filmov
tv
Τ' ήταν αυτό που πάθαμε... Παναγιώτης και Γιάννης Λιάσκος

Показать описание
Τ' ήταν αυτό που πάθαμε...
Μετέτρεψε την θλίψη, την μοναξιά, την αβεβαιότητα, που σου προκαλείται από τον υποχρεωτικό εγκλεισμό, εξ αιτίας της Πανδημίας, σε δημιουργία.
Μάθε να ασκείς το μυαλό και το σώμα, μέσα στο σπίτι.
Ζωγράφισε, διάβασε, βάλε μουσική, χόρεψε...
Τι σου άρεσε και δεν προλάβαινες, λόγω ελλείψεως χρόνου;
Μη δίνεις χώρο στη θλίψη, δώσε χώρο στην δημιουργία!
Ακολούθησε το παράδειγμα των δύο αδελφών,
Παναγιώτη και Γιάννη Λιάσκου.
Πραγματικά θα νιώσεις και εσύ καλύτερα!!
Δες το βίντεο, θα σε κάνει να χαμογελάσεις ευχάριστα.
Το έχεις ανάγκη.
Στίχοι: Γιάννης Λιάσκος & Παναγιώτης Λιάσκος
(σε συνεργασία)
Δείτε εδώ, περισσότερες πληροφορίες για τους αδελφούς Λιάσκου:
Μουσική: Παραδοσιακό σε διασκευή Παναγιώτη Λιάσκου
Τραγούδι: Γιάννης Λιάσκος
Βιολί: Παναγιώτης Λιάσκος
Κιθάρα: Γιάννης Λιάσκος
Το τραγούδι αυτό γράφτηκε τον Νοέμβριο 2020 με αφορμή την πανδημία του κορονοϊού ( COVID -19 ),το δε βίντεο ηχογραφήθηκε ( με κινητό ) στις 10 Νοέμβριου 2020.
Επιμέλεια Video από "Άκουσε με..."
Τ' ήταν αυτό που πάθαμε...
Τ' ήταν μωρέ,
τ' ήταν αυτό που πάθαμε,
μέσ' στον εικοστό αιώνα,
πανδημία μέσ' στη χώρα.
Μας κλείσαν' μωρέ,
μας κλείσαν' μέσ' στα σπίτια μας,
μπήκαμε σε καραντίνα,
στα χωριά και στην Αθήνα.
Μας βάλαν' μωρέ,
μας βάλαν' μάσκες φίμωτρα,
χάσαμε και τη μιλιά μας,
τα φιλιά, την αγκαλιά μας.
Μας κό- μωρέ,
μας κόψανε τα γλέντια μας,
χάσαμε τα πανηγύρια,
τις χαρές και τα ξενύχτια.
Βόηθα μωρέ,
βόηθα Χριστέ και Παναγιά,
απ' τον ιό ν' απαλλαχτούμε,
την υγειά μας για να βρούμε.
Αχ αυτή η πανδημία,
που μας ήρθ' από την Κίνα,
σκόρπισε σ' όλο τον κόσμο,
θάνατο και δυστυχία.
Μέσ' στο σπίτι καραντίνα,
με τη φόρμα μέρα νύχτα,
βγαίνω το πρωί βεράντα
και το βράδυ στην ταράτσα.
Φίλοι μου, καλοί μου φίλοι,
φάτε-πιείτε να να χαρούμε,
την υγειά μας να 'χουμ' όλοι
και θα ξανανταμωθούμε.!!!
Αποποίηση:
Το βίντεο δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα και δε σκοπεύω
να παραβιάσω τα πνευματικά δικαιώματα κανενός ατόμου ή εταιρίας.
Τα πνευματικά δικαιώματα του ακουστικού περιεχομένου καθώς και του οπτικού ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΜΕΝΑ
Μετέτρεψε την θλίψη, την μοναξιά, την αβεβαιότητα, που σου προκαλείται από τον υποχρεωτικό εγκλεισμό, εξ αιτίας της Πανδημίας, σε δημιουργία.
Μάθε να ασκείς το μυαλό και το σώμα, μέσα στο σπίτι.
Ζωγράφισε, διάβασε, βάλε μουσική, χόρεψε...
Τι σου άρεσε και δεν προλάβαινες, λόγω ελλείψεως χρόνου;
Μη δίνεις χώρο στη θλίψη, δώσε χώρο στην δημιουργία!
Ακολούθησε το παράδειγμα των δύο αδελφών,
Παναγιώτη και Γιάννη Λιάσκου.
Πραγματικά θα νιώσεις και εσύ καλύτερα!!
Δες το βίντεο, θα σε κάνει να χαμογελάσεις ευχάριστα.
Το έχεις ανάγκη.
Στίχοι: Γιάννης Λιάσκος & Παναγιώτης Λιάσκος
(σε συνεργασία)
Δείτε εδώ, περισσότερες πληροφορίες για τους αδελφούς Λιάσκου:
Μουσική: Παραδοσιακό σε διασκευή Παναγιώτη Λιάσκου
Τραγούδι: Γιάννης Λιάσκος
Βιολί: Παναγιώτης Λιάσκος
Κιθάρα: Γιάννης Λιάσκος
Το τραγούδι αυτό γράφτηκε τον Νοέμβριο 2020 με αφορμή την πανδημία του κορονοϊού ( COVID -19 ),το δε βίντεο ηχογραφήθηκε ( με κινητό ) στις 10 Νοέμβριου 2020.
Επιμέλεια Video από "Άκουσε με..."
Τ' ήταν αυτό που πάθαμε...
Τ' ήταν μωρέ,
τ' ήταν αυτό που πάθαμε,
μέσ' στον εικοστό αιώνα,
πανδημία μέσ' στη χώρα.
Μας κλείσαν' μωρέ,
μας κλείσαν' μέσ' στα σπίτια μας,
μπήκαμε σε καραντίνα,
στα χωριά και στην Αθήνα.
Μας βάλαν' μωρέ,
μας βάλαν' μάσκες φίμωτρα,
χάσαμε και τη μιλιά μας,
τα φιλιά, την αγκαλιά μας.
Μας κό- μωρέ,
μας κόψανε τα γλέντια μας,
χάσαμε τα πανηγύρια,
τις χαρές και τα ξενύχτια.
Βόηθα μωρέ,
βόηθα Χριστέ και Παναγιά,
απ' τον ιό ν' απαλλαχτούμε,
την υγειά μας για να βρούμε.
Αχ αυτή η πανδημία,
που μας ήρθ' από την Κίνα,
σκόρπισε σ' όλο τον κόσμο,
θάνατο και δυστυχία.
Μέσ' στο σπίτι καραντίνα,
με τη φόρμα μέρα νύχτα,
βγαίνω το πρωί βεράντα
και το βράδυ στην ταράτσα.
Φίλοι μου, καλοί μου φίλοι,
φάτε-πιείτε να να χαρούμε,
την υγειά μας να 'χουμ' όλοι
και θα ξανανταμωθούμε.!!!
Αποποίηση:
Το βίντεο δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα και δε σκοπεύω
να παραβιάσω τα πνευματικά δικαιώματα κανενός ατόμου ή εταιρίας.
Τα πνευματικά δικαιώματα του ακουστικού περιεχομένου καθώς και του οπτικού ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΜΕΝΑ
Комментарии