sponty. : άνοιξη

Показать описание

στίχοι / ερμηνεία : sponty.
μουσική παραγωγή : sever
Μίξη / Mastering : Λόγου Χάριν @ Redframe Studios
-

-

•αυθόρμητα•

Рекомендации по теме

Комментарии

Στίχοι:
Φέτος θα δεις πως θα αλλάξουμε
Η άνοιξη μας δίνει ώθηση πάνω απ'τα δέντρα να πετάξουμε
Το γκρι απ'τις πολυκατοικίες μπλέ να βάψουμε
Αυτά που δε βλέπαμε χρόνια απ'τα μαλλιά να αρπάξουμε
Φέτος θα ανθίσει και η ψυχή μας
Και εγώ σου λέω "πίστεψε σε εμάς και θα σε πάρουμε μαζί μας"
Όταν γελάνε δυο ανθρώποι είναι πυρήνας
Όταν γελάμε εμείς είναι ανοιξιάτικος ο μήνας
Να μη ξεχάσω στα αδέρφια μου να 'μαι στήριγμα
Δίλημμα, πως να κρατώ για πάντα αυτό το σήμερα
Όσες καλές μέρες απέτυχα να φτιάξω
Ήρθαν σήμερα και σα λουλούδι μπήκανε στο βάζο
Κάθε πρωί να τις βλέπω όταν ξυπνάω
Και να ξέρω πως είμαι ένα τραίνο απ'ότι αγαπάω
Αν δε με πίστεψες ίσως να φταίμε το ίδιο
Μα είναι η ώρα αναχώρησης τώρα, δε μένω πίσω

Ρεφρέν:
Αυτοί που τα 'δαν σκοτεινά
Αυτοί είναι που όταν έρθουνε τα φώτα γελάνε ειρωνικά
Σήμερα ξύπνησα και είπα "φτάνει πια"
Ώρα να ανθίσει και η ψυχή μας έστω ένα χρόνο μετά
Αυτοί που τα 'δαν σκοτεινά
Αυτοί είναι που όταν έρθουνε τα φώτα γελάνε ειρωνικά
Σήμερα πέταξα τη μίζερη πλευρά
Εδώ ανατέλλουμε και πάλι και ας ξυπνάμε δειλινά

Βγάλε δυο εισιτήρια για όπου να ναι και πάμε όπου μας βγάλει
Ούτε λεπτό γι'αυτούς που δε προσπαθήσαν να βγάλουν άκρη
Ούτε λεπτό για εγωιστές με εύθραυστες προσωπικότητες
Το φως ξεπροβάλλει απ'τις μπαλκονόπορτες
Οι μυρωδιές της άνοιξης πλάθουν οντότητες
Και ας το χειμώνα ψάχναμε λύσεις σε πιθανότητες
Αυτή η βροχή λούζει όμορφα τη ταράτσα μου
Και τα αγέρια της Θράκης ανεμίζουν στο κατάρτι μου
Κάνω μουσική απ'τη μίζερη πόλη
Όσο υψώνουν φράχτες και σύνορα οι αιμοβόροι
Κάνω ταξίδια και γράφω ραπς στο βαγόνι
Για να μένει κάτι πίσω όταν η μέρα μου τελειώνει
Το ζήσαμε μέσα στο κρύο όλο το χείμωνα
Αλλά πέρασαν αυτά και τώρα δε βλέπω την ώρα
Να ζω το τώρα λέω, τέρμα η ανηφόρα
Και χαζεύω τη θέα τα βράδια απ΄τον Άγιο Νικόλα

Ρεφρέν:
Αυτοί που τα 'δαν σκοτεινά
Αυτοί είναι που όταν έρθουνε τα φώτα γελάνε ειρωνικά
Σήμερα ξύπνησα και είπα "φτάνει πια"
Ώρα να ανθίσει και η ψυχή μας έστω ένα χρόνο μετά
Αυτοί που τα 'δαν σκοτεινά
Αυτοί είναι που όταν έρθουνε τα φώτα γελάνε ειρωνικά
Σήμερα πέταξα τη μίζερη πλευρά
Εδώ ανατέλλουμε και πάλι και ας ξυπνάμε δειλινά

Για τυχόν λάθη, απαντήστε από κάτω να τα διορθώσω. Peace! Sponty respect ρε μάγκα!

ΛόγοςΞυράφι-ρξ

Φέτος άλλαξα προς το καλύτερο. Σ' ευχαριστώ για ότι έχεις γράψει και μου θυμίζει να νιώθω.

fstvp

ο sponty. είναι από τους καλύτερους μουσικούς που έχουν υπάρξει στην ελληνική ραπ σκηνή....κάνει κατάθεση ψυχής το αλάνι!!!!

tzastoi.r.

Είμαι 20 δεν είμαι μεγάλος ακούω ελληνικό ραπ τα τελευταία 8 χρόνια και ξέρω πως θα ακούω για πολλά παραπάνω, μέχρι στιγμής αυτό το κομμάτι είναι ένα απ τα πιο ξεχωριστά που έχω ακούσει μπράβο Σποντυ

giwrghsomagkas

Στίχοι:
Φέτος θα δεις πως θα αλλάξουμε
η Άνοιξη μας δίνει ώθηση πάνω απ΄τα δέντρα να πετάξουμε
το γκρι από τις πολυκατοικίες μπλε να βάψουμε
αυτά που δε βλέπαμε χρόνια από τα μαλλιά να αρπάξουμε
φέτος θα ανθίσει και η ψυχή μας
και εγώ σου λέω πίστεψε σε εμάς και θα σε πάρουμε μαζί μας
όταν γελάνε δύο ανθρώποι είναι πυρήνας
όταν γελάμε εμείς είναι ανοιξίατικος ο μήνας
να μη ξεχάσω στα αδέρφια μου να είμαι στήριγμα
δίλημμα πως να κρατώ για πάντα αυτό το σήμερα
όσες καλές μέρες απέτυχα να φτίαξω
ήρθαν σήμερα και σαν λουλούδι μπήκανε στο βάζο
κάθε πρωί να τις βλέπω όταν ξυπνάω
και να ξέρω πως είμαι ένα τρένο από ότι αγαπάω
αν δεν με πίστεψες ίσως να φταίμε να το ίδιο
μα είναι η ώρα αναχώρησης τώρα δε μένω πίσω

Ρεφρέν:
Αυτοί που τα δαν σκοτεινά
αυτοί είναι που όταν έρθουνε τα φώτα γελάνε ειρωνικά
σήμερα ξύπνησα και είπα φτάνει πια
ώρα να ανθίσει και η ψυχή μας έστω ένα χρόνο μετά
Αυτοί που τα δαν σκοτεινά
αυτοί είναι που όταν έρθουνε τα φώτα γελάνε ειρωνικά
σήμερα πέταξα τη μίζερη πλευρά
εδώ ανατέλλουμε και πάλι και ας ξυπνάμε δειλινά

Με δύο εισιτήρια για όπου να ναι
και πάμε όπου βγάλει
ούτε λεπτό για αυτούς που δε προσπάθησαν να βγάλουν άκρη
ούτε λεπτό για εγωιστές με εύθραυστες προσωπικότητες
το φως ξεπροβάλει από τις μπαλκονόπορτες
οι μυρωδιές της Άνοιξης πλάθουν οντότητες
και ας το Χειμώνα ψάχναμε λύσεις σε πιθανότητες
αυτή η βροχή λούζει όμορφα τη ταράτσα μου
και τα αγέρια της Θράκης ανεμίζουν στο κατάρτι μου
κάνω μουσική από τη μίζερη πόλη
όσο υψώνουν φράχτες και σύνορα οι αιμοβόροι
κάνω ταξίδια και γράφω ραπς στο βαγόνι
για να μένει κάτι πίσω όταν η μέρα μου τελειώνει
το ζήσα μέσα στο κρύο όλο το χειμώνα
αλλά πέρασαν αυτά και τώρα δε βλέπω την ώρα
βγάζω το τώρα λέω τέρμα η ανηφόρα
και χαζεύω τη θέα τα βράδια από τον Άγιο Νικόλα

xlmifww