Hayat Zor, Konu Uzun, Mevzu Derin.

Kitap: Jordan Peterson, Beyond Order

[kalemucu]

Bence anlatılan ilk kısımda hastanın iyileşmesinin sebebi aslında konuşmak değil konuştuklarının birisi tarafından önemsenmesi ve dinlenmesi. Bu ona bir özgüven sağlamış ve diğer insanlara olan inancını artırmış.

[haticek.]

Bu çocuğun anlattıklarını ülke dinlese, muasır medeniyetler zirvesi diye bi’şey kalmaz, uçarız. Selâmlar.

[isawparadise]

hikaye son 6 ayımın özeti gibiydi. geçen sene 11. sınıftaydım istemediğim bir ortamda bulunduğum için rahat hareket edemiyodum insanlarla saçma ilişkilerim oldu, beraber takılmamıza ve güçlü bir karakter olmama rağmen rağmen çok toksik alaylara konu oldum ve kendimi değersiz hissettikçe ortamda değersizleştim. yazın yeni ortamlarda sosyalleşince içi dolu bi özgüven gelmeye başladı, başta alışamadım hep kendimden şüphe ettim yeniden başa saracak rezil olucam gibisinden. Bazı iltifatlarda üstüme alınmadım farkında olmadan kendimi soyutlamaya başlamıştım ki artık çok büyük boyutlara çıkmıştı. istanbula gidip yeni ortamlar gördükçe açılmaya başladım ama hala kalıntıları vardı karakterimde. bir ortamda birkaç kez göz göze geldiğim bir kız ben ayrılırken el salladı üstüme alınmayıp çıkmıştım dışarı çıktığımda hala bana baktığını görünce anladım ben olduğunu. böyle birkaç fail oldu ama ders çıkarmak lazım. 12. sınıfa başka bi okulda başladım, baştan karaelıydım herkese iyi davranıp kendimi olduğum gibi yansıtıcam. 110 12. sınıf var okulda şu ana kadar en az 80iyle muhabbetim oldu, her gördüğümle konuşuyorum. konuştuğum insanlar da sosyaller oluyo haliyle. okulda en iyi imaj çizenlerden, erkeklerce kral adam kızlarca sağlam çocuk denen biriyim. bi yandan ciddi ders çalışırken boşluklarda da geziyorum eskiden görüp konuşmadığım insanlarla karşılaşıyorum onlar da şaşırıyo fiziki ve mental değişimime ki çoğu tanıyamıyo görünce, tekrar görüşmek üzere ayrılıyoruz. üniversite kazanan arkadaşlarımla konuşuyorum üniversitelerine davet ediyolar gel kampüsü gez seneye de bizim okula gel diyolar. bazen random gençlere random birşey sorup tanıştığım da oluyo o sosyal fobiyi yendim ve iyimser tavrımı insanlara yansıtabiliyorum. insanlara pozitif enerji ve gülümseme de veriyorum bence artık sosyal ilişkilerimin devamlı olmasının bir sebebi de bu. benle samimileşmek arkadaşlığı yakın arkadaşlığa çevirmek isteyen kişiler de oluyor ama artık pek birşey hissedemiyorum. bu derece değişime rağmen hala içimde derin bir değersizlik, her an herşeyin tersine döneceği hissi var. geçen sene geçinemediğim insanların bile çoğunun hakkımda fikri değişti değişmeyenlerle görüşmedim zaten kısa bi konuşmayla onların da değişir diye düşünüyorum. travma mı öğrenilmiş çaresizlik mi bilemedim ama karakterin oturduğu yaşlarda böylesi muamele gerçekten yıpratıcı oluyor. bugün eve dönerken bile yolda toplu taşımalarda 4 tane arkadaşla karşılaştım hepsiyle de samimi güzel diyaloglar oldu. yine de atamadığım bir şüphe yatıyor içimde, arkadaşlık ilişkilerinde yakınlık konusunda bir adım öteye geçmiyorum hiçbir şeyden çekinmememe, felsefe ve sosyoloji üzerine teorik pratik her türlü kitap okumama ve son aylardaki deneyimime rağmen 1 senedeki sadece kötü anılarım normalim olmuş sanki hep eskiyle kıyaslıyorum. şu an önümdeki tek engel benim. derin düşünceden, yalnız olmamama rağmen hissettiğim büyük yalnızlık anlaşılamamazlık hissinden ve tedirginlik hissinden kurtulursam tamamen normale dönücem ki umarım artık arkaplanda olup zihnimi bölen düşünceyi atıp daha kararlı hareket edebilirim, elimden geleni yapıcam.biraz bilinçaltımı, beni etkileyenleri dökeyim diye yazdım okuyan varsa umarım birşeyler öğrenebilmiştir bana faydası oldu

[OrhanPolats]

Birebir yaşıyorum son günlerde. Yıllarca içinde kaybolduğum buhranlardan sonra o kadar daraldım ki duvarlarla konuşmaya başladım. En sonunda bir reklamdan görüp indirdiğim online psikolog uygulamasına girdim. Orada konuşmaya başladıkça, bişeyler hızlı değişti bende. 6 aydır aynı doktorla konuşuyorum. Ve tam olarak dediğin gibi ilk başlarda daha cümle kuramıyordum, anlattıklarım yakınmalar ve yalnızlığımdan ibaretti.

Zaman geçtikçe hayatımda radikal kararlar alıp, kendime çeki düzen verdiğimi fark ettim. Her taraftan gelen bir iyileşme vardı. Daha sonra kendimin bile şaşırdığım tespitlerim oldu kendim hakkında. Şuandaki aşamada ise gerçekten çok daha olgunca ve sakince düşünebiliyorum. Peki bu süreçte doktor ne mi yaptı ? Kelimenin tam anlamıyla beni dinledi. Tam olarak bu. Hayatımın seyrini değiştiren şey, dinlenilmek oldu.

[gguk]

Herkesin dinlenmeye ihtiyacı var, hayat artık cok yormaya başladı, bazen sadece yatmak, uyumak istiyorum. zor baba zor

[alierdem]

Dostoyevski'nin karakterleri de genelde yalnızdırlar ve çevrelerinde pek insan olmaz. Ama insanlarla karşılaştıkları ve konuştukları vakit te ettikleri lafları, açtıkları mevzuları, kurdukları cümleleri okuduğumuzda dudağımız uçuklar. Çünkü böyle insanların öyle güzel konuşmalarını bekleyemeyiz. Benim dostoyevskiye aşık olmamın en büyük nedeni de bu olabilir. Onun baş karakterleri genelde hep... Yalnızdır.

[ozlem]

Bir insan bir başkasının hayatına kattıkları oranında değerli ya da değersizdir. Açıkçası insanın sırf varolduğu icin değerli olduğuna inanmıyorum . Çıkarcı ya da acımasız bir bakış olarak görülebilir ama gerçek bu. Kendi gözünde de değersizdir hatta iç dünyası ile iletişimi varsa bunu farkedebilir insan. Yıkıcığın temelinde de bu işe yaramama vardır ve sonucunda en başta kendinden nefrete giden yoldur. Bu yıkıcılığı ya kendine yöneltir ya da başkalarına. Eski insanların bizim icin yaptıklarına şükür duygusu ile bizim de bizden sonrakiler için faydali olma bakış açısı o yüzden çok kıymetli. Cok guzel bir sohbetti dinin işlevinden, kötülük problemine, hayatın kompleksliğine, insanların bireysel olmaları kendi ilkeleri ile hareket etmesi halinde olacaklara kadar çok kapsamlı bir anlatı. Cok teşekkur ederim. ❤

[SuuuuuWater]

Uzun zamandır sizi takip ediyorum ancak yorumlar kısmında hiç aktif değilim. İçeriklerinizi çok beğeniyorum. Arayıp sadece istediğim şekilde sizde bulduğum yanıtlar var. Okulda bazen kişisel gelişim ve kariyer saatlerinde belgesel odasında sizi izliyoruz, öğretmenimiz videolarınız üzerinden bize küçük çaplı münazaralar yaptırıyor ve içerikleriniz üzerine konuşuyoruz. Bazı akşamlar ailemle, arkadaşlarımla vb sizin videolarınız tv'de açılıyor ve üzerine konuşuyoruz. Bu zamanlardan o kadar keyif alıyorum ki hobim haline geldi. Gerçekten içeriklerinize bayılıyoruz. Siz video attığınızda zamanım olsun da izleyeyim diye yer ayırıyorum akşam geç saatlerde loş ışıkta defterimle sizi izleyip notlar alıyorum ben de içerikleriniz üzerine kendimce paragraflar yazıyor, düşünüyor, kendime zaman ayırıyorum. Lütfen aynı şekilde devam ediniz. Biliniz ki sizi ve içeriklerinizi çok seven yararlı gören azımsanamayacak bir kitle var.Diğer videolarda da arada yaptığınız küçük dokundurmalar çok keyif veriyor. Oldukça izlenilesi ve hoş, teşekkürler 🦝✨🦆🥐🦷

[ShiedaMotion]

Emin ol anlattıkların işe yarıyor, gerçekten varlığının çoğu insan için önemli bi değeri var. Çok teşekkürler.

[erdinceroglu]

Konuşmak ihtiyaçtır, dinlemek ise sanattır. Emeğinize sağlık, muhteviyatı bol ve kaliteli bir içerik ürettiğiniz için.Yaklaşık bir aydır diğer videolarınızıda keyifle dinliyorum, diğer arkadaşlarımada tavsiye ediyorum.

[miotaranotti]

Bunları bazı sebeplerden fake profilden yazıyorum. Eniversite yıllarımda çok başarılı bi öğrenciydim, fakülte arkadaşlarımdan kaç kademe yukarıdaydım ve bir çok durumda millete yardım ediyodum. 3-4 yıllık bir depresyon sürecinde işimi, mevkilerdeki reputasyonumu ve tüm networkümü kaybettim. Ordakı hayatı bırakıp başka bir yere gittim, burdaysa boktan giden her şeyin üstüne bir de yalnızlık geldi. Gurbetin tüm iyi şeylerini süpüren bi yalnızlık olayı vardır. Etraftakı insanların nerelerde olduğuna bakıp bir de kendime bakıyorum. Bu günlerde tamamen cebim boş, işsiz, kimseye gereksiz alkoliğin teki olduğumu düşünüyodum, artık dibi gördüm. Bu videonun verdiği motivasyon da inşallah geçici olmaz da, her şey umduğum gibi gider, bir kaç ayda düzelen bazı şeyler olur.

[filipoffs]

Sancılı dönemi başarıyla geçtiğimizde duyulan hazz benzersiz...ve belki de o dönemi atlattıktan bir az sonra ve ya en mutlu olduğumuz dönemlerden birinde sancılı acılı vakitleri özleriz.Çok fazla mutlu olmak ve ya uzun süreli mutluluk yorar bizi. Bu yüzden amacımız mutlu olmak değil de acıyı azaltmak olmalı...

[talhaokumus]

4. sınıf, ege, felsefe öğrencisiyim, takipteyim, deyiş yerindeyse buralar değerlendiğinde de burada olucam muhtemelen. umarım sayende felsefenin boş insan saçması değilde kazanılması gereken bir edinim olduğunu daha cok kişi kavrar ve bunun sonucunda oluşacak güzellikleri hepimiz görürüz

[venq]

Felsefeye merak saldığımdan beri sizi takip ediyorum neredeyse 1 yılı aşkın bir süre oldu bu 2. yorumum lütfen daha sık video atınız çünkü sizinle beraber her gün fikir pencereme ve pencerelerimize yeni manzaralar ekleniyor bu o kadar değerli bir şey ki ...

[coskunorsizmir]

Farkında olduğum ama bazen kaçındığım, ya da yapamadığım şeyleri anlatan bir kanal. Dinlemekten imtina etmiyorum ama bildiğim/hissettiğim şeyleri dinliyorum senden. Teşekkürler ♥️

[fatma.a]

Teşekkür ederim, gerçekten içtenlikle söylüyorum "Teşekkür ederim". İhtiyacım vardı böyle bir videoya. Videolarınızı kaç defa hiç sıkılmadan geri Sarıp izliyorum bilmiyorum, mutfakta, arabada, Café de, teneffüste vs.. Bunu açıkça söyleye bilirim ki gerçekten benim için bu kanal değerli, bu da Videolarınızı tekrar seyretmemı sağlıyor. Tekrar teşekkürler Ve inşallah hep böyle başırıya yürümeye devam edersiniz.

[M.Hallelujah]

Ben başta bahsedilen durumu kendi terapi sürecimde yaşadım ve bunu farketmem de oldukça uzun sürdü. Bir yıl boyunca yıllarca yaşadığım çok yoğun depresyon için terapi gördüm ve EMDR gibi bazı tedavi süreçleri hariç yaptığımız şey yalnızca konuşmaktı. Daha doğrusu benim konuşmamdı. Başta hiçbir şeyin düzelmeyeceğini, konuşarak hiçbir şeyin halledilemeyeceğini düşünmüştüm. İyi bir terapiste gidiyorsanız eğer, hissettiğiniz şeylerle ilgili sizi herhangi bir konuda tetikleyecek ya da olumsuz etkileyecek bir mimik yapmaz ve sizi rahatsız etmez ama soğuk nevale gibi de davranmaz. Sağlıklı ve seviyeli bir samimiyet kurarsınız. Size sizi anladığını hissettirir. Mesela benim terapistim daha ilk seansımızda bana “danışanım olarak ben sana değer veriyor ve sana güveniyorum, senden de en çok istediğim şey bana güvenmen” demişti.
Bir terapiste gittiğinizde karşınızdaki kişinin sizi ne söylerseniz söyleyin yargılamayacağını biliyorsunuz. Yargılıyorsa bile bunu asla hissetmiyor ve bilmiyorsunuz. Ve bu yüzden kendinizi baskılardan ve yargılanma korkusundan uzak, olabilecek en iyi şekilde, özgürce ifade ediyorsunuz bence. Şaşırıp kalabiliyorsunuz aslında kendimi gayet iyi tanıyormuşum diye. Daha önce anlamlandıramadınız şeyler birden düğümü çözülmüş bir ip yumağı gibi önünüze serilebiliyor. Konuşarak, açık ve dürüst olarak ve aslında terapistime kendimi, sorunlarımı anlatırken ben de kendimi dinleyerek ve anlamaya çalışarak birçok şeyin iyileştiğini farketmem uzun zaman aldı. Bir gün kendisine artık ölmeyi istemediğimi ve bunun kendisi sayesinde olduğunu, kahramanım olduğunu söyledim. O da bana “beni bu kadar büyütme, en büyük işi sen yaptın” dedi. Ve sadece bu bile hayatımın odak noktasına kendimi koymadığımı, göstermem gereken saygı ve önemi kendime göstermediğimi farkettirmişti. Terapi çok yorucu ve zor bir süreç ve evet gerçekten en büyük işi ben yapmıştım. Terapist biraz da önünüzde gidecek bir yol olmadığını düşündüğünüzde ya da hangi yoldan gideceğinizi bilemediğinizde, belki de hiçbir yoldan yürümek istemediğinizde, size seçeneklerinizin olduğunu farkettiren ve kendinize seçim yapma hakkını layık görmenizi sağlayan kişi. Ancak yürümeye ben karar veriyorum, önüme çıkan tüm zorlukları ben aşıyorum ve yürümek istediğim yolu ben seçiyorum, hayatımın sorumluluğunu alıyorum. Böyle düşünebiliriz. Aslında en büyük köstek kendime ben olduğum için kendimi aşıyorum. Ve terapist burada ayağa kalkma gücünün bende olduğunu bana farkettiren kişi. Gördüğünüz terapi asla seans odasında kalmaz ve orada bitmez yani. Bu yüzden en büyük iş sizdedir. Ve ben de zaman geçtikçe sanki üstümden ölü toprağını atar gibi, kendimin 2.0 versiyonu oldum sanki. Ya da yavaş yavaş oluyorum diyelim. Karşında seni ön yargısız dinleyecek birinin olduğu düşüncesiyle konuşmak ve kendini ifade etmek inanılmaz bir özgürlük ve rahatlık sağlıyor. Karşınızdaki uzmanın sizi dinlerken ön yargıyla yaklaşmaması sizin de hissettikleriniz, düşündüklerinizi ve özünde kendinizi, ön yargısız bir şekilde dinlemenizi ve anlamanızı sağlıyor bir süre sonra. Sosyal hayatımızda bunu çok nadir deneyimliyoruz. İnsanların yalnızlaşmasının en büyük sebeplerinden birinin bu olduğunu düşünüyorum. Ama aslında elden gelen bir şey de yok çünkü doğamız gereği, ön yargısız yaklaşamıyoruz birbirimize. Belki bir nevi kendimizi koruma mekanizmamızın bir parçasıdır bu. Yani terapide konuşmanın, karşılıklı diyalogların ve danışanın kendisiyle sağlıklı bir iç monolog kurabilmesinin sağlanmasının, terapinin bu kadar büyük bir etkiye sahip olmasının en büyük nedenini olduğunu düşünüyorum. Kısacası terapistinizin size yaklaşımı, sizin kendinize yaklaşımınızı değiştiriyor ve kendinize yaklaşımınız da hayatınızı değiştiriyor. Ve siz değiştiğinizde sosyal hayatınız ve insanlarla iletişiminiz de değişiyor. Kendinizle daha sağlıklı bir iletişim kurduğunuz için, insanlarla da daha sağlıklı ve kendinize güvenerek iletişim kuruyorsunuz ve inanılmaz ama gerçekten çok daha mutlu bir hayatınız oluyor, sevdiklerinizle birlikte olmanın keyfi bile yadsınamaz derecede artıyor.

[Nkkfunny]

İlaç gibi bir video. Aslında duymaya korktuğumuz ama duymamız gereken şeyleri bu şekilde aktarman çok güzel ve özel. Teşekkürler

[yusufessiz]

abi sana teşekkür ederim çok kitap okumayan birisiyim ama araştırma yapmaya bayılırım. .Çocukluğumdan beri anlam arayışındayım.etrafımda olup biten herşeye neden sorusunu sordum yeri geldiğindede çoğuna cevap buldum. ve bu bana acı da veriyordu çoğu zaman ve sonra bunların sonunun olmadığını farkettim. bir paradoks olarak adlandırıyorum. Geçen yıldan beri tüm videolarını izledim çoğu örnekli anlatımların oldukça etkileyici ve öğreticiydi sende fark etmişsindir etrafında seni anlayabilen insan sayısı oldukça azdır ve hepsinin amaç edindiği çoğu şeyi amaç edinmek sana anlamsız geliyordur ama asıl sorunlu onlar değiller biziz çünkü biz bilincimizi özgür bırakmaya çalışarak varlığımıza ters olan bir yolda acı çekiyoruz. İşin ilginç yanı da gelişimimizi bilinç konusunda dahada ilere giden insanlara borçluyuz videolarında söylediklerin benim tarafımdan anlaşıldığını sana emeklerin için teşekkür etmek istediğimi bilmeni istedim

[BeyzaGunes]

Yeni videolarını seviyorum. Birkaç ay önceki videoların da çok kaliteliydi ama yüzünü göremediğimiz için aradaki samimiyeti hissetmek zordu. Şimdi daha rahatsın ve kelime seçimlerine önemli bir toplantıdaymış gibi dikkat etmiyorsun. Bu yüzden şimdiki videoların gerçekten çok keyifli geçiyor. Sadece bir şeyler öğretiyormuşçasına konuşmak yerine arada bazı konuları şakayla karışık anlatman çok keyifli.
Her videonda kendime yeni bir şeyler katıyorum. Birçok kişi gibi. İyi ki keşfetmişim seni ♥️