filmov
tv
ΜΑΥΡΟΣ ΚΥΚΝΟΣ - ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΗΣ ΚΑΡΙΟΛΑΣ

Показать описание
ΜΑΥΡΟΣ ΚΥΚΝΟΣ - ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΜΑΤΡΙΞ
3. ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΗΣ ΚΑΡΙΟΛΑΣ
Μουσική Παραγωγή - Σύνθεση: Dj Omonoia
Στίχοι - Ερμηνεία: Μαύρος Κύκνος
Προγραμματισμός: Eversor
Ηχογράφηση: Mixdown Studio
Μίξη & Mastering: Eversor
Γραμμή του Πυρός © 2017
Μαύρος Κύκνος © 2017
ΣΤΙΧΟΙ
Απόψε η Σελήνη δίνει φιλιά στα αστέρια.
Εγκληματίας έρωτας, μαχαίρια και νυστέρια.
Οδεύω μες τη νύχτα σε κόλασης λημέρια.
Κολασμένα σοδομίζω την δικιά μου την ιέρεια.
Έφτασα στο σπίτι της, στο άντρο του Σατανά.
Σε φώτα πορφυρά, λικνίζεται η σκιά.
Φεγγίζει στην γη, λάσπες και πέτρες ζωντανεύουν
και οι νεκροί του παραδείσου την κόλαση ζηλεύουν.
Ολόγυμνη βαδίζει σε βασιλικά δωμάτια.
Την είδα από ασπίδα και μου πέτρωσαν τα μάτια.
Φλογισμένος από έκσταση χορεύω στα τυφλά.
Βρέθηκα στην πόρτα και την έκανα κομμάτια.
Ορυχείο από ρουμπίνια. Καίνε χρυσά καντήλια.
Στραγγαλισμένα φίδια και δαγκωμένα μήλα.
Μια φωνή ακούστηκε, είπε: «Τι θέλεις, μίλα»
Θέλω την ιέρεια, τη μάγισσα, τη σειρήνα.
Τρεμοπαίξαν κεριά. Λιώσανε από καημό.
Τα κέρινα τα δάκρυα μου κάψαν τον λαιμό.
Τα κόκκαλα μου έτριξαν είδαν την θωριά της,
έτοιμα σαν ξύλα να καούν μες την φωτιά της.
Ο δρόμος για την λύτρωση είπε δεν έχει τέλος.
Δίχως σκέψη δίχως πόδια, τρέχω δαιμονισμένος.
Καλύτερα στην φυλακή με το δικό σου κράτημα.
Παρά μόνος και ελεύθερος με όλα τα τριαντάφυλλα.
Σα λυγισμένο τόξο τινάχτηκα στο μυστήριο.
Άνοιξα την πόρτα που έγραφε κολαστήριο.
Έτοιμος να ζήσω το πιο γλυκό μαρτύριο.
Παρέδωσα την σάρκα μου που ήταν το εισιτήριο.
Βρέθηκα στην κάμαρα, σενάριο δαντικό.
Σφάδαζε από καύλα ένα πλάσμα μυθικό.
Με τον εαυτό της έπαιζε και έπινε κο.
Μου έγνεψε και γέλασε με γέλιο ειρωνικό
Έριξε κρασί στο άτριχο αιδοίο.
Το ρούφηξα και γέμισε το άδειο μου κρανίο.
Πίνω για κρασί το ίδιο της το αίμα.
Σαν κρασί που πάλιωσε στης ψυχής βαρέλια.
Έκβαση υγρή. Πιασίματα. Μπηξίματα.
Της λέω ας ιππεύσουμε τα αφρισμένα κύματα.
Μου λέει δεν θα αντέξεις θα πεθάνεις άστο.
Και άνοιξα το στόμα του δράκου σκίζοντάς το.
Έσκυψε πιο κάτω και μ’ έδεσε ορμώντας.
Λαγνεία, οίστρος, πυρκαγιά, ιδρώτας.
Ένα δάκρυ κύλησε ήταν απ’ την Libido.
Και αφού το σκούπισε είδα το μάτι της καριόλας.
Με δόντι φιδιού μου χορηγεί ζουζού.
Ορμάω σα λιοντάρι μα με νίκησε η αλεπού.
Τρυπάει με βελόνα το πλάι του ποδιού.
Θα σε γαμάω για πάντα, θα με χεις σε ταττού.
Χθες το βράδυ θυμάμαι κοιμήθηκα καλά.
Μα μεθυσμένος ξύπνησα για τα καλά.
Με μάτια βουρκωμένα ξεραμένο αίμα.
Πήγα στον καθρέπτη δεν έμοιαζε με μένα.
Χθες το βράδυ θυμάμαι κοιμήθηκα καλά.
Μα μεθυσμένος ξύπνησα για τα καλά.
Οι φλέβες μου πρησμένες τα άκρα τρυπημένα.
Το ενδεχόμενο ένα, ονειρεύτηκα εσένα.
3. ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΗΣ ΚΑΡΙΟΛΑΣ
Μουσική Παραγωγή - Σύνθεση: Dj Omonoia
Στίχοι - Ερμηνεία: Μαύρος Κύκνος
Προγραμματισμός: Eversor
Ηχογράφηση: Mixdown Studio
Μίξη & Mastering: Eversor
Γραμμή του Πυρός © 2017
Μαύρος Κύκνος © 2017
ΣΤΙΧΟΙ
Απόψε η Σελήνη δίνει φιλιά στα αστέρια.
Εγκληματίας έρωτας, μαχαίρια και νυστέρια.
Οδεύω μες τη νύχτα σε κόλασης λημέρια.
Κολασμένα σοδομίζω την δικιά μου την ιέρεια.
Έφτασα στο σπίτι της, στο άντρο του Σατανά.
Σε φώτα πορφυρά, λικνίζεται η σκιά.
Φεγγίζει στην γη, λάσπες και πέτρες ζωντανεύουν
και οι νεκροί του παραδείσου την κόλαση ζηλεύουν.
Ολόγυμνη βαδίζει σε βασιλικά δωμάτια.
Την είδα από ασπίδα και μου πέτρωσαν τα μάτια.
Φλογισμένος από έκσταση χορεύω στα τυφλά.
Βρέθηκα στην πόρτα και την έκανα κομμάτια.
Ορυχείο από ρουμπίνια. Καίνε χρυσά καντήλια.
Στραγγαλισμένα φίδια και δαγκωμένα μήλα.
Μια φωνή ακούστηκε, είπε: «Τι θέλεις, μίλα»
Θέλω την ιέρεια, τη μάγισσα, τη σειρήνα.
Τρεμοπαίξαν κεριά. Λιώσανε από καημό.
Τα κέρινα τα δάκρυα μου κάψαν τον λαιμό.
Τα κόκκαλα μου έτριξαν είδαν την θωριά της,
έτοιμα σαν ξύλα να καούν μες την φωτιά της.
Ο δρόμος για την λύτρωση είπε δεν έχει τέλος.
Δίχως σκέψη δίχως πόδια, τρέχω δαιμονισμένος.
Καλύτερα στην φυλακή με το δικό σου κράτημα.
Παρά μόνος και ελεύθερος με όλα τα τριαντάφυλλα.
Σα λυγισμένο τόξο τινάχτηκα στο μυστήριο.
Άνοιξα την πόρτα που έγραφε κολαστήριο.
Έτοιμος να ζήσω το πιο γλυκό μαρτύριο.
Παρέδωσα την σάρκα μου που ήταν το εισιτήριο.
Βρέθηκα στην κάμαρα, σενάριο δαντικό.
Σφάδαζε από καύλα ένα πλάσμα μυθικό.
Με τον εαυτό της έπαιζε και έπινε κο.
Μου έγνεψε και γέλασε με γέλιο ειρωνικό
Έριξε κρασί στο άτριχο αιδοίο.
Το ρούφηξα και γέμισε το άδειο μου κρανίο.
Πίνω για κρασί το ίδιο της το αίμα.
Σαν κρασί που πάλιωσε στης ψυχής βαρέλια.
Έκβαση υγρή. Πιασίματα. Μπηξίματα.
Της λέω ας ιππεύσουμε τα αφρισμένα κύματα.
Μου λέει δεν θα αντέξεις θα πεθάνεις άστο.
Και άνοιξα το στόμα του δράκου σκίζοντάς το.
Έσκυψε πιο κάτω και μ’ έδεσε ορμώντας.
Λαγνεία, οίστρος, πυρκαγιά, ιδρώτας.
Ένα δάκρυ κύλησε ήταν απ’ την Libido.
Και αφού το σκούπισε είδα το μάτι της καριόλας.
Με δόντι φιδιού μου χορηγεί ζουζού.
Ορμάω σα λιοντάρι μα με νίκησε η αλεπού.
Τρυπάει με βελόνα το πλάι του ποδιού.
Θα σε γαμάω για πάντα, θα με χεις σε ταττού.
Χθες το βράδυ θυμάμαι κοιμήθηκα καλά.
Μα μεθυσμένος ξύπνησα για τα καλά.
Με μάτια βουρκωμένα ξεραμένο αίμα.
Πήγα στον καθρέπτη δεν έμοιαζε με μένα.
Χθες το βράδυ θυμάμαι κοιμήθηκα καλά.
Μα μεθυσμένος ξύπνησα για τα καλά.
Οι φλέβες μου πρησμένες τα άκρα τρυπημένα.
Το ενδεχόμενο ένα, ονειρεύτηκα εσένα.