MIPSI - Μπέρδεμα

Показать описание

Στίχοι:

Στο Σάο Πάολο, και να ξημερώσει περιμένω
Κι ας μην μου βγαίνει το γαμηδι εγώ το επιμένω
Ένα μυαλό διπολικό και μπερδεμένο χορτάσαμε πλημμύρες και δεν ξέρω που πηγαίνω
Και εδώ δεν γράφει το χέρι, άλλα γράφει η ψυχή
Και μην ρωτάς το πώς το κάνω άλλα το γιατί
Όλα πλέον για χαρτί, ελεύθερος δηλώνω μπερδεμένη ψυχή
Τόσα "πως" ρε και "γιατί" γι'αυτό μπερδεύτηκε η ψυχή
Τα αδέρφια μου μου είπανε "Είμαστε μαζί!"
Πιάσανε στυλό χαρτί
Και έτσι βγήκαν οι ΜΨ
Καλοκαίρια στα τσιμέντα ρε και νιώθω πως σαπιζω
Κι ας ξέρω ότι μαλακίες κάνω συνεχίζω
Δεν μαθαίνω από τα λάθη, είμαι απ'τους τύπους που και να πάθει ρε δεν θα μάθει
Απ'τα παιδιά στα πάρκα ρε το μαύρο κατακάθι
Που για την κοινωνία ρε αποτελούν αγκάθι
Ελπίζω να μας έχεις μάθει
Καλά παιδιά και μια καρδιά που μοιάζει με χρυσάφι

Μπερδεύτηκε η ψυχή απ'την μπερδεμένη σκέψη
Και εγώ τα'χω μπερδέψει
Και εγώ τα έχω παίξει
Μπερδεύτηκε η ψυχή ρε και μπερδεψε τη σκέψη .
Και εγώ τα έχω παίξει
Και εγώ τα'χω μπερδέψει
Αυτό τον μήνα έτυχε και ειμαι μπερδεμενος
Αυτός ο μήνας πέτυχε και είμαι δεμένος
Μα ακόμα αγχωμενος
Μέσ'τα κουσουρια πνιγηκα και είμαι βυθισμένος
Ότι κανείς έχει και από μια συνέπεια
Το νόημα είναι το λάθος να μην το κάνεις συνέχεια
Φιλοσοφικά τατού και ενδελέχεια
Κοινωνικα ταμπού και δύσκολη ανέχεια
Και τη μία λέω φτάνει θα το αφήσω
Όσα ηθελα να πω τα είπα δεν θα συνεχίσω
Ένα τελευταίο κουπλέ και το στυλό θα ρίξω
Ένα τελευταίο κουπλέ και έτσι όπως άρχισε έτσι θα το ληξω
Μα μετά οι αναμνήσεις σκάνε
Τότε στο έλαιο που δέκα ανθρώπους είδα τις φωνές τους πάνω στις δικές μας να κολλάνε
Δύναμη να προχωράμε μόνο για εσάς δεν σταματάμε
Έξω Ιούνιος ,και αναβαινω στα βουνά
Φεύγω απ'την πίεση ,γιατί δεν θα βγει η Χρονια
Πίσω η πόλη ο θόρυβος αφήνω τα παιδιά
Πρώτα θα σβήσει η φωτιά και μετά θα ρθω ξανά
Γιατί, Άθελά μου ανοίχτηκα
Όσες φορές το πήρες στη πλάκα εγω δεν θιχτηκα
Πάλι ακούω καμπάνες όσο γυρνάω πισω
Πάλι τα ζόρια μου έχω να πολεμήσω
Αυτό είναι ραπ κι όσοι μας νιώσουνε χρωστάμε
Το κάνουμε για εμάς και για μια φάση που κρατάμε
Αυτό είναι ραπ χωρίς αφεντικά και σάλια
Κι αν κάτσει να γράψει ο ψηλός σας παίρνει τα κεφάλια
Τα ήρεμα κύματα μου προσφέρουν γαλήνη
Οπως ο ήλιος να βγαινει χαζεύοντας την σελήνη
Και το ξημέρωμα η ανατολή να φύγω δεν μαφηνει
Μου ειπε ¨εικόνα δίνω ανάμνηση, το χειμώνα θα μείνει¨
Και τον χειμώνα δεν σκέφτομαι πάλι θα μαι στα ίδια
Πάλι ρημες να γράφω και να δαγκώνω τα χίλια
Πάλι ονειρεύομαι ότι είμαι μακριά μιλια
Να τζογαρω τα λεφτά μου και να ρίχνω καντήλια