04 | Ραψωδός Φιλόλογος - Το Δίπολο του Ικάρου | #AlexandriaBurns

► Instagram:
#AlexandriaBurns

► Facebook:

► Merch:

Στίχοι: Ραψωδός Φιλόλογος | @rapsodosfilologos
Μουσική παραγωγή: Solmeister | @solmeister13
Πιάνο: Δημήτρης Χρυσανθακόπουλος | @dimitrischrisanthakopoulos
Ηχοληψία Πιάνου: Γιώργος Αβραμίδης | @gavramid
Μίξη: Numberless | @c_numberless
Βίντεο Στίχων: Άρης Μπασιάς | @sixtwelve
Λογότυπο: Q.B Mix | @qbmix_stc

-----------------------------------------------------------------------------------------
Το WNC παίζει μόνο ένα είδος... Αληθινή μουσική!
-----------------------------------------------------------------------------------------

Κυκλοφορεί μέσω της CKND Records.

[Kourkoumpinis]

Πολλοι θα το ακουσουν, λιγοι θα το νοιωσουν. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ και παλι για την ποιηση σου ραψωδέ

[Asclepius]

Είμαι χαρούμενος που βλέπω κι άλλους σαν κι εμένα να νιώθουν την ποίηση του ραψωδού - Σε ακούω 11 χρόνια, είμαι στα 23 μου τώρα και απλά θέλω να σου πω ευχαριστώ για τη παιδεία που μου έδωσες ή που με παρότρυνες να βρω. Απλά σε ευχαριστώ!!

[panoskyriazidis]

"Δεν ξέρω πότε τον Αλέξανδρο θα ξαναβρώ
μα όταν γίνει θα τον βρω 1000 φορές βελτιωμένο"

[ΚωνσταντίνοςΑνδρικόπουλος-οω]

- Πού πας;
- Να ακούσω ΡΦ..
- Λεξικό να πάρεις...
ΒΑΛΤΕ ΡΦ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

[art-owgn]

Ανοίξτε δρόμο να περάσει το κτήνος
έχει επιστρέψει και πάλι ο γνώριμος ήχος εκείνος
του Ρ.Φ. ο επικίνδυνος στίχος όπως συνήθως.
Ο ραψωδός κι η φιλολογική του λίθος

[Φάντασμα-ζυ]

Στίχοι:
Κι ειν'η πόλη βαθιά διχασμένη,
διχοτομημένη.
Συμφωνεί, διαφωνεί και σωπαίνει,
στη μέση κομμένη.
Κι ειν'η πόλη βαριά πληγωμένη,
βαριανασαίνει.
Στα σκοτάδια μεθά και μαθαίνει,
το φως περιμένει.

Παλεύει να το φέρει κοντά,
δεν θέλει να υποφέρει, πονά.
Προεκτείνοντας το χέρι κουνά
Ψευδοπροφήτες, βουνά.
Μα δεν πάει το ένα στο άλλο
και δεν πάει το άλλο στο ένα.
Παίζουν αλήθεια ή φάρος
μ'ακόμα δεν έχει κερδίσει κανένα.
Χαμένη σ'ορισμούς και ορίζοντες.
Δέκα τετράγωνα με ορίζουσες.
Τρίγωνα με ρίζες κι υποτείνουσες.
Συμπεριφορές αποκλίνουσες.
Τι θα γίνει αν συνθέσει το δίπολο;
Τι θα γίνει αν αγαπήσει τον αντίπαλο;
Τι θα γινει αν αγγίξει το δίκαννο;
Το μυαλό είναι όργανο δύσκολο.
Τι θα γινει αν η πτήση πετύχει;
Αν ο Ίκαρος είναι από αμίαντο;
Αν περάσει απ'την άλλη, γυρίσει και πάλι
και δει πως δεν ήταν ανίατο;

Κι άλλοτε πρόσκειται
κι άλλοτε εκτρέπεται
κι αυτό που υπόσχεται
δεν επιτρέπεται.
Κι όσο η σύγκλιση,
απαγορεύεται,
υπερθερμαίνεται,
κι ας μην της φαίνεται .
Κι όσο η πίεση
δεν επιλέγεται,
τόσο η ποίηση
δεν αποφεύγεται.

Κι ειν'η πόλη βαθιά διχασμένη,
διχοτομημένη.
Συμφωνεί, διαφωνεί και σωπαίνει,
στη μέση κομμένη.
Κι ειν'η πόλη βαριά πληγωμένη,
βαριανασαίνει.
Στα σκοτάδια μεθά και μαθαίνει,
το φως περιμένει.

Ψάχνει αίτια αναίτια.
Ελπίζει κι ονειρεύεται μέτρια.
Νιώθει μπερδεμένη συνέχεια.
Χαμένη στην αμετροέπεια.
Δεν βρίσκει πολεμώντας ειρήνη.
Που ν'αναζητήσει γαλήνη;
Δεν θέλει παγωμένη να μείνει,
μ'αν ανάψει τη φωτιά, τι θα γίνει;
Πώς να ενοποιηθούν τα ετερόκλητα;
Ποια τα οργανικά, ποια τ'απόβλητα;
Ποια η επίλυση, ποιο το πρόβλημα;
Ποια τα ηθικά, ποια τα νόμιμα;
Ποια παροδικά και ποια μόνιμα;
Ποια λόγια είναι στείρα, ποια γόνιμα;
Ποια είναι αν έχει τόσα επώνυμα;
Δικό της πως να βρει επιφώνημα;
Που να βρει του λαβύρινθου το μίτο;
Που να πάει για να πει: "Κάπου ανήκω";
Πώς ν'αθροίσει από τα δύο το τρίτο;
Προσπαθεί μα βρίσκει μόνο πηλίκο.

Έτσι βιώνει τη σχάση.
Προσπαθεί να ξεχάσει.
Ταυτότητα ψάχνει και κράση,
και λόγια για να την εκφράσει.
Κι όσο πορεύεται
μένει ακίνητη.
Κι όσο κι αν σκέφτεται,
στέκεται αμίλητη.
Κι όσο αισθάνεται
μένει ασυγκίνητη.
Γι'αυτό μια σπίθα της
θα'ναι ανεκτίμητη.

Κι ειν'η πόλη βαθιά διχασμένη,
διχοτομημένη.
Συμφωνεί, διαφωνεί και σωπαίνει,
στη μέση κομμένη.
Κι ειν'η πόλη βαριά πληγωμένη,
βαριανασαίνει.
Στα σκοτάδια μεθά και μαθαίνει,
το φως περιμένει.

[el.]

Είναι ήδη το αγαπημένο μου κομμάτι και είμαι μόνο στο 4.🙌🏼

[darebird]

Άλλο ένα τεράστιο κομμάτι που αγγίζει την ψυχή μας.. Να είσαι καλά Ραψωδέ

[zyleofficial]

Η επιτομη της τεχνης.
Καλωσηρθες πισω
Σαν να μην εφυγες ποτε.

[ΜητσοςΚτΣ]

Αδερφε σε ακουω απο 1η γυμνασιου και ειμαι 22 τωρα και αληθεια απο ολα.τα τραγουδια σου καταλαβα πολλα και σκεψου οτι με εσενα μεγαλωσα και σε ευχαριστω...αλλαξες αλλα προς το καλυτερο..συνεχισε ετσι μπραβο 🙏

[stellasideri]

Με άγγιξε αυτό το κομμάτι όσο τίποτα άλλο ένας υπέροχος δίσκος από έναν υπέροχο άνθρωπο

[skoufalotlord]

04 | Ραψωδός Φιλόλογος - Το Δίπολο του Ικάρου |


ΣΤΊΧΟΙ:

Κι είν' η πόλη βαθιά διχασμένη,
διχοτομημένη.
Συμφωνεί, διαφωνεί και σωπαίνει,
στη μέση κομμένη.
Κι είν' η πόλη βαριά πληγωμένη,
βαριανασαίνει.
Στα σκωτάδια μεθά και μαθαίνει,
το φως περιμένει.



Παλεύει να τα φέρει κοντά,
δεν θέλει να υποφέρει, πονά.
Προεκτείνοντας το χέρι κουνά
Ψευδοπροφήτες, βουνά.
Μα δεν πάει το ένα στο άλλο
και δεν πάει το άλλο στο ένα.
Παίζουν αλήθεια ή φάρος
μ' ακόμα δεν έχει κερδίσει κανένα.
Χαμένη σ' ορισμούς και ορίζοντες.
Δέκα τετράγωνα με ορίζουσες.
Τρίγωνα με ρίζες κι υποτείνουσες.
Συμπεριφορές αποκλίνουσες.
Τι θα γίνει αν συνθέσει το δίπολο;
Τι θα γίνει αν αγαπήσει τον αντίπαλο;
Τι θα γίνει αν αγγίξει το δίκαννο;
Το μυαλό είναι όργανο δύσκολο.
Τι θα γίνει αν η πτήση πετύχει;
Αν ο Ίκαρος είναι από αμίαντο;
Αν περάσει απ’ την άλλη, γυρίσει και πάλι
και δει πως δεν ήταν ανίατο;
Κι άλλοτε πρόσκειται
κι άλλοτε εκτρέπεται
κι αυτό που υπόσχεται
δεν επιτρέπεται.
Κι όσο η σύγκλιση,
απαγορεύεται,
υπερθερμαίνεται,
κι ας μην της φαίνεται.
κι όσο η πίεση
δεν επιλέγεται,
τόσο η ποίηση
δεν αποφεύγεται.


Κι είν' η πόλη βαθιά διχασμένη,
διχοτομημένη.
Συμφωνεί, διαφωνεί και σωπαίνει,
στη μέση κομμένη.
Κι είν' η πόλη βαριά πληγωμένη,
βαριανασαίνει.
Στα σκωτάδια μεθά και μαθαίνει,
το φως περιμένει.


Ψάχνει αίτια αναίτια.
Ελπίζει κι ονειρεύεται μέτρια.
Νιώθει μπερδεμένη συνέχεια.
Χαμένη στην αμετροέπεια.
Δεν βρίσκει πολεμώντας ειρήνη.
Που ν' αναζητήσει γαλήνη;
Δεν θέλει παγωμένη να μείνει,
μ' αν ανάψει τι φωτιά, τι θα γίνει;
Πώς να ενοποιηθούν τα ετερόκλητα;
Ποια τα οργανικά, ποια τ' απόβλητα;
Ποια η επίλυση, ποιο το πρόβλημα;
Ποια τα ηθικά, ποια τα νόμιμα;
Ποια παροδικά και ποια μόνιμα;
Ποια λόγια είναι στείρα, ποια γόνιμα;
Ποια είναι αν έχει τόσα επώνυμα;
Δικό της πως να βρει επιφώνημα;
Πού να βρει του λαβυρίνθου το μίτο;
Πού να πάει για να πει: <<κάπου ανήκω>>;
Πώς ν' αθροίσει απ' τα δύο το τρίτο;
Προσπαθεί μα βρίσκει μόνο πηλίκο.
Έτσι βιώνει τη σχάση.
Προσπαθεί να ξεχάσει.
Ταυτότητα ψάχνει και κράση
και λόγια για να την εκφράσει.
Κι όσο πορεύεται
μένει ακίνητη
Κι όσο κι αν σκέφτεται
στέκεται αμίλητη.
Κι όσο αισθάνεται
μένει ασυγκίνητη.
Γι’ αυτό μία σπίθα της
θα ‘ναι ανεκτίμητη.


Κι είν' η πόλη βαθιά διχασμένη,
διχοτομημένη.
Συμφωνεί, διαφωνεί και σωπαίνει,
στη μέση κομμένη.
Κι είν' η πόλη βαριά πληγωμένη,
βαριανασαίνει.
Στα σκωτάδια μεθά και μαθαίνει,
το φως περιμένει.

[tatsinis]

Μου έλειψε αυτός ο στίχος..
Σε Ευχαριστώ Ραψωδέ.

[Λεων]

τόσοι άνθρωποι με διαφορετικές απόψεις και θέλω, κι'όμως όλους εδώ μας ενώνει το είδος της μουσικής σου και μας εκφράζουν οι στοίχοι σου . Εύγε

[nick]

*Το καλό με την καραντίνα είναι ότι θα μπορώ να ακούω τον δίσκο όλη μέρα*

[three_Dogspictures]

πολυ ωραιος δισκος συγχαρητηρια !!!! θα μείνει για παντα στης καρδίες μας...!!!!

[ΣοφίαΧατζηευθυμιάδη]

Το αγαπημένο μου τραγούδι του δίσκου. Ευχαριστούμε πολύ ΡΦ<333

[ΒαγγεληςΚαντζας]

Απίστευτος όπως τότε και όπως πάντα τραγούδια όλο εικόνες μια ζωή από μόνα τους

[thomaskapelis]

Πέρα από τον ποιητικό λογο του ροφι και την χαρακτηριστική φωνή και flow του που δεν απογοητεύουν, ρε Μανώλη ΤΙ ΠΑΡΑΓΩΓΑΡΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΗ

[Xzargas]

Απλά το ακούω και ανατριχιάζω μου μοιάζεις σαν παλιά που σε άκουγα στα ακουστικά μου και μου δίνει δύναμη για την επόμενη μέρα καί για όλα όσα έχεις κάνει ευχαριστώ 🔥🔥