«Ανέστια...»

preview_player
Показать описание
Vlog 14/3/2020
Μια κοπέλα 35 χρονών ανησυχεί για την περίπτωση που θα συναντήσει συνοδοιπόρο ζωής. Οι γονείς της και η ευρύτερη οικογένεια της δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή και νιώθει για αυτό τον λόγο ανέστια. Πως δεν θα έχει οικογένεια να συστήσει στον μελλοντικό της σύντροφο...

Η ψυχολόγος και συγγραφέας Θέκλα Πετρίδου ανεβάζει καθημερινά στο κανάλι της στο YouTube, αναρτήσεις με βίντεο ή αλλιώς Vlogs, στα οποία ασχολείται με θέματα ψυχοεκπαίδευσης.

Πατήστε subscribe ή εγγραφή στο κανάλι, ώστε να μπορείτε να σχολιάζετε στα βίντεο και να βλέπετε τις αναρτήσεις στην κοινότητα. Πατήστε επίσης το καμπανάκι για ειδοποιήσεις, ούτως ώστε κάθε φορά που ανεβαίνει νέο βίντεο ή αρχίζει ένα live να παίρνετε ειδοποίηση ώστε να συμμετέχετε! Το να πατήσει κάποιος subscribe ή εγγραφή και το καμπανάκι είναι ΔΩΡΕΑΝ.

Εάν θέλετε επιπλέον να συμμετέχετε στο κανάλι παίρνοντας ένα από τα δύο πακέτα οικονομικής στήριξης του καναλιού, πατήστε τον ακόλουθο σύνδεσμο:
Αυτή η λειτουργία είναι προαιρετική.
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Λυπάμαι κορίτσι μου για το χαμό των δικών σου! Όμως ανέστια δεν είσαι. Το σπίτι που δεν έχεις να δείξεις, όπως λες, στον μέλλοντα σύντροφό σου είσαι εσύ ή ίδια με τον τρόπο που μεγάλωσες και τα διδάγματα που πήρες από τους γονείς σου. Είμαστε όλοι μας καθρέφτης του οικογενειακού μας περιβάλλοντος! Σου εύχομαι τα καλύτερα!❤

marigo-
Автор

Μου κάνει περίεργο αυτός ο τρόπος σκεψης εχασα τον πατέρα μου στα 12 και την μητέρα μου πριν 6 χρόνια ειμαι λιγο μεγαλύτερη αλλά ποτέ δεν καθόρισαν οι γονεις μου την αξία που εχω εγω σύντροφος κάποιου.Πρεπει να αλλάξεις κάποιες πεποιθήσεις σου νομίζω.Αυτά με αγάπη!

ΕυαγγελιαΠαντερή
Автор

Εξαιρετική τοποθέτηση. Είσαι θησαυρός Θέκλα σ ευχαριστούμε ❤

bibitz
Автор

Την εστία την έχουμε μέσα μας είμαστε χτισμένοι από αυτήν. Από κει και πέρα είμαστε ανεξάρτητα όντα και η ζωή μας είναι λευκή σελίδα που εμείς την γράφουμε όπως θέλουμε.

Vicky-qunx
Автор

Κούκλα μου, σκέφτεσαι παρα πολυ το πως θα παρουσιάσεις τον εαυτό σου σε μια σχεση η οποια ομως δεν υπαρχει! Πρώτα απ ολα εμεις οι ιδιοι ειμαστε ο καθρέφτης της οικογένειάς μας και ο τυχερός που θα θελει να ειναι μαζι σου θα καταλάβει απο τι οικογένεια προερχεσαι! Επίσης εχεις την αδερφη σου, δεν εισαι μονη σου! Εγω πιστεύω οτι με αυτη τη δικαιολογία αποφεύγεις να κανεις σχέση γιατι εχεις πολλές φοβίες σχετικά με τον θάνατο. ❤️❤️❤️

annatz
Автор

Ειναι στεναχωρο να εχουμε χασει ανθρωπους και να μην υπαρχει συγγενικος περιγυρος.Το μονο που πρεπει να την απασχολει ειναι να βρει τον καταληλλο συντροφο για αυτην. Σε καποιες περιπτωσεις καποιος/α καλος/η φιλος/η μπορουν να αντικαταστησουν τον συγγενη.

mariapapoutselli
Автор

Φτιάξε Καλή μου την δική σου οικογένεια όπως την ονειρεύεσαι με αυτόν που θα σου εμπνεύσει την αγάπη και τη θαλπωρή !!!

stellalouca
Автор

Νομιζω πιο πολυ οι αναμνησεις σου, σου λειπουν, ισως επειδη ζεις στο εξωτερικο.
Η γνωμη μου ειναι οτι καθε κυκλος ζωης κλεινει και ενας καινουριος ανοιγει. Αγκαλιασε τον καινουριο κυκλο ζωης στον οποιο βρισκεσαι και κανε τη ζωη σου υπεροχη.
Αυτος που σε θελει σε θελει για σενα, οχι για την οικογενεια σου. Αλιμονο αν ηταν το αντιθετο. Ευχομαι ολοψυχα καλη τυχη !!!

eldiputacio
Автор

Οι ανθρωποι ειμαστε φθαρτοι και περαστικοι αφηνωντας πισω μας αναμνησεις στους γυρω μας.μεσα απο τη συμπεριφορα μας με τους γυρω μας φαινεται το ποιον της οικογενειας απο την οποια προερχομαστε..παρε τα πινελα και δωσε χρωμα στη ζωη σου

MsChristaki
Автор

Καθαρή ανασφάλεια έχεις κορίτσι μου.
Συμφωνώ με την Θέκλα. Άκουσε την δύο και τρεις φορές!!!!

ΕλευθερίαΠαππά-σρ
Автор

Είναι πολύ δύσκολο να χάνεις τους γονείς πριν προλάβεις να κάνεις δική σου οικογένεια.... ουσιαστικά παύουν να υπάρχουν οι πιο κοντινοί σου άνθρωποι... υπάρχει μια ανασφάλεια, δικαιολογημένη κατ' εμέ".... Κι εγώ έχω χάσει γονείς σε παρόμοια ηλικία με τη φίλη της επιστολής... Σίγουρα ανοίγει ένα 'αλλο κεφάλαιο ζωής που είναι σαφές ότι δεν έχεις εφεδρείες υποστήριξης.... οι "φίλοι" δεν πρόκειται να σε συνασθανθούν κι αν το κάνουν δεν θα είναι ανιδιοτελώς όπως είθισται/ θα έπρεπε (να) το κάνουν οι γονείς.... Εγώ αυτό που ακούω σε αυτή την επιστολή είναι μια έντονη κραυγή ανασφάλειας

peterk
Автор

φίλη καταλαβαίνω ότι είναι πολύ βοηθητικό μερικές φορές το να γνωρίσεις τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου αλλά καθοριστικό είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Πιστεύω ότι σε εσένα και στην αδελφή σου κσθρεφτίζονται οι γονείς, οι θείοι σου και όλο το περιβάλλον στο οποιο μεγάλωσες εγώ έτσι θα το έβλεπα για κάποιον που γνώριζα και δεν ειχε μεγάλο οικογενειακό περιβάλλον να μου συστήσει. Μπορείς να δείξεις οικογενειακά άλμπουμ με περιγραφές και ιστορίες....χίλια δυο που έχετε μέσα σας εσύ και η αδελφή σου. Μήπως υπάρχει περίπτωση να νιώθεις την ανάγκη να μπορούσαν να εγκρίνουν την επιλογή σου; ευτυχώς έχεις βοηθηθεί από ψυχοθεραπεία και είναι πράγματα που κ μονη σου σκέφτεσαι. Μακάρι να μην σου είχε συμβεί αυτό για να μπορούσες να απολαύσεις τους γονείς σου και σε μεγαλύτερη ηλικία και εκείνοι να χαιρόντουσαν με τις χαρές σας. Αλλά θα ήταν καλό να βάζουμε τα δυνατά μας να αποδεχόμαστε ότι εμείς δεν ορίζουμε. Τώρα έχεις την αδελφή σου σαν οικογένεια και να λες πάλι καλά που έχετε καλή σχέση. Εύχομαι να έχεις και κανένα δυο καλούς φιλους ως επέκταση της οικογένειάς σου. Όλα καλά θα πάνε ή κάντα να πάνε..!!!

mariazagarelou
Автор

Με την αδερφούλα σου θα είστε μαζί σ όλη σας τη ζωή...Με τα αδέρφια δεν καταλήγουμε στο Οπότε αυτή θα συστήσεις.... Είναι δύσκολο που τούς έχασες κυρίως όχι που δεν έχεις να παρουσιάσεις κάποιον που είναι ξένος και στο κάτω κάτω δεν θα είχε ιδιαίτερα συναισθηματα για αυτούς.... Ξέρω πολλούς που ήταν ορφανοί και έκαναν οικογένεια... Επίσης, πολλοί έχουν και τους δύο γονείς και είναι σαν να μην έχουν κανέναν, δεν τούς στηρίζουν δεν τούς υποστήριζουν σε τίποτα και γενικότερα δεν τούς θέλουν στη ζωή τους γιατι μόνο προβλήματα Σίγουρα εάν σε αγαπάει θα καταλάβει....
Επίσης, αυτά που μας έχουν στιγματίσει τα αναφέρουμε, όπως εγώ μιλώ συχνά για την γιαγιά μου που μεγάλωσα μαζί της... Μήπως φοβάσαι για την εξέλιξη της σχέσης;;;; Εγώ επειδή δεν μεγάλωσα σε μια οικογένεια με γονείς, φοβάμαι μήπως αποτύχω εάν κάνω δική μου οικογένεια ή εάν πάθω κάτι γιατί όταν ήμουν μικρή πέθανε ο πατέρας μου και μετά σιγά σιγά άρχισαν να πεθαίνουν πολλοί από τους συγγενείς.... Επίσης, αυτοί σε ορφανοτροφεία σκέψου τι να έχουν να Τουλάχιστον εσύ έχεις θετικές εμπειρίες με τους γονείς σου κι όταν νιώθεις μπορείς να τις λες δεν είναι κακό ή κατακριτέο.... Άνθρωποι φιλιά

Vasoula_Per
Автор

Πολλές φορές έχοντας ανθρώπους δίπλα μας δικούς μας νιώθουμε μόνοι... Η μοναξιά μέσα στο κόσμο είναι χειρότερη πολλες φορές... Σίγουρα δεν είναι καλό να μην έχεις κανέναν αλλά προσωπικά δεν είναι και η συντέλεια του κόσμου... Και σε μια τέτοια περίπτωση έχουμε τους φίλους μας στη τελική βρίσκουμε ανθρώπους... Δεν υποκαθιστω την εννοια της οικογένειας φυσικά αλλά προσωπικά δεν το θεωρό ως το πιο σοβαρό προβλημα που υπάρχει..

giotakarnatsou
Автор

Μήπως τελικά δεν έχεις ξεπεράσει εντελώς το πένθος σου?Όλα τα παραδείγματα που αναφέρεις μου φέρνουν εικόνες ενός παραδοσιακού γάμου που οι γονείς ετοιμάζουν το σπίτι, οι συγγενείς γνωρίζουν τον γαμπρό, έντονη χαρά, έντονα συναισθήματα γενικά.Μήπως τελικά το πρόβλημα είναι ότι πονάς κάπου μέσα σου που όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν?Δεν ξέρω εγώ αυτό ένιωσα όσο η Θέκλα διάβαζε τις επιστολές σου.Σε κάθε περίπτωση σου εύχομαι τα καλύτερα!!!

neoxar
Автор

Φίλη της επιστολής επειδή και εγώ έχω χάσει την μαμά μου όταν ήμουν 19 χρόνων και η σχέση μου με την μητέρα ήταν πολύ δυνατή γιατί με μαγαλωσε μόνη της φαντάζεσαι όταν ήμουν 16 είχε αρρωστήσει το επέμενα χρόνια ήταν δύσκολα γιατί μπαινωβγενεναμε στο νοσοκομείο ηταν δυνατό το χαστούκι όταν την έχασα ήμουν κυριολεκτικά στον αέρα μετά το χαμό της Έχω της θείες φυσικά αλλά και εγώ ζω στο εξωτερικό και δεν έχω κανέναν συγγενή κοντά μου εχω παντρευτεί εχω ένα παιδάκι η οικογένεια μου είναι αυτή πλεων. Πηστευω οτι πρέπει να σταθείς στα πόδια σου και να καταλάβεις οτι δύστυχος δεν μπωρουμε να έχουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε για πάντα κοντά μας ο μελλοντικός σου σύντροφος μπωρει να γνωρίσει την οικογένεια σου και τους συγγενείς σου μέσα από τα δικά σου μάτια και λόγια και μην ξεχνάς οτι έχεις την αδελφούλα σου άρα δεν είσαι εντελώς μόνη σου πηστεψε με υπάρχουν και χειρότερα στην ζωή δύστυχος!!! Δεν ξέρω ποτέ έχασες τους γονείς σου και τους συγγενείς σου δηλαδή αν είναι μικρό ή μεγάλο το διάστημα που τους έχασες πάντα θα υπάρχει ο πόνος αλλά στην πορεία μαθαίνουμε να ζούμε μ αυτό τουλάχιστον αυτό εχω κάνει εγώ !!!! Σου εύχομαι να βρεις ενα σύντροφο και να κανείς μια όμορφη οικογένεια σαν αυτή που μεγάλωσες και εσύ!!! Αλλά βγες από αυτό το τριπάκι η Θέκλα σου τα είπε τέλεια τι να πω εγώ!!!! Εχω χάσει την μαμά μου εδώ και 11μιση χρόνια ο πόνος ο ίδιος της πρώτης μέρας αλλά η συνεχειζεται καλός ή κακός είμαι της άποψης οτι σε όλα πρέπει να βλέπουμε την θετική πλευρά των πράγματων που μας συμβαίνουν η δίκη σου θετική πλευρά είναι οτι έχεις κ την αδελφούλα σου για αυτό κοιτά μπροστά και να είσαι δυνατή!!! Φιλία πολλά απο Wolfsburg !!! ☺️❤️❤️

lgasofianidou
Автор

Νομίζω θα πρέπει να"κηδέψεις" και συναισθηματικά τους γονείς σου (εννοώ να αποδεχτείς το γεγονός ότι πια έχουν φύγει από αυτή τη ζωή)... και να ζήσεις..να ΖΗΣΕΙΣ κοπέλα μου το τώρα και το από δω και πέρα!
Με την αγάπη μου.

eleftheria
Автор

Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις κοπελιά γιατί βρέθηκα σε παρόμοια θέση.
Ήμουν σε γάμο που δεν ένιωθα αγαπητή και σαν οικογένεια κι όταν χώρισα δεν είχα τους γονείς μου να με υποστηρίξουν και να με βοηθήσουν να σταθώ στα πόδια μου
και να φροντίσω το παιδί μου. Βρέθηκα στο κενό χωρίς δίχτυ ασφαλείας. Εκεί όμως κατάλαβα την πραγματική αξία των φίλων μου. Οι φίλοι (οι πραγματικοί φίλοι) έχουν μεγαλύτερη αξία κι από τη βιολογική μας οικογένεια. Σου πρτείνω να επενδύσεις στους φίλους σου - παλιούς και νέους - και δεν θα αισθανθείς ποτέ μόνη κι ανυπεράσπιστη.
φιλιά και τις καλύτερες ευχές μου.

xristinadum
Автор

Κυρία Θέκλα έχετε και όμορφο όνομα θέλω να σας ρωτήσω η βαφτιστηρα μου λέει ένα ξέρω γεια στον δρόμο βέβαια για αυτό δεν φταίει το παιδί γιατί έχει ακούσει αρνητικά σχόλια από τους γονείς της γιΑ αυτό με αντιμετωπίζει έτσι βέβαια τα σχόλια που έχει ακούσει από τους γονείς δεν ισχύουν καν απλά ίσως δεν θέλουν να συνεχιστεί η κουμπάρα μας και σκέφτονται τοξικά για εμένα και επηρεάζουν το παιδί τους αρνητικά εγώ πάντως τα βράδια κοιμάμαι ήσυχα αυτοί έχουν το πρόβλημα και δεν ξέρω και το γιατί πως μπορώ να αντιμετωπίσω όλοι αυτή την αρνητικοτητα αν μπορείτε κάποια στιγμή απαντήστε μου ευχαριστώ

dimitravardari