Ο ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ...

Κείμενο: Άννα Μπιθικώτση
Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
Ο ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΓΑΠΗΣΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΓΥΑΛΙΝΗ ΟΘΟΝΗ ΒΑΘΕΙΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΚΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ...ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΠΟΥ ΖΗΤΑ ΝΑ ΑΓΓΙΞΟΥΝ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΛΟΓΙΑ ΑΝΥΠΟΤΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΑ...
Πριν γνωριστούμε ζούσαμε νικημένοι ,σε δυο παράλληλες ζωές ,
με ένα μαχαίρι στη καρδιά και τη ψυχή δεμένη...
Τα πάντα είχαν νικηθεί μέσα στα πρέπει και στα μη ,
σε ένα σπίτι φυλακή, στη βαλτωμένη μας ζωή, που ήταν αόρατη πληγή
Και όλα άλλαξαν ξαφνικά, οι ανάγκες φόρεσαν φτερά
σε μια οθόνη μαγική που είχε χάδι από γυαλί..
Πληκτρολογούσα τα ''γιατί'' και εσύ μια μοναξιά βουβή
μου απάντησες μες στη σιωπή..Και σαν τη φλόγα από κερί
μου ζέστανες καρδιά κορμί κι ένοιωσα πάλι σαν παιδί!
Από τη πρώτη τη στιγμή τα πάντα είχανε κριθεί ,σε μια νύχτα εκρηκτική
απόλυτα μοναχική, παρέδωσα καρδιά, ψυχή...
Θυμάμαι σου είχα πρωτοπεί''ο κόσμος πριν να γεννηθεί, ήξερα πως θα ερχόσουν!
Τώρα τι να μου πεις τι να σου πω, ματώσανε τα ''σ αγαπώ'' στις μοιρασμένες μας ζωές,
σε μυστικές διαδρομές ,σε εμπόδια γύρω και παντού, αφού ανήκουμε αλλού...
Δες τώρα που δεθήκαμε, δεν έχω και δεν έχεις δικαίωμα να σε έχω και να μ έχεις..
κι αρνιόμαστε τα όνειρα, να μη πληγώσουμε ζωές, που μας φοράνε σαν σκιές.
Και όσο πληγωνόμαστε ,τόσο βαθειά αγαπιόμαστε και κάθε που χωρίζουμε
οι ουρανοί δακρύζουνε ...
Όλα απόψε σε ζητούν, σαν τα παιδιά που αναζητούν, σε μια αλάνα, μια πλατεία,
παιχνίδια ανέμελα κι αστεία...
Και εγώ με βλέμμα στο κενό στα άστρα τα'' γιατί'' μετρώ
και από τη αρχή σε αγαπώ...
Το ξέρω πως μ αναζητάς, πως τραγικά με αγαπάς, πως λύτρωση και ανατολή
δεν έχει η αγάπη αυτή.

Στο κάλεσμά σου , δες, ριγώ, δεν έχει η φλέβα μου σφυγμό
Είμαι το αχ! σ΄ ένα λυγμόαφού να σ΄ έχω δεν μπορώ...
Στους δρόμους που μ΄ αναζητάς, δε θα με βρεις όπου κι αν πας
γιατί είμαι εγώ αερικό στο γυάλινο σου ουρανό
που έχει οδό και αριθμό, το μυστικό μας κωδικό
Ο κόσμος πριν να γεννηθεί ήξερα πως θα ερχόσουν
δίχως παρόν και παρελθόν να μου παραδινόσουν
Αβάσταχτο να σ΄ αγαπώ, σ΄ άλλους παράλληλους να ζω
στης μοίρας το συμβιβασμό που μας μοιράζει και τους δυο
Πίνω το πόνο και μεθώ, με δάκρυ πλένω το καημό
τα σύνορα μας δε περνώ, εσύ εκεί και εγώ εδώ...

[harisego]

Υπέροχη δημιουργία! Τα λόγια της ποίησης, οι εικόνες, η μουσική, σχηματίζουν μια μαγική σύνθεση, απέραντα όμορφη!

[toxotina]

Πίνω το πόνο και μεθώ, με δάκρυ πλένω το καημό
τα σύνορα μας δε περνώ, εσύ εκεί και εγώ εδώ..
Υπέροχο, δεν έχω λόγια!!!!

[TheHLIANNA]

Υπέροχο.!!!!..στίχοι με πολύ δόση αλήθειας και πραγματικότητας για πολλούς ..!!! Γυάλινος ναι ...αφού θριματίζεται σαν το γυαλί !!

[GeoTsip]

Όλα απόψε σε ζητούν, σαν τα παιδιά που αναζητούν, σε μια αλάνα, μια πλατεία,
παιχνίδια ανέμελα κι αστεία..+++//+++Υπέροχα λόγια Αννούλα, καταπληκτική δημιουργία, Πολλά τα συγχαρητήρια μου!!!!

[EFPARAS]

just perfect .... Inspires the senses and revitalizes feelings of love, being well hidden in the dark but beautiful side of our lives. Congratulations.

[liontarina]

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ!!! ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΛΗΘΙΝΑ!!

[NikolopoulosKostas]

Η κραυγη των πρεπει και των μη στον ανεκπληρωτο ερωτα….η φωνη της λογικης σε απολυτη συσαρμονια με τα θελω……….εξαιρετικος ποιητικος λογος που κρυβει στο βαθος των αισθησεων μεγαλες αληθειες………..Εξαιρετικο Video clip ………..

[ampelaki]

Καλό Σαββατοκύριακο καλή μου φίλη ! Τις μαγικές λέξεις "γίναμε πάλι παιδιά ..." με τις όμορφες εικόνες, κρατώ καλά, για να είναι ομορφότερο το Σαββατοκύριακο αυτό.

[goldis]

reaching out my hand to say hello to you this morning Annanou !
kalimera kissess !
Eli..

[jojoqccan]

μια οθόνη μαγική που είχε χάδι από γυαλί..
Όμορφο !!

[BlueRose]

Δες τώρα που δεθήκαμε, δεν έχω και δεν έχεις δικαίωμα να σε έχω και να μ έχεις..
κι αρνιόμαστε τα όνειρα, να μη πληγώσουμε ζωές, που μας φοράνε σαν σκιές.
Και όσο πληγωνόμαστε, τόσο βαθειά αγαπιόμαστε και κάθε που χωρίζουμε
οι ουρανοί δακρύζουνε

το διάβασα ήξερα τι να πρώτο ένιωσα ότι περίγραψες κάτι πολύ οικείο... είπα ήδη πολλά....

[Annabithikotsi]

@K0YZOYLI
το εζεισες και θελω να υπαρχει για παντα στη ζωη σου για να γινεται ανασα σου!

[Annabithikotsi]

@taxamtakias
εσυ να εισαι καλο παιδι....

[ΆνναΜαρίαΤσίβη]

Η βουβή μοναξιά δεν έχει δρόμους παράλληλους γιατί το δάκρυ πέρασε τα σύνορα της καρδιάς μας και η ανατολή ποτέ δεν θα έρθει ξανά στην ζωή μας.
Γιατί η αγάπη χάθηκε στη δύση για να μας ξεγελάσει γιατί κάτι άλλο θα έχει να

[Annabithikotsi]

@Ulysse58
νυχτες που περιμενουν μια ανατολη..

[Annabithikotsi]

@Psuxhsmoumonologoi
αυτο το φυλαχτο ας σε φυλαει στα δυσκολα ξενυχτια σου!