Υπαρξιακό κενό

Τα χρόνια μας περνούνε,
χωρίς υπερβολή,
ανθίζουμε - γερνούμε·
εφήμερη ζωή.
Τον πόνο συναντούμε
κι η μοναξιά φριχτή,
στη χίμαιρα γελούμε
μα στην καρδιά πληγή!
Μίσεψε η ελπίδα
μέσα μας ανία
κι ένα τρομερό
υπαρξιακό κενό...
Χριστέ Εσύ,
μόνο Εσύ
σκοτώνεις τη χίμαιρα
κι ηχούν μέσα μας
δημιουργίας κραδασμοί!
Χαράς σεισμοί
δίνεις Εσύ,
ασίγαστη θεία Πνοή,
δίνεις σκοπό στη ζωή,
Αγάπης Πνοή!
Φεύγουμε, φίλε,
για άλλη ζωη,
λίγη καλοσύνη
παίρνουμε μαζί.
Μα εμείς οδοιπορούμε
χωρίς αισθήματα,
ματώνει η καρδιά μας
από χτυπήματα...
Μίσεψε η ελπίδα
μέσα μας ανία
κι ένα τρομερό
υπαρξιακό κενό...
Χριστέ Εσύ,
μόνο Εσύ σκοτώνεις τη χίμαιρα...
Αγριοβόρι αν μας χωρίσει
Κι ανταμώσουμε στερνά,
στο χειμώνα θ' ανθίζει
Πασχαλιά! (δις)
Απόψε αφουγκράζουμαι
τους χτύπους της καρδιάς σου.
Το «κατ’ εικόνα» ασπάζομαι
στο μουράγιο της ματιάς σου.
Θα ’ναι!..
ανάμνηση ιερή,
γιατί θα βλέπω τον Κύριο μου
συνοδοιπόρο στη ζωή
στο πρόσωπο του αδερφού μου!
Γεια σου, φίλε!
Αν θες γράψε
μια θυρίδα ταχυδρομική...

Το τραγούδι μου
Στίχοι, μουσική: Ιωάννης Κουντουράς
Χορωδία Μάρτυς Νέστωρ
#ορθοδοξαχριστιανικατραγουδια