filmov
tv
Abandoned ΄΄Haunted'' mansion-Urbex-Στοιχειωμένο Άνω Λεχώνια (Οικία Κοντού)

Показать описание
Πηγές Πληροφοριών:
Τραγούδι τίτλων τέλους:Θανάσιμος- Η βίβλος του διαβόλου
Το αρχοντικό Κοντού βρίσκεται πάνω στο δρόμο Βόλου-Τσαγκαράδας, σχεδόν στην είσοδο του χωριού Άνω Λεχώνια και χτίστηκε το 1900 μ.Χ. από την οικογένεια Κοντού.
Το ατύχημα για την οικογένεια ήταν ότι το αρσενικό (Κωνσταντίνος) και τα θηλυκά (Ελένη και Κατίνα) παιδιά της - εκτός μιας- πέθαναν από φυματίωση.
Οι εποχές ήταν τέτοιες που η αστική αυτή οικογένεια δεν μπορούσε να στιγματιστεί, οπότε κι η απώλειά τους αποδόθηκε σε άλλη αιτία θανάτου. Ο οικογενειακός τους τάφος (σπουδαίο νεότερο καλλιτεχνικό μνημείο) υπάρχει στο νεκροταφείο Βόλου, μαζί και ο θρύλος ότι δηλητηριάστηκαν από σαμιαμίδι που έπεσε στο ρόφημά τους ενώ, είναι γνωστό πως το σαμιαμίδι δεν είναι δηλητηριώδες!
Το πένθος έπεσε βαρύ στην οικογένεια. Έκτοτε το αρχοντικό εγκαταλείφθηκε.
Το 1920 περίπου η κόρη της οικογένειας, Θελξινόη (γνωστή ως Θέλξα) πούλησε το σπίτι στο Γεώργιο Αλπάκη, που είχε τρεις κόρες κι έναν γιο, τη Σεραϊνα, την Αριστέα, τη Φρόσω και το Νίκο.
Ο Αλπάκης έδωσε το σπίτι προίκα στην κόρη του Φρόσω που παντρεύτηκε το Φ. Φιλιππίδη αγρότη από τις Πινακάτες. Η Φρόσω το έδωσε προίκα στη μεγάλη της κόρη που παντρεύτηκε τον Αντώνη Ασημάκη από τις Μηλιές.
Το 1960 περίπου το σπίτι πουλήθηκε στον εργολάβο Κουτσιδάκη ή Κουφιδάκη, ο οποίος επισκευάζοντάς το δε σεβάστηκε την αξία του ως μνημείο και χρησιμοποίησε υλικά κατώτερης ποιότητας. Στο σοβά χρησιμοποίησε υπολείμματα ασετιλίνης αντί για ασβέστη που τα έπαιρνε από το εργοστάσιο «Οξυγόνο» του Βόλου. Οι τοιχογραφίες καταστράφηκαν όλες. Ο ίδιος εργολάβος παραχώρησε μέρος της αυλής για να διαπλατυνθεί ο επαρχιακός δρόμος Βόλου-Τσαγκαράδας. Τρία χρόνια μετά αυτός αρρώστησε και πέθανε. Οι κόρες του το πούλησαν στο δικηγόρο Κίμωνα Χατζησταματίου.
Το αρχοντικό χρησιμοποιήθηκε άλλοτε ως ξενοδοχείο και άλλοτε ως πολυκατοικία. Στους Λεχωνίτες είναι γνωστό και με το όνομα "πολυκατοικία".
Από το 1930 έως το 1940 περίπου κατοικήθηκε από τις οικογένειες: Δημήτρ. Ολύμπιου, συμβολαιογράφων Σταμ. Δημητριάδη και Νικ. Κόντσα, οι οποίοι είχαν και τα συμβολαιογραφεία τους εκεί, από το βουλευτή Κων. Σαμαρά και το δάσκαλο Χαρίλαο. Μαυράκη.
Το 1941 καταλήφθηκε από Γερμανούς, που εγκατέστησαν προσωρινά σ’ αυτό το αρχηγείο τους. Το 1944 πριν και μετά την αποχώρησή τους, εγκαταστάθηκε στο κτίριο η περιβόητη φιλογερμανική ΕΑΣΑΔ-Ομάδα Άνω Λεχωνίων με αρχηγό το Λεχωνίτη Σπύρο Ραφτόπουλο -γνωστό ως Καλαμπαλίκη, όπως και η ομάδα του ως "Καλαμπαλίκηδες". (ΕΑΣΑΔ=Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσεως με αρχηγό την εγκληματική φυσιογνωμία Τάκη-Δημήτρη Μακεδόνα από τη Σκόπελο,υπεύθυνο Μαγνησίας).
Στη συνέχεια κατοικήθηκε από ανταρτόπληκτες οικογένειες, που έρχονταν από τα ανατολικά χωριά του Πηλίου. Επίσης στο ίδιο αρχοντικό κατοίκησαν πολλές οικογένειες από το Βόλο και τα Λεχώνια την περίοδο μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1955.
Σήμερα το αρχοντικό είναι ακατοίκητο και εσωτερικά μισοερειπωμένο και λεηλατημένο.
Είναι από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα του νεοκλασικισμού. Περιλαμβάνει ημιυπόγειο, ισόγειο, πρώτο όροφο και σοφίτα.
Στο ισόγειο υπάρχει πλατιά είσοδος με σκάλα που οδηγεί στους ορόφους. Ανατολικά της εισόδου υπάρχουν σάλα, κουζίνα, τουαλέτα. Το ίδιο και δυτικά. Έξω από τις σάλες υπήρχαν μεγάλα στέγαστρα για τους θερινούς μήνες.
Στον πρώτο όροφο περιμετρικά της κλίμακας υπάρχουν εννιά δωμάτια και δύο λουτρά. Στη σοφίτα περιμετρικά της κλίμακας υπάρχουν πέντε δωμάτια και λουτρό Στη σοφίτα έμεναν οι τρεις υπηρέτριες, όταν η οικογένεια Κοντού είχε το σπίτι.
Η οικοδομή είναι κτισμένη με πέτρα και πορσελάνη, για αυτό και από τους σεισμούς δεν ρηγματώθηκε.
Το αρχοντικό είχε ωραίο κήπο, βεράντες με κιόσκια, σιντριβάνι και δύο φοίνικες στην είσοδο, που υπάρχουν ως σήμερα.
Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο ως εξαιρετικό νεοκλασικό. Πριν από λίγα χρόνια αποκτήθηκε κατόπιν αγοράς (470.000 ευρώ) από τον πρώην δήμο Αρτέμιδος και τους όμορους πρώην δήμους Μηλεών και Αγριάς (διαδημοτική συνεργασία) για να γίνει - αφού αναπαλαιωθεί- διαδημοτικό πολιτιστικό κέντρο.
Το αρχοντικό έχει επίσης χαρακτηριστεί ως "στοιχειωμένο", αφού η πρώτη οικογένεια σχεδόν ξεκληρίστηκε. Ακόμη επειδή το οίκημα την περίοδο του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου χρησιμοποιήθηκε για τους σκοπούς των κατακτητών και των συνεργατών τους, η κακή του φήμη αυξήθηκε.
Η όψη του δεν έχει την παραμικρή σχέση με την τυπική αρχιτεκτονική του Πηλίου. Σχεδιάστηκε από τον Ιταλό μηχανικό Εβαρέστο ντε Κίρικο, πατέρας του ζωγράφου Τζόρτζιο ντε Κίρικο, που την ίδια εποχή κατασκεύασε τη σιδηροδρομική γραμμή που ενώνει τον Βόλο με τις Μηλιές, αλλά και τους σταθμούς των τρένων τον περασμένο αιώνα.
Τραγούδι τίτλων τέλους:Θανάσιμος- Η βίβλος του διαβόλου
Το αρχοντικό Κοντού βρίσκεται πάνω στο δρόμο Βόλου-Τσαγκαράδας, σχεδόν στην είσοδο του χωριού Άνω Λεχώνια και χτίστηκε το 1900 μ.Χ. από την οικογένεια Κοντού.
Το ατύχημα για την οικογένεια ήταν ότι το αρσενικό (Κωνσταντίνος) και τα θηλυκά (Ελένη και Κατίνα) παιδιά της - εκτός μιας- πέθαναν από φυματίωση.
Οι εποχές ήταν τέτοιες που η αστική αυτή οικογένεια δεν μπορούσε να στιγματιστεί, οπότε κι η απώλειά τους αποδόθηκε σε άλλη αιτία θανάτου. Ο οικογενειακός τους τάφος (σπουδαίο νεότερο καλλιτεχνικό μνημείο) υπάρχει στο νεκροταφείο Βόλου, μαζί και ο θρύλος ότι δηλητηριάστηκαν από σαμιαμίδι που έπεσε στο ρόφημά τους ενώ, είναι γνωστό πως το σαμιαμίδι δεν είναι δηλητηριώδες!
Το πένθος έπεσε βαρύ στην οικογένεια. Έκτοτε το αρχοντικό εγκαταλείφθηκε.
Το 1920 περίπου η κόρη της οικογένειας, Θελξινόη (γνωστή ως Θέλξα) πούλησε το σπίτι στο Γεώργιο Αλπάκη, που είχε τρεις κόρες κι έναν γιο, τη Σεραϊνα, την Αριστέα, τη Φρόσω και το Νίκο.
Ο Αλπάκης έδωσε το σπίτι προίκα στην κόρη του Φρόσω που παντρεύτηκε το Φ. Φιλιππίδη αγρότη από τις Πινακάτες. Η Φρόσω το έδωσε προίκα στη μεγάλη της κόρη που παντρεύτηκε τον Αντώνη Ασημάκη από τις Μηλιές.
Το 1960 περίπου το σπίτι πουλήθηκε στον εργολάβο Κουτσιδάκη ή Κουφιδάκη, ο οποίος επισκευάζοντάς το δε σεβάστηκε την αξία του ως μνημείο και χρησιμοποίησε υλικά κατώτερης ποιότητας. Στο σοβά χρησιμοποίησε υπολείμματα ασετιλίνης αντί για ασβέστη που τα έπαιρνε από το εργοστάσιο «Οξυγόνο» του Βόλου. Οι τοιχογραφίες καταστράφηκαν όλες. Ο ίδιος εργολάβος παραχώρησε μέρος της αυλής για να διαπλατυνθεί ο επαρχιακός δρόμος Βόλου-Τσαγκαράδας. Τρία χρόνια μετά αυτός αρρώστησε και πέθανε. Οι κόρες του το πούλησαν στο δικηγόρο Κίμωνα Χατζησταματίου.
Το αρχοντικό χρησιμοποιήθηκε άλλοτε ως ξενοδοχείο και άλλοτε ως πολυκατοικία. Στους Λεχωνίτες είναι γνωστό και με το όνομα "πολυκατοικία".
Από το 1930 έως το 1940 περίπου κατοικήθηκε από τις οικογένειες: Δημήτρ. Ολύμπιου, συμβολαιογράφων Σταμ. Δημητριάδη και Νικ. Κόντσα, οι οποίοι είχαν και τα συμβολαιογραφεία τους εκεί, από το βουλευτή Κων. Σαμαρά και το δάσκαλο Χαρίλαο. Μαυράκη.
Το 1941 καταλήφθηκε από Γερμανούς, που εγκατέστησαν προσωρινά σ’ αυτό το αρχηγείο τους. Το 1944 πριν και μετά την αποχώρησή τους, εγκαταστάθηκε στο κτίριο η περιβόητη φιλογερμανική ΕΑΣΑΔ-Ομάδα Άνω Λεχωνίων με αρχηγό το Λεχωνίτη Σπύρο Ραφτόπουλο -γνωστό ως Καλαμπαλίκη, όπως και η ομάδα του ως "Καλαμπαλίκηδες". (ΕΑΣΑΔ=Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσεως με αρχηγό την εγκληματική φυσιογνωμία Τάκη-Δημήτρη Μακεδόνα από τη Σκόπελο,υπεύθυνο Μαγνησίας).
Στη συνέχεια κατοικήθηκε από ανταρτόπληκτες οικογένειες, που έρχονταν από τα ανατολικά χωριά του Πηλίου. Επίσης στο ίδιο αρχοντικό κατοίκησαν πολλές οικογένειες από το Βόλο και τα Λεχώνια την περίοδο μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1955.
Σήμερα το αρχοντικό είναι ακατοίκητο και εσωτερικά μισοερειπωμένο και λεηλατημένο.
Είναι από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα του νεοκλασικισμού. Περιλαμβάνει ημιυπόγειο, ισόγειο, πρώτο όροφο και σοφίτα.
Στο ισόγειο υπάρχει πλατιά είσοδος με σκάλα που οδηγεί στους ορόφους. Ανατολικά της εισόδου υπάρχουν σάλα, κουζίνα, τουαλέτα. Το ίδιο και δυτικά. Έξω από τις σάλες υπήρχαν μεγάλα στέγαστρα για τους θερινούς μήνες.
Στον πρώτο όροφο περιμετρικά της κλίμακας υπάρχουν εννιά δωμάτια και δύο λουτρά. Στη σοφίτα περιμετρικά της κλίμακας υπάρχουν πέντε δωμάτια και λουτρό Στη σοφίτα έμεναν οι τρεις υπηρέτριες, όταν η οικογένεια Κοντού είχε το σπίτι.
Η οικοδομή είναι κτισμένη με πέτρα και πορσελάνη, για αυτό και από τους σεισμούς δεν ρηγματώθηκε.
Το αρχοντικό είχε ωραίο κήπο, βεράντες με κιόσκια, σιντριβάνι και δύο φοίνικες στην είσοδο, που υπάρχουν ως σήμερα.
Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο ως εξαιρετικό νεοκλασικό. Πριν από λίγα χρόνια αποκτήθηκε κατόπιν αγοράς (470.000 ευρώ) από τον πρώην δήμο Αρτέμιδος και τους όμορους πρώην δήμους Μηλεών και Αγριάς (διαδημοτική συνεργασία) για να γίνει - αφού αναπαλαιωθεί- διαδημοτικό πολιτιστικό κέντρο.
Το αρχοντικό έχει επίσης χαρακτηριστεί ως "στοιχειωμένο", αφού η πρώτη οικογένεια σχεδόν ξεκληρίστηκε. Ακόμη επειδή το οίκημα την περίοδο του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου χρησιμοποιήθηκε για τους σκοπούς των κατακτητών και των συνεργατών τους, η κακή του φήμη αυξήθηκε.
Η όψη του δεν έχει την παραμικρή σχέση με την τυπική αρχιτεκτονική του Πηλίου. Σχεδιάστηκε από τον Ιταλό μηχανικό Εβαρέστο ντε Κίρικο, πατέρας του ζωγράφου Τζόρτζιο ντε Κίρικο, που την ίδια εποχή κατασκεύασε τη σιδηροδρομική γραμμή που ενώνει τον Βόλο με τις Μηλιές, αλλά και τους σταθμούς των τρένων τον περασμένο αιώνα.
Комментарии