτοι, επιτρεψε μου, ειναι τα ιερα τερατα της παραδοσιακης μας μουσικης. Παιζουν τοσο καλα, λες και διαβαζουν την παρτιτουρα, η οποια ειναι το αυτι τους. Συγχαρητηρια για την προβολη και για το μοχθο να τους ανακαλυπτεις.

[dimkoup]

Από τους δύσκολους χώρους το κλειστό. Φοβερό. Μπράβο.

[KostasEvaggelodimos]

Τον θυμάμαι μικρό παιδί εγώ τον να παίζει τραγούδι μαγκούρα τυχη