Νιώθω τύψεις να βάλω τη Νάρκισσο υπερήλικη μητέρα μου στο γεροκομείο!

preview_player
Показать описание
#συνεξάρτηση #Νάρκισσος #Νάρκισσος_μάνα #γηροκομείο #οίκος_ευγηρίας #υιοθεσία #θυσία

Η ψυχολόγος και συγγραφέας Θέκλα Πετρίδου ανεβάζει καθημερινά στο κανάλι της στο YouTube, αναρτήσεις με βίντεο ή αλλιώς Vlogs, στα οποία ασχολείται με θέματα ψυχοεκπαίδευσης.

Πατήστε subscribe ή εγγραφή στο κανάλι, ώστε να μπορείτε να σχολιάζετε στα βίντεο και να βλέπετε τις αναρτήσεις στην κοινότητα. Πατήστε επίσης το καμπανάκι για ειδοποιήσεις, ούτως ώστε κάθε φορά που ανεβαίνει νέο βίντεο ή αρχίζει ένα live να παίρνετε ειδοποίηση ώστε να συμμετέχετε! Το να πατήσει κάποιος subscribe ή εγγραφή και το καμπανάκι είναι ΔΩΡΕΑΝ.

Εάν θέλετε επιπλέον να συμμετέχετε στο κανάλι παίρνοντας ένα από τα δύο πακέτα οικονομικής στήριξης του καναλιού, πατήστε τον ακόλουθο σύνδεσμο:
Αυτή η λειτουργία είναι προαιρετική.
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Οποιοι δεν είχαν ηλικιωμένο στο σπίτι... Δεν ξέρουν τίποτα...
Είχα τον πατερα μου 85 ετών στο σπίτι μου και η ψυχολογική κουραση συν την σωματική κουραση, γιατί έχω και πολυμελη οικογένεια, κόντεψαν να με στείλουν στον άλλο κόσμο.. Η καλυτερη λυση ειναι αυτη πιου προτεινει η Θεκλα... Γηροκομείο.. Για να προστατεψουμε την ψυχική μας υγεία.. Εκείνος έγινε 90 και εφυγε απο την ζωή... Εγώ ήδη από τα 57 μου εχω προβληματα υγείας.. Τόσο καλά!!!! Να προσθεσω ότι ήταν και υπέρβαρος.. 100+κιλα..
Πρέπει επιτέλους να βάλουμε προτεραιοτητα τον εαυτό μας!! Του το χρωστάμε που να παρει η ευχή❗

VASILIKI-ll
Автор

Έχετε απόλυτο δίκιο!οταν οι ηλικιωμένοι μας ταλαιπωρούν ψυχικά πρέπει να απομακρύνονται χωρίς τύψεις εφόσον υπάρχει δυνατότητα οικονομική! Το κόστος στην υγεία μας είναι τεράστιο και δεν το αντιλαμβανόμαστε παρά μόνο όταν είναι αργά... 90χρονων τη ζωή της την έζησε!! Θυμάμαι η γιαγιά μου στα 90της, όταν την έφεραν σπιτι οι γονείς μου και προσπάθησα να της βάλω όρια γιατί εκείνοι δεν μπορούσαν, δυσαρεστήθηκε και μου είπε: θα με πεθάνεις πριν την ώρα μου!!! 🤣 στα 90της κόντεψε να μας πεθάνει όλους με τα καμώματα της.

vasisto
Автор

Καλημέρα! Είμαι 38 χρονώ και η μητέρα μου από τότε που τη θυμάμαι, μου έλεγε ότι είναι αμαρτία να αφήσεις τους ηλικιωμένους γονείς σου σε γηροκομείο. Η ίδια γηροκόμησε βέβαια τους δικούς της αλλά με πολύ γκρίνια για τα πάντα κ προς όλους... αγωνίζομαι να ξεπεράσω όλες αυτές τις αναμνήσεις κ προσπαθώ να βρίσκω όμορφες απόψεις που δε βασίζονται στις τύψεις.... έχω πλέον σαν μπούσουλα ό.τι μου δημιουργεί ενοχές να το θεωρώ μη υγιές.. εάν λοιπόν νοιώθει η κυρία αυτή οτι η συμβίωση με την υπερήλικα μητέρα της την φθείρει, ας λυπηθεί πρώτα τον εαυτό της, ας βάλει τις τύψεις σε ένα "κουτί" κ ας αναζητήσει πιο βιώσιμες λύσεις για το καλό όλων...

papaki
Автор

Έχω σκεφτεί διπλά και τρίδιπλα τι θα γίνει, αν βρεθώ στην ανάγκη να χρειαστώ φροντίδα καθώς η ηλικία μου είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από την δική σου, Θέκλα, και τα προβλήματα της υγείας μου σοβαρότατα. Έτσι αφού το καλοσκέφτηκα έδωσα οδηγίες στα παιδιά μου και προφορικά και γραπτά -εν είδει παρακαταθήκης. Ο οίκος ευγηρίας είναι προτιμότερος από το σπίτι και αυτό γιατί η φροντίστρια γίνεται το αφεντικό του σπιτιού. Βρίσκεσαι στο έλεός της. Αν θέλει σου μιλάει, αν θέλει σου απαντάει κ. ο. κ. Στον οίκο θα βρεις παρέα, θα πίνεις ένα καφεδάκι με συνομηλίκους σου, θα πίνεις σου δίνουν υα φάρμακά σου και θα σε φροντίζουν άνθρωποι (γιατροί, νοσηλευτές) που ξέρουν πώς να το κάνουν. Δεν θα ήθελα απάντηση, γιατί έχω κατασταλαγμένη άποψη. Ελπίζω αυτές μου οι σκέψεις να βοηθήσουν την κοπέλα που αμφιταλαντεύεται.

ΚικήΖαφείρη-ξυ
Автор

Μια χαρά τα είπατε Κα Θεκλα.
Και εγώ το σκέφτομαι αυτό...δηλ να μην γίνω βάρος στα παιδια μου όταν γερασω, δεν είναι & υποχρεωμένα κιόλας να με προσεχουν όλη μέρα, κλπ.
Ασε που εχεις παρεα στα Ιδρύματα αυτά.
Είναι μια χαρά, έχω δει απο κοντα( μια γνωστή μου Κυρία είναι χρόνια πολλα στο Γηροκομείο).
Και εγώ έχω θέματα με την μητέρα μου, αλλά σιγά μην παει σε τέτοιο μέρος...
Ελπίζω να φυγω εγώ συντομα, και ας είναι το σπίτι δικό μου( ζουσα μέχρι πριν 2 χρ άλλου....νοικιαζα δηλ).
Πρέπει να κοίταξουμε τον εαυτό μας, να ζουμε σε ηρεμο περιβαλλον.
Καλη τυχη φίλη, να μην έχεις τυψεις .
Αυτες οι απόψεις, μας έχουν κάνει πολυ κακό.
Φιλια!!!

ifigeneiako
Автор

Είχα τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες ενοχές για τη δική μου μητέρα στο θέμα να τη βάλω σε κάποια κλινική. Τελικά την έβαλα και πήγαινα μια φορά την εβδομάδα. Παράλληλα όποτε πήγαινα την έπερνα και πηγαίναμε για φαγητό. Όντως εκεί μέσα έχουν παρέα, διάφορες δραστηριότητες, και το σημαντικότερο ανα πάσα στιγμή που προκύψει πρόβλημα υγείας το επιλύουν άμεσσα! Προτείνω τη φίλη ανεπιφύλακτα να την πάει για όλους τους λόγους που πρότεινες Θέκλα μου, και για τη δική της ψυχική ηρεμία.

ΕλενηΒαρυπατη
Автор

Σε μια αντίστοιχη περίπτωση μου είπε η μητέρα μου ότι η ιδανική λύση θα ήταν να πάω να μείνω μαζί της. Πραγματικά αστραπιαία της απάντησα δεν θα πάθω εγώ κατάθλιψη ξανά θα πρέπει να σκεφτούμε μια άλλη λύση συμφέρουσα και για τους δυο. Δεν πρέπει σε αυτές τις περιπτώσεις να σκεφτόμαστε καθόλου τι θα πει ο περίγυρος. Πρέπει πάση θυσία να κάνουμε το καλύτερο για εμάς και φυσικά να κάνουμε το καλύτερο που ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΜΕ για τους άλλους. Στο κάτω κάτω αν δεν είμαστε εμείς καλά πως θα τους βοηθήσουμε τους γονείς. Είναι θέμα ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ. Άλλο ένα καταπληκτικό βίντεο!

mytube
Автор

Πολύ ωραίο vlog ακόμα μια φορά!! Λοιπόν η φροντίδα ενός ηλικιωμένου είναι full time job με τρομερές δυσκολίες και χρειάζεται και αααααπειρη υπομονή! Το θέμα είναι η κοινωνία θεωρεί χρέος των γυναικών (κόρης, νύφης) να επωμιστεί αυτό το "βάρος" για να ξεπληρώσει τις θυσίες των γονιών! Και εμείς σαν άλλες "Ερυθροσταυριτισσες" (όπως πολύ σωστά έχει πει η Θέκλα) το κάνουμε και αν δεν το κάνουμε γεμίζουμε με τύψεις! Πάρε και ένα ποιηματάκι:
Απόλαυσε τη ζωή με τη μαμά στο γηροκομείο, μην την γηροκομησεις εσύ ούτε για αστείο!!
Άσε στην άκρη τις τύψεις, σε περιμένει μια ολόκληρη ζωή ακόμα για να ζήσεις!!!
Θα εγκλωβιστείς και προκοπή και ευχαριστώ δε θα δεις...
Την αγάπη μου❤️

Xara_K
Автор

Είσαι καταπληκτική και συμφωνώ απόλυτα με το βίντεο σου.Αρκετη ταλαιπωρία έχουμε υποστεί όλοι μας και δεν μπορεί να τα θέλουν οι γονείς όλα δικά τους.Απενοχοποιηση και απογονεοποιηση ΤΩΡΑ αν υπάρχει αυτός ο όρος.Σε ευχαριστώ θερμά για ένα ακόμη εξαιρετικό βίντεο σου.!

juliadiam
Автор

Αγαπημένη φίλη η Θέκλα έχει δίκιο σε όλα όσα σου λέει!!!
Αποφάσισε: είτε θα συμβιβαστείς με ο, τι θέλει η μητέρα σου και θα ξεβολευτεις εσυ, είτε θα μάθεις να αγαπάς και να σέβεσαι τον εαυτό σου και να βάζεις όρια!!!
Ο συμβιβασμός είναι φθορά, μάθε να λες ΌΧΙ !!!!
Καλές οι εκπτώσεις, αλλά μόνο στα ψώνια!!!
Την αγάπη μου από Σύρο!!! ❤️

aggeliknntvr
Автор

Φίλη της επιστολής, εγώ είμαι 40 και ακόμη "ανταποδίδω τη θυσία της μάνας για μένα" με κατάθλιψη, αφού οποιαδήποτε απομάκρυνση απ' τις φτερούγες της σήμαινε και αχαριστία. Μακάρι να σώσεις τον εαυτό σου, έκανες τόσο καλή δουλειά με τα παιδιά σου, ήρθε η ώρα να κοιτάξεις τον εαυτό σου.

lizamysiri
Автор

Το καθήκον μας, ως γονείς, είναι όταν μεγαλώσουμε να μην γίνουμε βαρος στα παιδιά μας, γι αυτό και πρέπει να φροντίσουμε γι αυτό οικονομικώς και με συζητήσεις με τα παιδιά μας. Εγω πχ όταν πεθάνω, δεν θελω να εχω τάφο. Θελω να με κάψουν και μετά η θα με πετάξουν στην θάλασσα η να με κρατήσουν σε δοχείο. Εχω ασφάλεια που θα τα πληρώσει όλα αυτά. Όσο ν αφορα τα γερατειά μου, εχω συζητήσει με τα παιδιά μου, ότι θελω να παω γηροκομείο, εχω μια συγκεκριμένη ασφάλεια που θα το εξασφαλίσει οικονομικως, ώστε να μην πέσω βάρος στα παιδιά μου. Δεν βάζουμε παιδιά στον κόσμο, για να μας περιποιούνται όταν γεράσουμε, ο καθενός έχει το δικαίωμα και το καθήκον να ζήσει την ζωή του. Κανείς δεν μας ανήκει και ούτε ανήκουμε σε κανέναν.

lisamarialiakopoulos
Автор

Πολυ καλη προσεγγιση του θεματος γλυκια μας θεκλα, το βιωσα δραματικα, 1 αυτοανοσο το αποτελεσμα, κρισεις πανικου ακομη το παλευω, τελικα βρηκαμε φροντιστρια στο σπιτι, απομακρυνθηκα ψυχικα γτ μου κοστισε, εκανα συνεδριες, κ πηγαινω καθε κυριακη για να κανει η γυναικα το ρεπο της, απενεχοποιηση τωρα!!!μεγαλωσαμε μονες παιδια κ τωρα πρεπει να ζησουμε λιγο, με αγαπηκ ισορροπια❤❤να μην το σκεφτεται η φιλη μας καθολου

olgaki-cs
Автор

Έχεις δίκιο κ Θεκλα.Εγω έχω τη μητέρα μου στο δικό της σπίτι κάτω στο όροφο με κήπο...βάζω γυναίκα κάθε μήνα για καθαριότητα...έχω επωμιστεί να τη ντύνω να τη πλένω να τη ταιζω....αλλά δεν θέλει άλλο πρόσωπο ....τα αδέλφια μου

ΒασιλικήΠαπαχαραλάμπους
Автор

Μην αφήνεις τον χρόνο να περνάει και να σε κυριεύουν τύψεις.Η ζωή μας και η υγεία μας είναι η περιουσία μας.Πρέπει να τα προστατεύουμε!Συμφωνώ απόλυτα με την αγαπημένη μας Θέκλα.

ΒΑΣΩΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ-μπ
Автор

Συμφωνώ απόλυτα! Πιστεύω πως στο μέλλον οι οίκοι ευγηρίας θα γίνουν περισσότεροι και καλύτεροι διότι πλέον δεν είναι αυτό το μίζερο μέρος που πιστεύουν πολλοί αλλά είναι σαν μια καλή ιδιωτική κλινική - ξενοδοχείο. Έχουμε την γιαγιά μου με άνοια πλέον, η οποία δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί μόνη της. Δοκιμάσαμε αρχικά γυναίκα για να μην φύγει από το περιβάλλον της και ίσως λόγω μιας μικρής προκατάληψης για τα γηροκομεία και ήταν μεγα λάθος. Οι κύριες που μένουν στο σπίτι με τους ηλικιωμένους 24/7 είναι άνθρωποι μη καταρτισμένοι για αυτή την δουλειά, πολλές φορές ακατάλληλοι, και κάνουν αυτή την δουλειά από ανάγκη. Πρέπει να είσαι πολύ τυχερός για να πετύχεις σε πολύ καλή γυναίκα! Τα "γραφεία" που σου βρίσκουν γυναίκα για να προσέξει τον άνθρωπο σου τις βάζουν να κοιμούνται 4-5 άτομα μαζί σε ένα δωμάτιο σε κουκέτες και τις αντιμετωπίζουν ως εμπόρευμα, όχι ως ανθρώπους. Κάποιες φορές είναι άνθρωποι με ψυχικά προβλήματα λόγω της φτώχειας που υπέστησαν στην χώρα τους και της εξαθλίωσης εδώ στην Ελλάδα. Μπορούν να συμπεριφέρονται χάλια στον άνθρωπο σου και εκείνος να μην στα μεταφέρει λόγω της άνοιας ή φόβου. Δεν τις ελέγχει κανείς, σε αντίθεση με τα καλά γηροκομεία που το προσωπικό είναι νοσηλεύτριες που κάνουν την 8ωρη βάρδια τους και ελέγχονται. Η κυρία που είχαμε αρχικά στην γιαγιά μου μέσα στο σπίτι της δεν της έδινε τα φάρμακα της στην ώρα της και δεν πρέπει να της φερόταν σωστά. Η μητέρα μου επειδή μένουμε μακριά, δεν μπορούσε να πηγαίνει να την ελέγχει συνέχεια και έτσι πήγαινε 1-2 φορές την βδομάδα αλλά καταλάβαινε κάποια πράγματα ήταν λάθος. Αλλά και πάλι, σε περίπτωση που πάνε όλα καλά και πέσεις σε μια καλή κυρία, αυτή δεν είναι νοσηλεύτρια άρα δεν μπορεί να βοηθήσει σε επείγουσες καταστάσεις. Επίσης δεν παίρνουν κάτω από 700€ τον μήνα και μαζί με τα έξοδα του σπιτιού του ηλικιωμένου και τα τρόφιμα το όλο πόσο πηγαίνει πάνω από 1000€ που είναι το ποσό που μπορεί να πάρει ένα καλό γηροκομείο ανά μήνα.
Η μόνη καλή λύση για να μείνει ο ηλικιωμένος στο σπίτι του είναι να προσλάβεις 3 νοσηλεύτριες που να κάνει η κάθε μία την βάρδια της, πράγμα το οποίο σημαίνει τουλάχιστον 3.000€ μαζί με τα έξοδα του σπιτιού.
Τελικά καταλήξαμε μετά από πολύ έρευνα σε ένα πολύ καλό γηροκομείο στην Αττική και δεν το μετανιώσαμε ποτέ! Με λίγο πάνω από 1000€ τον μήνα έχει όλη την φροντίδα που χρειάζεται από εξειδικευμένο προσωπικό που ελέγχεται διαρκώς από την διεύθυνση του γηροκομείου. Το γηροκομείο βρίσκεται μέσα στην φύση σε σημείο έξω από την πόλη, έχει βιβλιοθήκη, σαλόνια με τηλεόραση για να κάθονται όλοι μαζί οι ηλικιωμένοι, ψυχολόγο και κοινωνική λειτουργό. Έχουμε πάει και σε ώρες που δεν μας περίμεναν, και το προσωπικό είναι επαγγελματίες σε αυτό που κάνουν και ευγενικότατο. Η γιαγιά είναι πολύ χαρούμενη και όλη η ψυχολογία της άλλαξε από τότε που ήταν στο σπίτι της προς το καλύτερο!
Ρωτήστε κόσμο και διαλέξτε ένα καλό γηροκομείο για τον άνθρωπο σας. Και αν δεν σας αρέσει αυτό που τον πήγατε αλλάξτε γηροκομείο. Υπάρχουν πρότυποι χώροι. Μόνο καλό μπορείτε να κάνετε σε εκείνον και σε εσάς!

Ioanna_Kyrikou
Автор

Αγαπητή φίλη, μπράβο σου που παρά τους ανθρώπους που είχες γύρω σου κατάφερες να χαράξεις το δικό σου μονοπάτι. Να τη στείλεις στο γηροκομείο χωρίς δεύτερη σκέψη. Το τι θα πει και πως θα νιώσει αφορά την ίδια και είναι κάτι το οποίο έπρεπε να λύσει η ίδια η θετή σου μητέρα μόνη της. Ελευθερώσου. Σώσε τον εαυτό σου! Έχεις δικαίωμα να νιώσεις άσχημα να στενοχωρηθείς τον πρώτο καιρό αλλά θα δεις με τον καιρό πόσο θα ξαλαφρώσεις όταν εστιάσεις στον εαυτό σου και αποκτήσεις την ελευθερία σου.

theworldsoul
Автор

Θέκλα μας θα σε ακούμε και στα 100!!! Το γηροκομείο της ψυχοθεραπείας θα είναι αυτό!! Όλοι θα επιθυμούν να μπουν για να συζητούν μαζί σου:-)))

mariannamitta
Автор

Καλησπερα Θεκλα μας κ Ομαδα.Πολυ δυνατο κοινωνικο θεμα.Συμφωνω στο πλαισιο που εθεσε η Θεκλα με την επισημανση της πυρηνικης οικογενειας κ της κοινοτικης ζωης.Ενα ηλικιωμενο τον φροντιζαν ολοι απο ολες τις ηλικιες της ευρυτερης οικογενειας, , καθως κ τα νηπια κ τα παιδια.Ναι οταν ειναι ανημποροι μια πανσιον ηλικιωμενων ειναι μια λυση, μετα αλο ενδελεχη διερευνηση.Εκτος κ εαν υπαρχει χωρος κοντα κ διπλα στο σπιτι σου κ βρεις καλο ανθρωπο να τη φροντιζει κ λογω γειτνιασης μπορει να υπαρχει εποπτεια κ συχνη επικοινωνια.Καθε ενας μετραει τις συνθηκες κ παιρνει τις αποφασεις.Μεγαλωνοντας οι ρολοι αλλαζουν η μαμα γινεται 'κορη' κ η κορη 'μαμα'.Λογω ιατρικων συνθηκων στα 92 αποφασισα πανσιον για τη μανα μου μονο 3χλμ απο το σπιτι μου.Μετα απο ερευνα, συστασεις κ ξαφνικη επισκεψη, το διαλεξα για καθαριοτητα, οργανωση, ωραιους κοινους χωρους κ αξιοπρεπη δωματια με tv.Πολλες δραστηριοτητες κ εκδηλωσεις.Μια χαρα!Πηγαινα καθε ημερα απο 2 ωρες, μεχρι βραδυνο κ 'αλλαγμα' κ τα ρουχα της τα επλενα εγω.Γιατι?Επειδη κατα βαθος θα ηθελα να την εχω σπιτι, αλλα δεν θα αντεχα σωματικα κ ψυχικα να τα βγαλω περα ακομη κ βοηθο να ειχα καποιες ωρες, εκτος κ εαν την ειχα εσωτερικη που δεν μου αρεσε.Πραγματι περασαμε πολυ ωραια με τη μανα μου σε αυτη τη πανσιον, ητανε ενα πρσμα σαν κοινοτητα, παλια, ειχαμε γινει παρεακι κ ειχαμε κ δραστηριοτητες.Τα παιδια μου δεν με ειχαν αναγκη, εχουν τις δικες τους ζωες.Ειχα χρονο εκτος απο τη δουλεια μου κ για χομπυ, αλλα κ για εθελοντισμο προσφερα στο κοινωνικο φροβτιστηριο του Δημου μας.Εζησα 2 χρονια διπλα στη γυναικα που μου χαρισε τη ζωη, τη γνωρισα, ειπαμε παρα πολλα, κ σεξουαλικα!!Εφυγε κυριολεκτικα στα χερια μου, γιατι εγω ηθελα να της αφιερωσω αυτο το χρονο.Συγχωρεσαμε η μια την αλλη κ την συνοδεψα στη τελικη της κατοικια.Η Μαιρη που ετρεμα στην οψη της στα μικρατα μου, που δεν με στηριξε στα νιατα μου-προκαταληψεις-, που με στηριξε σθεναρα οταν επρεπε να πληρωσω τις συνεπειες των επθλογων μου, που εκρυβε τα συναισθηματα της ολη της τη ζωη και μου ανοιχτηκε οταν πενηνταρισα.Της αφιερωσα 2 χρονια συνειδητα για να την γνωρισω πριν χαθει κ δεν την ξαναδω.Ευχαριστω τους ανθρωπους της πανσιον που με διευκολυναν να γνωρισω κ να αποχαιρετισω τη μανα μου.Παρολα αυτα, εαν ειχα συζυγο, παιδια στο σπιτι, ξαδελφια κ θειες στη γυρα, οπως παλια, νομιζω θα τη γηροκομουσαμε μαζι, σε καποια γωνιτσα θα χωραγε η γριουλα, ασε απο μονη της θα ειχε βρει τη θεση της.Ας κανει η φιλη μας οτι αισθανεται σωστο για την ιδια.Με αγαπη Φωτεινη😊

foteinibali
Автор

''Προλαβαίνεις να την ξε-ικανοποιήσεις" Τα είπες όλα!

despoinapappou