Ρίτα Αντωνοπούλου - Άσμα Ασμάτων

Απόσπασμα απο τη συναυλία που διοργάνωσε η Δημοτική Χορωδία Δερύνειας, αφιερωμένη στο έργο 'Επιτάφιος' του Μίκη Θεοδωράκη στις 11/07/2018 στο Δημοτικό Αμφιθέατρο Δερύνειας.

Καλλιτεχνική επιμέλεια, διεύθυνση χορωδίας και ορχήστρας: Ο μαέστρος Γιώργος Καλογήρου.
Σολίστ: Ρίτα Αντωνοπούλου και Δημήτρης Φανής .
Αφήγηση κειμένων: Νεοκλής Νεοκλέους

Ορχηστρα: Γιώργος Δημητρίου (μπουζούκι/λαούτο), Θεόδουλος Βακανάς (μπουζούκι/βιολι), Γεωργία Μαϊφόσιη (φλάουτο), Βερόνικα Αλωνεύτου (σαντούρι), Δημήτρης Μαρκουλλής (πιάνο), Επιφάνιος Ευσταθίου (κιθάρα), Πέτρος Κάλλης (μπάσο), Πάμπος Δημητρίου (κρουστά).

Χορωδία:
Σοπράνο: Αδαμαντίνη Λαζαρή, Γιαννούλλα Γεωργίου, Ελένη Άσπρου, Ελένη Φαίδωνος, Έλλη Καραΐσκου, Εύα Σάββα, Ευδοκία Αργυρού, Θεοδώρα Σάχα, Λουκία Παπαδάκη Τζιοβάνη, Μαρία Μαούρη Παναγιώτου, Νίκη Προκοπίου, Παναγιώτα Παρασκευά, Σταυρούλλα Βασιλείου, Φλώρα Φαίδωνος, Φρύνη Βασιλείου.

Άλτο: Άντρη Θεοδωρίδου, Αλίκη Τζάκσον, Γεωργία Μουκτάρη, Λυσάνδρα Πολυκάρπου, Μαρία Καραγιάννη, Μαρία Πιερέττη, Μαρούλλα Μασούρα, Μαρούλλα Οικονόμου, Νίνα Χρυσοστόμου, Νίτσα Κωνσταντινίδη, Τασούλλα Σάββα, Χαρούλλα Δημητρίου, Χριστοδούλα Χαραλαμπους.

Τενόροι: Ανδρέας Αδαμίδης, Ανδρέας Δημητρίου, Αλκιβιάδης Πρωτοπαπάς, Ηλιας Παρασκευά, Κυριάκος Σιαμιλής, Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, Μιχαλάκης Θεοδώρου, Νίκος Σωτηρίου, Πανίκος Κουρρής, Συμεων Συμεού, Φώτης Γιαννούρας.

Μπάσοι: Alan Norman, Ανδρέας Καραγιάννης, Αντώνης Κατσιαντώνης, Γεώργιος Ανδρέου Τσούκκας, Δημήτριος Μάγου, Κυριάκος Άσπρου, Νίκος Μέσσιος, Παναγιώτης Παρασκευά, Παναγιώτης Χατζηνικολάου, Πέτρος Ρούσος, Χριστόδουλος Τοουλάκος.

Άσμα Ασμάτων

Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου
με το καθημερνό της φόρεμα
κι ένα χτενάκι στα μαλλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.

Κοπέλες του Άουσβιτς,
του Νταχάου κοπέλες,
μην είδατε την αγάπη μου;

Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι,
δεν είχε πια το φόρεμά της
ούτε χτενάκι στα μαλλιά.

Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου,
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδελφού της τα φιλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.

Κοπέλες του Μαουτχάουζεν,
κοπέλες του Μπέλσεν,
μην είδατε την αγάπη μου;

Την είδαμε στην παγερή πλατεία
μ’ ένα αριθμό στο άσπρο της το χέρι,
με κίτρινο άστρο στην καρδιά.

Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου,
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδελφού της τα φιλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.