Chlebak [#475] 29.03.2019

#Chlebak #RafałSzymkoOP #PiotrFreyOP

Codzienny komentarz do czytań mszalnych prowadzony przez o. Rafała Szymko OP i o. Piotra Freya OP

_______________________________________

1. czytanie (Oz 14, 2-10)

Tak mówi Pan:

«Wróć, Izraelu, do Pana, Boga twojego, upadłeś bowiem przez własną swą winę. Zabierzcie z sobą słowa i nawróćcie się do Pana! Mówcie do Niego: „Usuń cały grzech, a przyjmij to, co dobre, zamiast cielców dajemy Ci nasze wargi. Asyria nie może nas zbawić; nie chcemy już wsiadać na konie ani też mówić: nasz boże do dzieła rąk naszych. U Ciebie bowiem znajdzie litość sierota”.

Uleczę ich niewierność, szczodrze obdarzę ich miłością, bo gniew mój odwrócił się od nich. Stanę się jakby rosą dla Izraela, tak że rozkwitnie jak lilia i jak topola zapuści korzenie. Rozwiną się jego latorośle, będzie wspaniały jak drzewo oliwne, woń jego będzie jak woń Libanu.

I wrócą znowu, by usiąść w mym cieniu, i zboża uprawiać będą, winnice sadzić, których sława będzie tak wielka, jak wina libańskiego. Co ma jeszcze Efraim wspólnego z bożkami? Ja go wysłuchuję i Ja na niego spoglądam, Ja jestem jak cyprys zielony i Mnie zawdzięcza swój owoc. Któż jest tak mądry, aby to pojął, i tak rozumny, aby to rozważył? Bo drogi Pańskie są proste; kroczą nimi sprawiedliwi, lecz potykają się na nich grzesznicy».

Ewangelia (Mk 12, 28b-34)

Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?»

Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych».

Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary».

Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.

________________________________________

Zdjęcia czołówka: Marcin Jończyk

________________________________________

Zapraszamy do subskrybowania kanału na YT:

Można nas również znaleźć na Facebooku:

_______________________________________

[irinastikute]

Po pierwsze, bardzo dziękuję za komentarze. Po drugie, Dobry Boże, proszę by moje wargi głosiły Ciebie, a w Twojej obecności umilkły. Jezusie- najwspanialszy!

[krysiastraczynska]

☺❤ Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus 🙇 Dobrego dnia Kochani. Z Bogiem. Pozdrawiam serdecznie wszystkich 🙋

[teresapaczos]

Panie daj nam slowo Boże ktore bede nim zyla i usta takie by glosily i wyslawialy twe imie na Chwałę Bożą Amen z Panem Bogiem Amen Błogosławionego 🙏💙🌹😇🙋‍♀️🌞

[mariolusiam]

Chwała Panu, Bogu Najwyższemu.
Bóg zapłać💗

[aleksandrabaranska]

Mega chlopaki❤️ dobrego dnia Wszystkim😘

[agnieszkastolarczyk]

Mądrzy braciszkowie :) Lubię Was słuchać

[barbara]

🌾🌾Dla Boskich słów nie istnieją nieodpowiednie momenty życia.Niezależnie od naszej obranej drogi znajdziemy w nich nadzieję❤️❤️❤️🙏

[wiesawaagwa]

Dzięki za Słowo Boże dziś właśnie jest rocznica mojego chrztu świętego pozdrawiam serdecznie wszystkich słuchających Słowa:-)

[sylwiacisz]

Szczęść Boże, dziękuję staram się czytać każdego dnia Ewangelię słowo Boże, pytam Boga ale tak trudno znaleźć mi rozwiązanie wielu spraw, Proszę Cię Boże o pomoc o mądrość taką jaką Ty masz Panie błogosławionego dnia dla wszystkich. Amen

[annaanielaflak]

Skoro “ łaska Boża jest z nami, wypływa siła, by mieć odwagę w chwili obecnej: odwagę realizowania tego, czego Bóg chce od nas tu i teraz, w każdej dziedzinie naszego życia; odwagę, by przyjąć powołanie, które ukazuje nam Bóg; odwagę, by żyć naszą wiarą, nie ukrywając jej ani nie pomniejszając ” (Papież Franciszek).

[soniqdms]

„..Wróć, Izraelu ….upadłeś bowiem przez własną swą winę..”

Nie tylko o Izrael i nie tylko o winę chodzi. O ludzi każdego czasu, o ich naturę działania, życia, wyborów.
Nie będę mówiła o wyszukiwaniu i tworzeniu sobie bożków, o tym powiedzą duchowni.
Ale jak mówić o tworzeniu bożków, czy szukaniu drogi powrotu do Ojca, kiedy nie potrafimy znaleźć drogi do siebie. Nie chcemy poznać kim jesteśmy, jaka jest nasza istota i źródło dla wszystkiego.
Zamiast poznawania siebie, człowiek utożsamia siebie z zewnętrznymi przedmiotami, stanami, z emocjami, nastrojami. Zakrywając tym samym prawdę o sobie.
Spójrzmy na siebie. Mówimy jestem smutny, jestem zły, jestem zdenerwowany, jestem … To nie jest prawda. Nie jesteśmy ani smutkiem, ani radością, ani złem, ani gniewem, ani spokojem, ani.. To tylko stany emocji, a nie my. My odczuwamy te emocje, dlatego też możemy czuć się radośni lub niezadowoleni, podenerwowani lub rozluźnieni, jednak to nie to samo, co być tym stanem.
Kiedy to staje się oczywiste i świadome, świadome staje się również oddzielenie swojego „ja” od fizycznego ciała i narzędzia umysłu. A wówczas świadomie można zarządzać ciałem, umysłem, myślą i emocją. Stan ten, przez niektórych zwany świadomością, przez innych przebudzeniem, zmienia zupełnie perspektywę postrzegania świata, materii a przede wszystkim Boga.
Przychodzi zrozumienie istoty materii w życiu. Nie w sensie nie posiadaj niczego i żyj o wodzie na pustyni. Wprost przeciwnie, mniej ile chcesz i potrzebujesz do swoich celów tworzenia, a nie dla samego posiadania. Świadomość siebie czyni z materii narzędzie bez przywiązania, bez uzależnienia, bez lęków utracenia i zagrożenia nieposiadaniem.
To bardziej świadome „ja” wyrzeka się wielu iluzorycznych lęków. Dodatkowo, mając baczenie na swoją istotę, bliższe jest poznaniu istoty Ojca. Nie wymyśla sobie bożków, wbrew sobie i prawu Ojca.
Zaczyna zdawać sobie sprawę z prawdziwości pojęcia szczęścia, nie jako chwilowego stanu emocjonalnego euforii radości, a w spokoju spełnienia, przy zmienności zewnętrznych warunków i stanów emocjonalnych, które posiada we własnym zarządzaniu.

„…Stanę się jakby rosą dla Izraela…”

To nie jest proste, droga do siebie i do Ojca. Dlatego Izrael miał swoją pustynię, Chrystus miał swoja pustynię, Teodora (cesarzowa Bizancjum) także pustynię zupełnej przemiany i porzucenia siebie. Wielu innych ludzi przeszło własne pustynne oddalenia. Bo kiedy prawdziwie odczuwać „Krople Rosy” prawdziwego życia? Kiedy oddali się od siebie bodźce, uciszy emocje, spojrzy na samego siebie i to co w nas zapisane, jak kod do myślenia, czucia, … Kiedy sobie odpowiemy kim jestem? Czy ja jestem właśnie tym wszystkim, co mi zapisano? Czyli moim ojcem, matką, wychowawcą, znajomymi, opiekunami … Czy to ja? Nie, nie jesteśmy tym wszystkim, a to zobaczyć można w ciszy … Kiedy to się odrzuci pozostaje pustynia i odkrycie Kropel Rosy …
Spójrzmy ile razy pismo podkreśla, że Chrystus zabrał uczniów razem osobno, albo wysłał ich by odpoczęli razem osobno…

„…I wrócą znowu, by usiąść w mym cieniu, …”

Witaj na nowo narodzone „ja” w prawdziwym życiu … w pełni życia, tworzenia, w Drodze.

Wędrowiec dnia
DMS SoniQ

[beemmaalfa]

🌹Prosze o modlitwe mam problemy z opanowaniem nowego zawodu.🙏 Bog