08 | Ραψωδός Φιλόλογος - Μπροστά στον Διογένη | #AlexandriaBurns

► Instagram:
#AlexandriaBurns

► Facebook:

► Merch:

Στίχοι: Ραψωδός Φιλόλογος | @rapsodosfilologos
Μουσική παραγωγή: Solmeister | @solmeister13
Πιάνο: Δημήτρης Χρυσανθακόπουλος | @dimitrischrisanthakopoulos
Ηχοληψία Πιάνου: Γιώργος Αβραμίδης | @gavramid
Μίξη: Numberless | @c_numberless
Βίντεο Στίχων: Άρης Μπασιάς | @sixtwelve
Λογότυπο: Q.B Mix | @qbmix_stc

-----------------------------------------------------------------------------------------
Το WNC παίζει μόνο ένα είδος... Αληθινή μουσική!
-----------------------------------------------------------------------------------------

Κυκλοφορεί μέσω της CKND Records.

[HyperTall]

"Ερωτεύεσαι το βυθό κι ας έχει νάρκες
Θέλει κουράγιο να αναδυθείς προς τις βάρκες." (Κελί 218 - 2014)
~
"Αμφισβήτησα δασκάλους,
κι έμαθα από τόσους άλλους
Κολύμπησα στους υφάλους,
βύθισα την βάρκα." (Αλεξάνδρεια - 2021)

[Vasiliki_Ka]

Η πιο βαρια πενα της Ελλαδας χωρις υπερβολες!!! Δεν υπαρχουν αρκετα λογια, αληθεια....🙏❤

[apas]

Στίχοι:
Είχα ακούσει τόσα κι ήρθα να σε βρω,
αμφισβητώντας ότι μπορώ να πειστώ.
Σου'πα πως χρόνια προσπαθώ να φωτιστώ
μα η πόλις που μ'ακολουθεί το φάρο έχει αφήσει σβηστό.
Είπες να μετατοπιστώ, πως τον ήλιο σου κρύβω.
Ότι σε θίγω όταν προσφέρω γη και ύδωρ.
Σου'πα: "Τόπο σωστό δεν βρίσκω",
πως όπου και να σταθώ στο πιθάρι σου ρίχνω ίσκιο.
Μειδίασες κι έγειρες πίσω
και μου είπες να το νιώσω και να μην το αναλύσω.
Κινήθηκα λοιπόν ποικιλοτρόπως αλλά μάταιος ο κόπος,
αναρωτήθηκα αν σε κουράζω.
Ήμουν ακόμα παραπέτασμα στο φως
κι όσο οι ακτίνες του με ζέσταιναν
συνέχιζα να σε σκιάζω.
Μα επέμεινα ώσπου έφτασε το βράδυ
κι επιτέλους δεν υπήρχε φως, μπροστά του σκιά για να γίνω.
Και τότε μου'πες: "Δεν υπάρχουνε φως και σκοτάδι".
Πως ειν'ανούσιο φτερά και φωτιά να συγκρίνω.
Σου'πα πως δεν σε κατανόησα.
Μου απάντησες: "Αυτό είναι το νόημα".
Και τότε το'νιωσα.
Δεν ήσουν απλώς αυτός ο κυνικός που νόμιζα.
Και περπάτησα πατώντας σε μέσα και άκρα,
μια ηλιόλουστη νύχτα κάτω από τ'άστρα.
Αμφισβήτησα δασκάλους κι έμαθα από τόσους άλλους.
Κολύμπησα στους υφάλους, βύθισα τη βάρκα.
Εισέπνευσα κι εξέπνευσα εκτεταμένα,
μέχρι που όλα έγιναν ένα, χωρίς και με μένα.
Και δεν υπήρχε πια ούτε αυτό, ούτε Εκείνο, ούτε εγώ,
ούτε εδώ, ούτε τώρα, ούτε αλήθεια, ούτε ψέμα.

[petrosodc]

Με βλέπω ξανά με ακουστικά στα αυτιά όπως την παιδική μου ηλικία και ακούγοντας ΡΦ "ΚΑΛΗΜΕΡΑ"

[YgihSkepsi]

Ακόμη και μετά από χρόνια, θα γυρνάμε ξανά και ξανά στα τραγούδια σου για τα μαθήματα που μας δίνεις μέσα από αυτά, μας κάνεις καλύτερους. Σε ευχαριστούμε για όλα!

[makis]

Ισως το πιο underated κομματι του δισκου αλλα απο τα αγαπημενα μου

[tnarch]

Είναι γεγονός ότι πολλοί από εμάς είναι πάνω από τα 30, ξεκινώντας να τον ακούμε από την εφηβεία μας. Νομίζω εδώ είναι όσοι ψάχνουν να βρουν ποιότητα στην αγαπημένη μας μουσική σκηνή που έχει πάρει την κατηφόρα και που μόνο κάποιοι σαν τον ΡΦ θα μπορούσαν να την ''αναστηλώσουν'' .

[Kourkoumpinis]

Αλλαξες αλεξανδρε..ορίμασες και μαζι σου ωρίμασε και η μουσικη σου. Οσο για το τραγουδι δεν περιμενα τιποτα λιγοτερο απο σενα

[Antwnhsgx]

Όλο αυτό με έκανε να αναρωτιέμαι μηπως ο ραψωδος εφτασε στην ευδαιμονία και είδε την αλήθεια στον κόσμο γιατί αλλιώς είναι πολύ δύσκολο να τα κατανοήσεις και να τα γράψεις όλα αυτά

[skoufalotlord]

08 | Ραψωδός Φιλόλογος - Μπροστά στον Διογένη |


ΣΤΊΧΟΙ:

Είχα ακούσει τόσα κι ήρθα να σε βρω,
αμφισβητώντας ότι μπορώ να πειστώ.
Σου 'πα πως χρόνια προσπαθώ να φωτιστώ
μα η πόλις που μ' ακολουθεί το φάρο έχει αφήσει σβηστό.
Είπες να μετατοπιστώ, πως τον ήλιο σου κρύβω.
Ότι σε θίγω όταν προσφέρω γη και ύδωρ.
Σου 'πα: <<Θα 'θελα να 'μαι εσύ>>, μου πες: <<Είναι το ίδιο>>.
Πως δεν υπάρχει εσύ κι εγώ, ούτε πολύ και λίγο.
Σου 'πα: <<Τόπο σωστό δεν βρίσκω>>,
πως όπου και να σταθώ στο πιθάρι σου ρίχνω ίσκιο.
Μειδίασες κι έγειρες πίσω
και μου είπες να το νιώσω και να μην το αναλύσω.
Κινήθηκα λοιπόν ποικιλοτρόπως αλλά μάταιος ο κόπος,
αναρωτήθηκα αν σε κουράζω.
Ήμουν ακόμα παραπέτασμα στο φως
κι όσο οι ακτίνες του με ζέσταιναν
συνέχιζα να σε σκιάζω.
Μα επέμεινα ώσπου έφτασε το βράδυ
κι επιτέλους δεν υπήρχε φως, μπροστά του σκιά για να γίνω.
Και τότε μου 'πες: <<Δεν υπάρχουνε φως και σκοτάδι>>.
Πως ειν' ανούσιο φτερά και φωτιά να συγκρίνω.
Σου 'πα πως δεν σε κατανόησα.
Μου απάντησες: <<Αυτό είναι το νόημα>>.
Και τότε το 'νιωσα.
Δεν ήσουν απλώς αυτός ο κυνικός που νόμιζα.
Και περπάτησα πατώντας σε μέσα και άκρα,
μια ηλιόλουστη νύχτα κάτω από τ' άστρα.
Αμφισβήτησα δασκάλους κι έμαθα από τόσους άλλους.
Κολύμπησα στους υφάλους, βύθισα τη βάρκα.
Εισέπνευσα κι εξέπνευσα εκτεταμένα,
μέχρι που όλα έγιναν ένα, χωρίς και με μένα.
Και δεν υπήρχε πια ούτε αυτό, ούτε' Εκείνο, ούτε εγώ,
ούτε εδώ, ούτε τώρα, ούτε αλήθεια, ούτε ψέμα.

[sidorelakasa]

Την επόμενη φορά στην έκθεση όταν η καθηγήτρια θα μου ζήτηση συνώνυμο της ποίησης θα γράψε ραψωδος φιλόλογος

[lilosefrem]

Που ήταν κρυμμένο αυτό το διαμαντι ένα χρόνο τώρα;

[ΓεωργίαΠ-χκ]

Εξαιρετικό τραγούδι!!
Γνωρίζει μήπως κανείς αν υπάρχει διαθέσιμη παρτιτούρα για το πιάνο;

[angeloi]

Μακάρι να είχα λόγια να σου πω πόσο όμορφο είναι, αλλά με άφησες άφωνο.

[spicypepper]

Αχ δεν μπορώ άλλο teaser. Θέλουμε το full κομμάτι 😫😫😫

[annaamdn]

Εγω που τα ακούω με την σειρά, δεν βρήκα το 07 στη λίστα guys help

[blackjerry]

Το νόημα της ύπαρξης δεν υπάρχει ούτε μέσα στην ίδια του την έννοια έτσι αδερφέ?