Hiçbir Şey Hissetmeyenler Aslında Bu 4 Problemi Yaşıyor

Bu video duygusal uyuşmayı, hiçbir şey hissetmeyen insanları anlatıyorum.

Video Konu Başlıkları

Beyhan Budak Sosyal Medya Hesapları

ÖNEMLİ NOT:
Bu YouTube kanalındaki videolar bilgilendirme ve farkındalık amaçlı olarak hazırlanmıştır. Hiçbir şekilde tanı ve tedavi amaçlı kullanılamaz. Tanı ve tedavi gerektiren durumlar için lütfen hekimlere başvurunuz.

Videolarda yer alan vaka öyküleri gerçek vakalardan (bazen birkaç vakanın birleşimi) esinlenilmiş kurgusal öykülerdir. Vaka öykülerinde hiçbir şekilde bir kişiye ait tanımlayıcı bir bilgi yer almamaktadır.

[unpredictableasterisk]

Hissizleşmek kadar kötü bir şey yok. Tüm duyguları bilirsin fakat hiçbir şey hissedemezsin. En kötüsü de diğerleri seni umursamaz sanıyor.

[ncbdmr]

anlamıyorlar, nazlanıyorum sanıyorlar. oysa hiçbir şey istemiyor içim.
Oğuz Atay

[ES-qkcy]

“Bugün annem öldü. Belki de dün, bilmiyorum.”
(Yabancı- Albert Camus)

[ravza]

aglamak istersin aglayamazsin cunku artik hissizlesmissindir...

[aslhanoner]

3 senedir depersonalizasyon yaşıyorum. Hissizleşme de diyebilirim. Gittiğim psikologlar çare bulamadı. Birkaç ay önce psikiyatriste gittim ve majör depresyon tanısı koydu. İlaç kullanmaya başladım. Artık duygularımın geri geleceğine olan inancım kalmadı. Sadece ölü gibi yaşıyorum. Buna değindiğiniz için sağ olun Beyhan Bey.

[papatyaaam]

Açıkçası sizi dinledikçe ne kadar psikolojik sorunu yaşayıp kendi kendime üstesinden geldiğimi anladım bana kendimi güçlü ve iyi hissettirdiğini için teşekkür ederim 🙂 iyi ki varsınız

[peltekkaracocuk]

Her şeye hislenen iyi kalpli, iyi niyetli insanlardık, bizi ve duygularımızı incitenler utansın. Bahar kelebeği gibiydik, külçeye çevirdiler. Hissiz, sessiz kaldık😔

[fundnuf]

Vay be. Sürekli eski kendimi özlüyorum diyip duruyorum. Hiçbir şey hissetmiyorum çünkü. Ne sevinç ne üzüntü. Sadece hüzün ve boşluk.

[Fehimew]

Gerçekten samimiyetiniz, faydalı olmak için ugrasiniz öyle güneş gibi parlıyor ki Allah yedi ceddinizden razı olsun Beyhan bey ..

[Mazlum_Elbistan]

Insanlara bu şekilde nasıl bir problem içinde olduklarını göstermeniz ve bunları kendi kendilerine çözme imkanları olduğunu anlatmanız kadar saygıdeğer başka birşey olamaz sizi taktir ediyorum,
Saygılar, .

[Bunudayapmadıkdemeyiz]

keşke hissedebilsem artık. Normal insan gibi duyguları yaşamayı özledim.

[sevvalkilicarslan]

hassas biri olmak iğrenç bir şey. insanda maalesef kendini korumak, bir daha üzlmemek için böyle şeylere başvuruyor

[fatmazehramumcu]

Ağlamak isteyip ağlayamayan gülmek isteyip gülemeyen biri olarak ve artık 2 evladım dışında kimsenin umrumda olmadığı duygular içindeyim.yaşadıklarım elbette bana ağır geliyor fakat benden ağırını yaşayanları da biliyor halime şükrediyorum.Allah sizden razı olsun.terapiye gitmeye ne vaktim ne halim var sizleri izleyerek kendime geliyorum.Eski hallerimi taklit ederek o günleri yeniden başlatmayı denicem.çok teşekkürler ✨💫🌸

[skyanddaisies]

Psikiyatriste ilk gittiğimde bana orta düzey depresyon teşhisi koymuştu. Şu anda yaklaşık üç haftadır spor yapıyorum, ev işleri, arada bir dükkanımıza gidip yardım ediyorum, ders çalışıyorum (kpss için), ve ayriyeten dışarıda da yürüyüşe devam ediyorum. Doktorumun önerdiği tedavi biçimini aksatmadan devam ettiğim için, kendimi gayet iyi hissediyorum :) mutluyum şükürler olsun, daha çok teşekkür ediyorum hayata, insanlara, bakış açım değişti ve spor özellikle bu anlamda baya faydalı oldu. Herkese tavsiye ederim... Bu tarz videolar izleyin, hayatınıza uyarlayın, ve hiç bir zaman ümidinizi kaybetmeyin, ve zamanında yapılması gerekenleri yapın. Geç kalmadan. :) 💓 Beyhan hocam size çok teşekkür ederim, bizleri böyle faydalı bilgiler ile donattığınız için ve hayatımıza dokunduğunuz için. İyi ki varsınız sizi çok seviyorum, 💙🌸🕊️🕊️🌻🌻🌻😇❤️❤️🌿🌷🌷

[eda]

Böyle olmak isteriz ama böylede hayatın anlamı kalmaz, insan hissedebildiği kadar insandır.Bu sorunu yaşayan herkese Rabbim acil şifalar versin.

[muratt.]

Hocam okadar güzel anlatıyorsunuz ki, umarım birilerinin hayatına olumlu yönden dokunuyorsunuzdur.

[semranar]

Günümüz öyle bir hâl aldı ki, sürekli diken üstündeymişsin gibi bir hâl içindeyim. Çocuklar da böyle hissettiklerini söylüyor.

[meltemtemur]

Duygusal uyuşmayı yaşıyorum. Öyle bir haldeyim ki bu durumdan çıkmak isteyecek kadar bile dermanım yok. Hevesim yok. Dediğiniz gibi ölü taklidi yapıyorum bende. Hem birileri beni görsün, derdimi anlasın istiyorum hem de çok uzaklara kaçıp gitmek. İntiharın eşiğinde hissediyorum hep kendimi. Bir uçurumun dibinde... Aylardır bulunmayı bekliyorum. Sessizce bir köşede. Öyle yalnız hissediyorum ki kendime bile yetemiyorum artık. Kendime yabancılaşmışım. Bana neler oluyor cidden bilmiyorum ama hiç iyi değilim. Bundan eminim.

[sinancalpan]

Bu video o kadar iyi geldi ki ..İnsanın bir anlayanı olması çok güzel iyiki varsınız hocam 🍁

[selinm]

2018 yılında, yani ben 14 yaşındayken, hayatımda çok fazla kötü şey yaşadım. aklınıza gelebilecek birçok problem üst üste yığılmıştı. aile içi fiziksel ve psikolojik şiddet, sınav stresi, özgüvensizliğin çok ötesinde bir değersizlik hissi ve daha sayamadığım birçok şey... kısacası her gün ağlamakla ve kendime lanet etmekle geçen koca bir yıldı. küçücüktüm ve kafamdan çok fazla kötü düşünce geçiyordu. yaşıma göre fazla düşünmenin verdiği etkiyle her şeyden çok fazla uzaklaşmıştım. kafamdan sürekli intih4r düşünceleri geçerdi. aileme psikolojik destek almak istediğimi söyleyecek kadar bile rahat bir hayatım olmadığı için kendi kendime o koca seneyi gözyaşları ve taşımaktan yorulduğum kanayan bir kalp ile bitirdim. sonrasında ailem artık kavga etmemeye başladı, hala mutsuzuz ama artık şiddet yok. o sene çok iyi dereceyle sınav kazandım. biraz dış görünüşüm değişti haliyle, kendimden daha az utanıyordum. ama bunun gibi gelişmelerin hiçbiri beni etkilememeye başlamıştı. öyle ki her gün saatlerce ağlayan ben bir damla gözyaşı dökemez, hiçbir şeye sevinemez, sinirlenemez, şaşıramaz, heyecanlanamaz olmuştum. 2018 yılından beri yani yaklaşık 3 buçuk senedir bu böyle devam ediyor. şimdi 18 yaşındayım, belki yolun başındasın düzelirsin diye düşünenler vardır ama bilmiyorum. bu üç yılda hiçbir gelişme olmadı. yalnızca artık öfkelenebiliyorum, o kadar. bu durum beni her geçen gün daha da yoruyor. hayattan beklentilerimin de anlamsızlaşmasına sebep oluyor çünkü hedeflerimi tamamlamak ya da yeni bir şeyler yapmak bende hiçbir duyguyu uyandıramadığı için koca bir hiçliğe dönüşüyor. umarım böyle durumda olan herkes bir gün doyasıya kahkahalar ve içten ağlamalara tekrar kavuşabilir.