Μάικο - Akame

Показать описание

Beat: Μάικο
Ηχογράφηση / Μίξη / Mastering: Incognito M. @pinelinemusiclab2467

Μάικο

Incognito M.

Pineline Music Lab

Στίχοι:

Μαύρες οι μέρες σε γκρίζο τοπίο γυρνάμε στην πόλη φαντάσματα
οι μπάτσοι δικάβαλα μες τα χαλάσματα ψάχνουν στους δρόμους θηράματα
Kαι δεν πιστέψαμε σε θαύματα ήρθανε φρίκες μα δε γίναμε πειράματα
μέσα στο άγχος και μονίμως στα τρεχάματα την ώρα που οι άλλοι πνίγονται από τα κλάματα
Νυκοκυραίοι μέσα απ’ το κελί τους κοιτάν σιωπηλά τις οθόνες
δε ζήσαν ποτέ τους απλά το φαντάστηκαν σκέψεις που μείνανε μόνες
Aντίθετα με τους κανόνες πώς να χωρέσει η δυστοπία σε εικόνες
η σκονισμένη νεολαία αδιαφορεί φορώντας σάβανα έχει ως πρότυπα τηλεπερσόνες
Λέει πως ήπιε το παράκανε κόψ’ του τα χέρια και θα δεις αν το ξανά κανε
κόσμος πεινάει και σου λεν μαζί τα φάγαμε κατάθλιψη και μίσος ταξικό σαν την Άκαμε
Kόμπλεξ μέσα απ’ τη στολή τα γκλοπ και οι ασπίδες τους βρωμάν καταστολή
μ’ ένα μυαλό σ’ αναστολή οι κόρες των ματιών μας μονίμως σε διαστολή

Η νύχτα την πόλη σκεπάζει δυο τρία μηνύματα και ότι κάτσει
στη γύρα γεμάτοι καπνούς χημείες κι αλκοόλ το μυαλό για να αδειάσει
σουλάτσο μες τους υπονόμους αυτό που κρύβω με τρομάζει
πάνω στην κλούβα με γκάζι μες την πόλη καμικάζι

Νεκροταφεία μαιευτήρια εγκέφαλοι δεμένοι με κλωστές από τα κτίρια
ο καπιταλισμός γεννάει μεγαθήρια πεθαίνει τη δικαιοσύνη μες τα δικαστήρια
Nτυμένοι με πρέπει και όρια παιδιά γεννιούνται σε στρατόπεδο στη Μόρια
δένουν τους μετανάστες στη Βικτώρια κι οι κλέφτες μες τα τζιπ να σουλατσάρουνε στα βόρεια
Με το c4 στο τμήμα μα πλήρωσε το τίμημα και κόπηκε το νήμα
αυτοί μετράνε τους ανθρώπους σε λεφτά κι εμείς μετράμε τα λεφτά μας για να βγάλουμε το μήνα
Aκόμα είμαι μείον μέσα στη ζούγκλα αγέλη των αγρίων
αποστροφή για τις εικόνες των αγίων φωτιά μετά το πλιάτσικο στα σπίτια των πλουσίων
Βλέπω τα φώτα της πόλης από το Στρέφη ότι κι αν χτίζω το μυαλό μου καταστρέφει
τις περισσότερες φορές δεν έχω κέφι οι σειρήνες τραγουδάνε κι η Νέμεσις παίζει ντέφι
Aκόμα όνειρα νωπά εγώ παλεύω 6 χρόνια συναπτά
κι ενώ ο μπάτσος πάλι με κοιτά στραβά μες τον καθρέφτη μου γελά ο σάτυρος του Xαλεπά

Η νύχτα την πόλη σκεπάζει δυο τρία μηνύματα και ότι κάτσει
στη γύρα γεμάτοι καπνούς χημείες κι αλκοόλ το μυαλό για να αδειάσει
σουλάτσο μες τους υπονόμους αυτό που κρύβω με τρομάζει
πάνω στην κλούβα με γκάζι μες την πόλη καμικάζι