Βόρειος ¨Ολυμπος - Εκκλησία Αγίας Κόρης

Показать описание

H Αγία Κόρη είναι μια εκκλησία που βρίσκεται σε υψόμετρο 320μ., σε μια χαράδρα εκπληκτικής ομορφιάς στους βόρειους πρόποδες του Ολύμπου. Η εκκλησία απέχει γύρω στα 5 χιλιόμετρα από τη Βροντού Πιερίας και 1.5 χιλιόμετρο από την τοποθεσία που βρισκόταν η Παλιά Βροντού. Για να φτάσει κάποιος στην εκκλησία πρέπει να κατέβει τα 169 σκαλοπάτια που οδηγούν στο κάτω μέρος της χαράδρας.
Η Αγία Κόρη σύμφωνα με την παράδοση και τις διηγήσεις των κατοίκων της Βροντούς, καταγόταν απο ενα χωριό των Ιωαννίνων. Δεν γνωρίζουμε όμως το όνομα της, την καταγωγή της και την ακριβή προέλευση της. Για αυτό στη λαική παράδοση ονομάστηκε Αγία Κόρη( άγιο κορίτσι).
Σύμφωνα με την πιο πιθανή εκδοχή έζησε κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας σε κάποιο από τα χωριά της Ηπείρου, επι της εποχής του τυράννου της Ηπείρου Αλή πασά (1788-1822 μ.Χ). Ο Τούρκος Αγάς την ήθελε για το χαρέμι του και έδωσε εντολή σε ενα απόσπασμά να την οδηγήσουν σε εκείνον, κάποιος όμως απο το απόσπασμα ελληνικής καταγωγής πρόλαβε και την ειδοποιήσε. Η κοπέλα ήταν αφιερωμένη στο Θεό και αρνήθηκε να υποκύψει στη σκλαβιά και την ατίμωση, οπότε πήρε μαζί της το εικόνισμα της Παναγιάς της Βρεφοκρατούσας και χάθηκε μέσα στα βουνά.
Μετά από πολλές κακουχίες έφτασε στον ¨Ολυμπο, βρίσκοντας καταφύγιο στην περιοχή δίπλα στο εξωκκλήσι της Αγίας Τριάδας στην παλαιά Βροντού. Υπάρχει πιθανότητα να τη βοήθησαν να φτάσει ως εκεί Ηπειρώτες ξυλουργοί, οι οποίοι πήγαιναν κάθε χειμώνα από τα χωριά της Ηπείρου στον "Ολυμπο για να δουλέψουν ως υλοτόμοι. Ο Αλή πασάς που κατασκόπευε τα πάντα, πληροφορήθηκε ότι βρισκόταν κρυμμένη στη Βροντού και έστειλε ανθρώπους του για να την πιάσουν. Κυνηγημένη η αγία Κόρη έφτασε στο τελευταίο της καταφύγιο, στη βαθιά χαράδρα. Εκεί απέφευγε να πλησιάζει ανθρώπους από το φόβο μήπως ανακαλύψουν το καταφύγιό της. Κατά το διάστημα της παραμονής της ανακάλυψε μια σπηλιά όπου και κρυβόταν. Τρεφόταν με ρίζες και κράνα και ότι άλλο έβρισκε μπροστά της, επιλέγοντας να απαρνηθεί τα εγκόσμια και να ζήσει με εγκράτεια και αγνότητα. Πολλοί από τους βοσκούς την πλησίαζαν και της έδιναν τροφή, εκείνη όμως κρατούσε μυστική την ταυτότητα της και την μαρτυρική ιστορία της. Οι κακουχίες, η ασιτία και το κρύο την κατέβαλλαν με αποτέλεσμα να πεθάνει στη ρεματιά εκεί που είναι χτισμένο σήμερα το εκκλησάκι. Μετά το θάνατο της άρχισαν να επισκέπτονται το προσκυνητάρι της και την εικόνα της Παναγίας που είχε φέρει μαζί της. Μάλιστα είναι αρκετές οι μαρτυρίες ανθρώπων, ότι μέχρι το 1940 υπήρχε αυτό το εικόνισμα της παναγιάς της Βρεφοκρατούσας. Δεν γνωρίζουν όμως, ούτε πότε εξαφανίστηκε, ούτε για ποιό λόγο, με πιθανότερες εκδοχές, την κλοπή από αρχαιοκάπηλους ή την καταστροφή της από τη φθορά του χρόνου. Οι κάτοικοι της περιοχής έχτισαν εκεί ενα εκκλησάκι αρχικά απλό χωρίς ρυθμό και αρχιτεκτονική. Με τον καιρό η αγία Κόρη αναγνωρίστηκε ως Αγία στη συνείδηδη όλων των κατοίκων. Το νερό που ανέβλυζε κάτω από το προσκυνητάρι της έγινε αγίασμα και πολλοί μαρτυρούν δεκάδες θαύματα. Η μνήμη της Αγίας Κόρης γιορτάζεται την ημέρα της Αγίας Τριάδας.