filmov
tv
Stozei-Αυτό μ αρκεί

Показать описание
Lyrics:Lazarostoz
Instrumental:Hashfinger
Recording/mixing :Στοχασου
Artwork:ImaginePoetry
Ακόμα τρέχω μέσα σε μέρες μάγισσες
κορμί τι ναυάγησες? ψυχή τι νοστάλγησες?
Τρύπες νέες σε παλιά μπαλώματα
συνεπαρμένος με εικόνες κι αρώματα
κομμάτι στα μελαγχολικά απόβραδα
Έτσι περνάν’ οι μέρες σα λεπτά
ανοιγοκλείνω μάτια, και γκριζάρουν τα μαλλιά
σώμα κουρασμένο, μα το μάτι σφουγγάρι
ενώ η ψυχή ολόγιομο φεγγάρι
αυτό μ’ αρκεί
είμαι σε ένα διαρκή περίπατο
πιστός ακόλουθος στο τρίπτυχο
έρωτας-φιλία-μουσική
αυτό μ’ αρκεί!
χωρίς μεγάλες βλέψεις
τσακίζω προβλέψεις που γίνανε εις βάρος μου
δεν πιπιλάω το λάθος μου, στο επόμενο μου βήμα
πρίμα θα χω τον καιρό
καλλιεργώ συνείδηση, μες στην αμφισβήτηση
δε γράφω ρε κουφάλα, εγώ τη ζω την ποίηση
όσοι ήρθαν για κατήχηση, δέχτηκαν κατήχηση
νιώσανε αρμονία μα πρώτα απ’ όλα σύγχυση.
Μπορώ να ξεφτιλίσω mc’s μα δε μ’ αρκεί
είναι αναμασημένη, σάπια τροφή
θέλω παλμό και κρότο
μουσική σαν όπλο ρε, σκληρή ψυχαγωγία
άσ’ τα Ιλισία Πεδία για την ώρα
κλοτσάω κουτεπιέ τη Μόρα
ζω στη χώρα που τα παιδιά φοβούνται τον ίσκιο τους
όνειρα κάνουν πλέον μοναχά στον ύπνο τους
γεννήθηκαν πελάτες, θρέφονται με αυταπάτες
προληπτικοί τη μια, την άλλη ειδωλολάτρες
μπερδέψανε τους εχθρούς με μαύρες γάτες
σχεδιάζουνε απάτες
παρθένο βλέπουν έδαφος όμως πατάνε νάρκες
Αυτό δε μ’ αρκεί, κατάλαβέ το
δεν παίζω, εκπέμπω απ’ την ανατολική Αττική ως το κέντρο...
Instrumental:Hashfinger
Recording/mixing :Στοχασου
Artwork:ImaginePoetry
Ακόμα τρέχω μέσα σε μέρες μάγισσες
κορμί τι ναυάγησες? ψυχή τι νοστάλγησες?
Τρύπες νέες σε παλιά μπαλώματα
συνεπαρμένος με εικόνες κι αρώματα
κομμάτι στα μελαγχολικά απόβραδα
Έτσι περνάν’ οι μέρες σα λεπτά
ανοιγοκλείνω μάτια, και γκριζάρουν τα μαλλιά
σώμα κουρασμένο, μα το μάτι σφουγγάρι
ενώ η ψυχή ολόγιομο φεγγάρι
αυτό μ’ αρκεί
είμαι σε ένα διαρκή περίπατο
πιστός ακόλουθος στο τρίπτυχο
έρωτας-φιλία-μουσική
αυτό μ’ αρκεί!
χωρίς μεγάλες βλέψεις
τσακίζω προβλέψεις που γίνανε εις βάρος μου
δεν πιπιλάω το λάθος μου, στο επόμενο μου βήμα
πρίμα θα χω τον καιρό
καλλιεργώ συνείδηση, μες στην αμφισβήτηση
δε γράφω ρε κουφάλα, εγώ τη ζω την ποίηση
όσοι ήρθαν για κατήχηση, δέχτηκαν κατήχηση
νιώσανε αρμονία μα πρώτα απ’ όλα σύγχυση.
Μπορώ να ξεφτιλίσω mc’s μα δε μ’ αρκεί
είναι αναμασημένη, σάπια τροφή
θέλω παλμό και κρότο
μουσική σαν όπλο ρε, σκληρή ψυχαγωγία
άσ’ τα Ιλισία Πεδία για την ώρα
κλοτσάω κουτεπιέ τη Μόρα
ζω στη χώρα που τα παιδιά φοβούνται τον ίσκιο τους
όνειρα κάνουν πλέον μοναχά στον ύπνο τους
γεννήθηκαν πελάτες, θρέφονται με αυταπάτες
προληπτικοί τη μια, την άλλη ειδωλολάτρες
μπερδέψανε τους εχθρούς με μαύρες γάτες
σχεδιάζουνε απάτες
παρθένο βλέπουν έδαφος όμως πατάνε νάρκες
Αυτό δε μ’ αρκεί, κατάλαβέ το
δεν παίζω, εκπέμπω απ’ την ανατολική Αττική ως το κέντρο...