filmov
tv
Τέταρτο Παρεστιγμένο-Καραβάνη Νικολέττα, Μυστιλόγλου Μαριάννα

Показать описание
Αυτό είναι το πρώτο δικό μου τραγούδι που δημοσιεύω.
Απλές σκέψεις για τον καιρό της πανδημίας, που είναι λίγο σκοτεινός μεν, αλλά έχει αναδείξει και την ομορφότερη πλευρά του κόσμου, αυτήν της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς και της αγάπης.
Το βίντεο έχει δημιουργηθεί με στιγμιότυπα από τις καραντίνες διαφόρων ανθρώπων, τους οποίους ευχαριστώ για τη συμμετοχή και τη βοήθεια τους.
Στίχοι/Μουσική: Καραβάνη Νικολέττα
Φωνή: Μαριάννα Μυστιλόγλου, Καραβάνη Νικολέττα
Στίχοι:
Τι παράξενοι καιροί, πουλάει φόβο η tv και ίσως δειλιάσω
γράφω νόθες μουσικές και στιχάκια για αγκαλιές, πριν τις ξεχάσω.
Μα θα'ρθει, μα θα'ρθει μία μέρα φωτεινή, κάνε υπομονή
θα ναι ο κόσμος αφενώς ματωμένος και λειψός μα μ' ελπίδα σφοδρή.
Τι παράξενοι καιροί, μείναμε όλοι σταθεροί σε μία παύση
και ο χρόνος προχωρά, σ' άδειους δρόμους και στενά να τ' απολαύσει.
Μα θα'ρθει, μα θα'ρθει μια στιγμή αναρχική, σα γιορτή
θα' ναι η ζωή όπως πριν, βαρετή κατεξοχήν, μα ζηλευτή
Τι παράξενοι καιροί, όλοι μελαγχολικοί και διχασμένοι
ψάχνουμε την επαφή, σε μια βάρβαρη εποχή, εκκενωμένη.
Μα θα'ρθει, μα θα'ρθει σαν γλυκιά ανταμοιβή η αγκαλιά
και όσα ζήσαμε σκληρά, στης ζωής μας τον καμβά μια πινελιά.
Τι παράξενοι καιροί, μείναμε όλοι σταθεροί σε μία παύση.
Απλές σκέψεις για τον καιρό της πανδημίας, που είναι λίγο σκοτεινός μεν, αλλά έχει αναδείξει και την ομορφότερη πλευρά του κόσμου, αυτήν της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς και της αγάπης.
Το βίντεο έχει δημιουργηθεί με στιγμιότυπα από τις καραντίνες διαφόρων ανθρώπων, τους οποίους ευχαριστώ για τη συμμετοχή και τη βοήθεια τους.
Στίχοι/Μουσική: Καραβάνη Νικολέττα
Φωνή: Μαριάννα Μυστιλόγλου, Καραβάνη Νικολέττα
Στίχοι:
Τι παράξενοι καιροί, πουλάει φόβο η tv και ίσως δειλιάσω
γράφω νόθες μουσικές και στιχάκια για αγκαλιές, πριν τις ξεχάσω.
Μα θα'ρθει, μα θα'ρθει μία μέρα φωτεινή, κάνε υπομονή
θα ναι ο κόσμος αφενώς ματωμένος και λειψός μα μ' ελπίδα σφοδρή.
Τι παράξενοι καιροί, μείναμε όλοι σταθεροί σε μία παύση
και ο χρόνος προχωρά, σ' άδειους δρόμους και στενά να τ' απολαύσει.
Μα θα'ρθει, μα θα'ρθει μια στιγμή αναρχική, σα γιορτή
θα' ναι η ζωή όπως πριν, βαρετή κατεξοχήν, μα ζηλευτή
Τι παράξενοι καιροί, όλοι μελαγχολικοί και διχασμένοι
ψάχνουμε την επαφή, σε μια βάρβαρη εποχή, εκκενωμένη.
Μα θα'ρθει, μα θα'ρθει σαν γλυκιά ανταμοιβή η αγκαλιά
και όσα ζήσαμε σκληρά, στης ζωής μας τον καμβά μια πινελιά.
Τι παράξενοι καιροί, μείναμε όλοι σταθεροί σε μία παύση.
Комментарии