Τα Παιδιά της Παλαιότητας - Το Δηλητήριο στις Σελίδες (Official Audio)

Показать описание

Τα Παιδιά της Παλαιότητας - Το Δηλητήριο στις Σελίδες
Aπό το album "Ενθύμιον Νεανικών Συντροφιών"

Μουσική, στίχοι: Π.Ε. Δημητριάδης

Στίχοι:
H Κεϋλάνη ήταν ένας επίγειος παράδεισος
πριν ξεκινήσει ο πόλεμος με τους Ταμίλ, που έχει διαλύσει τη χώρα.
Μια γιορτή η ζωή μου θα μπορούσε νά ’τανε,
αν ήσουνα εσύ στην αγκαλιά μου τώρα.

Και σε πλησιάζω, και με πλησιάζεις -
λέω «είσαι εσύ!», μα εσύ αλλάζεις...

Κάποιος σε μια δίνη μ’ έχει ρίξει·
πριν κλείσει ο κύκλος, άλλος έχει ανοίξει.
Πόσο φως ακόμα στα τραγούδια
πρέπει να χυθεί για να σε βρω;...
Θεέ μου, σε ποια δίνη μ’ έχεις ρίξει;
Τη Γη παρακαλώ ν’ ανοίξει.
Πόσο δηλητήριο στις σελίδες
πρέπει να χυθεί για να χαθώ;...

Κι όλο σε ψάχνω, κι όλο με ψάχνεις,
δεν έχει τέλος το παιχνίδι αυτό...

Στο Νεπάλ το ’79 είχαν ανοίξει τα σύνορα προ εξα-
μήνου, κι ο πρέσβης του Νέου Δελχί ήταν διαπιστευμένος και στο Κατμαντού
(για λόγους οικονομίας δεν είχε πρεσβεία ξεχωριστή).
Μια γιορτή η ζωή της θα μπορούσε νά ’τανε,
θα ήταν μαζί μου παντού, θα ήμουν μαζί της παντού.

Ναι, την αγκαλιάζω, και μ’ αγκαλιάζει!
Λέει «είναι αυτός!», μα αυτός αλλάζει...

Κάτι μαγικό την έχει δέσει·
μέσα της κανείς δε θα χωρέσει.
Πόσος ήλιος πάνω στα λουλούδια
πρέπει να χυθεί για να τα δει;...
Κάποιος στο κατάρτι ας τη δέσει!
Τον ουρανό παρακαλεί να πέσει
και το δηλητήριο απ’ τις σελίδες
στο αίμα της φτάνει· έχει πεθάνει...

Μ’ ακόμα την ψάχνω, κι ακόμα με ψάχνει,
και δεν τελειώνει (ποτέ) το αστείο αυτό...

Κυματοθραύστες, κυματοθραύστες...
Άλλο πας να πεις και άλλο λες...