Θηριωδία-Καραβάνη Νικολέττα

Αυτό είναι ένα δεύτερο τραγούδι μου, που με αφορμή τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, καιγόμουν ολόκληρη να το μοιραστώ.
Λίγες απλές σκέψεις για το αυτονόητο:
Κάτω τα χέρια από τα παιδιά.

Στίχοι/Μουσική: Καραβάνη Νικολέττα

Στίχοι:
Υπάρχουν μέσα μου φωτιές που σιγοκαίνε
φυλακισμένες φυτιλιές ζητάν απόδραση και λένε
να πυρπολήσουνε τη γη
η αδικία να χαθεί
να μην πεθάνει άλλο παιδί.

Καταπλήττονται οι ιθύνοντες σα να'ναι τα φαινόμενα ασυνήθη
ρητορείες και κηρύγματα μιλάνε για αξίες και για ήθη
στη βία και στο θάνατο θυμώνουν και εξεγείρονται τα πλήθη
μα επί τέλους τι απομένει;
Άτεκνες μάνες, παραδοχή και λήθη.

Υπάρχουν μέσα μου φωνές σε υστερία
Για όλες εκείνες τις ζωές που χάθηκαν δίχως αιτία
Δίχως αιτία, αξία, γελοία
σαν αγγαρεία σε κάποια πλατεία για μια διαφωνία
από ασιτία, σε μια τρικυμία γεμάτα τα πλοία,
χωρίς θεραπεία σε μια πανδημία
θηριωδία και είναι ειρωνία
αθλία, αχρεία, ατιμωρησία.
Και μου φωνάζουν μανιωδώς
πως δεν χωράει άλλος νεκρός
στο μοιρολόι της Μητρός.

Τα πνευματικά δικαιώματα της μουσικής και των στίχων ανήκουν στην δημιουργό, Καραβάνη Νικολέττα.
Τα αναγραφόμενα κείμενα είναι τίτλοι και περιεχόμενο άρθρων και ερευνών και δεν αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία της δημιουργού.

[ΕυσταθίαΔρ]

Λόγια με βαθύ νόημα, ωραία μουσική, μελωδική φωνή να μας εκπλήσσεις !