Τα Παιδιά της Παλαιότητας - Τα Πληγωμένα Μηνύματα Αναθεωρημένα (Official Audio)

Τα Παιδιά της Παλαιότητας - Τα Πληγωμένα Μηνύματα Αναθεωρημένα
Aπό το album "Ενθύμιον Νεανικών Συντροφιών"

Μουσική, στίχοι: Π.Ε. Δημητριάδης

Στίχοι:
Τα πληγωμένα μηνύματα, με τα αποσιωπητικά
κάποτε σού ’χα πει πως δεν ταιριάζουν πια σε μένα·
πως έχω χρόνια να πω πως κάποιος/κάποια, κάτι μού ’λειψε,
και να μην περιμένεις να το πω ούτε για σένα.

Γιατροί το είχαν πει άμυνα απ’ τα τραύματα της νιότης μου
κι ένα βιβλίο έγραφε «Είναι αυτό που λαχταράς αυτό που φοβάσαι [...]
και κάπως έτσι θ’ ασχημαίνουν μες στα μάτια σου τα (όμορφα) πρόσωπα
και τα οικεία σώματα θα φθίνουν ενώ κοιμάσαι».

Μα κάποιοι άνθρωποι εδώ είναι φτιαγμένοι
για ν’ αγαπιούνται, κι ας μην είναι μαζί·
θέλω να πω πως ποτέ δε θά ’μαστε ξένοι εγώ κι εσύ.
Κι αν λες πως ξέχασες και τ’ όνομά μου,
πως δεν υπάρχω πια για σένα, δε ζω,
κάπου το χάνεις το παιχνίδι, μα είναι αργά για να σου πω.
Ξέρεις πως διάλεξα το δύσκολο δρόμο,
το ξέρεις καλά, κάποτε ήσουν εγώ·
η ευτυχία εδώ είναι ένα πέρασμα αδιέξοδο.

Τα πληγωμένα μηνύματα, χωρίς θαυμαστικά,
τα ξαναβρήκα στον κήπο μου μια μέρα ξαφνικά.
Τους είπα «Δεν είναι εδώ αυτό το σπίτι που νομίζετε»,
μα έσπασαν την πόρτα και μπήκαν μέσα τελικά.

Μ’ έδεσαν στην καρέκλα και μου είπαν «Ξέχνα όσα έμαθες,
οι προφητείες δεν είναι για ανθρώπους σαν και σένα.
Άμα δεν κλάψεις ξανά, πώς θα νικήσεις τους αγέλαστους,
κι άμα δε χάσεις όλα όσα είχες δεδομένα;».

Γιατί κάποιοι άνθρωποι απλά είναι φτιαγμένοι
για ν’ αγαπιούνται σ’ ένα σύμπαν παράλληλο·
θέλω να πω πως ποτέ δε θά ’μαστε μόνοι εσύ κι εγώ.
Κι αν λέω πως ξέχασα και τ’ όνομά σου,
πως δεν υπάρχεις πια για μένα, δε ζεις,
το έχω χάσει το παιχνίδι, κι ας είμαι εγώ ο νικητής.
Ξέρω πως διάλεξες την τραγωδία,
το ξέρω καλά, αυτό διαλέγω κι εγώ
και είναι, μωρό μου, το μοτίβο αδυσώπητο...

Είδα στον ύπνο μου πως πέθανα, πάλι,
μα ήταν ωραία αυτή τη φορά·
μια μέρα θα λογαριαστούμε καθαρά.

[melinamadeou]

Η ζωή αρχίδια ξέρει και εγώ δεν την εμπιστεύομαι. Θέλω να μπω στο πλυντήριο και με τα ρούχα να γυρίσω. Αυτό το Μότο εμπιστεύομαι. Καλησπέρα και καλή βραδιά!

[konstantinoschristodoulaki]

Κι έτσι ωραία, αθόρυβα και διακριτικά βγήκε στο φως μετά τον εγκλεισμό ίσως (ή σίγουρα?) το πιο δραματικό τραγούδι των τελευταίων 20 (ή και πιο πολύ) χρόνων στην ελληνική μουσική.
Ίσως μόνο Παιδιά της Παλαιότητας θα μπορούσαν να το γεννήσουν.
Δεν είναι για όλους όμως. Είναι για όσους θρέφονται από τον λυρισμό και το δράμα και δεν αναδύονται αν δεν μουλιάσουν στο κλάμα.
Μεγαλειώδες.

[ndnickthegreek]

Οι χαμένες μας αγάπες: οι μόνες που μένουν αληθινές.

[Dadaholic]

Γιατί κάποιοι άνθρωποι απλά είναι φτιαγμένοι
για ν' αγαπιούνται σ' ένα σύμπαν παράλληλο
θέλω να πω πως ποτέ δε θά 'μαστε μόνοι εσύ κι εγώ....

[SokosGiannis]

Άμα δεν κλάψεις ξανά, πώς θα νικήσεις τους αγέλαστους, κι άμα δε χάσεις όλα όσα είχες δεδομένα.
Πολύ συχνά έρχεται στη σκέψη μου αυτό το τραγούδι και ειδικά αυτός ο στίχος.

[alehunter]

Είναι πάρα πολύ κρίμα τέτοια πανέμορφα τραγούδια να μην ακούγονται.

Η μουσική έχει ξεπεράσει τόσο πολύ τους Κορε Υδρο.

Υπέροχο ❤

[janagnostaki]

Ανατριχίλα κάθε στίχος το κερατάκι μου...

[paolam]

ΥΠΕΡΟΧΟ!!! ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ ΧΑΡΑΓΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ!!! ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ!!!!

[lumpen]

ΜΗΝ ΜΑΣ ΜΑΣ ΡΑΓΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΑΛΛΟ
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ

[xronisg]

"Είδα στον ύπνο μου πως πέθανα, πάλι,
μα ήταν ωραία αυτή τη φορά·
μια μέρα θα λογαριαστούμε καθαρά."
τι έγραψες πάλι ;

[blacklightsalonica]

Άμα δεν κλάψεις ξανά, πώς θα νικήσεις τους αγέλαστους,
κι άμα δε χάσεις όλα όσα είχες δεδομένα; <3

[Dido]

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ κομματι, μπραβο και παλι ΜΠΡΑΒΟ! <3

[troxJim]

Το Σπίτι είναι αξεπέραστο ως πλέον συγκλονιστικό.+_