filmov
tv
Το στοιχειωμένο σπίτι στα Λεχώνια - Haunted mansion Ano Lechonia

Показать описание
Το αρχοντικό Κοντού βρίσκεται πάνω στο δρόμο Βόλου-Τσαγκαράδας, σχεδόν στην είσοδο του χωριού Άνω Λεχώνια και χτίστηκε το 1900 μ.Χ. από την οικογένεια Κοντού.
Ο Νικόλαος Κοντός ήταν πρόξενος της Ρωσίας στην Ελλάδα. Η οικογένεια είχε μεγάλη περιουσία στη Ρωσία, στη Λωζάνη και στην Ελλάδα (Αθήνα και Βόλο). Σπίτι τους στο Βόλο ήταν το νεοκλασικό κτίριο Γαμβέτα με Τ. Οικονομάκη (;), που αγοράστηκε από το Δημ. Καβούρα και σήμερα ανήκει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. (Παλιά εκεί λειτουργούσε ο ιδιωτικό Γυμνάσιο «Κοραής»).
Το ατύχημα για την οικογένεια ήταν ότι το αρσενικό (Κωνσταντίνος) και τα θηλυκά (Ελένη και Κατίνα) παιδιά της - εκτός μιας- πέθαναν από φυματίωση. Οι εποχές ήταν τέτοιες που η αστική αυτή οικογένεια δεν μπορούσε να στιγματιστεί, οπότε κι η απώλειά τους αποδόθηκε σε άλλη αιτία θανάτου. Ο οικογενειακός τους τάφος υπάρχει στο νεκροταφείο Βόλου, μαζί και ο θρύλος ότι δηλητηριάστηκαν από σαμιαμίδι που έπεσε στο ρόφημά τους ενώ, είναι γνωστό πως το σαμιαμίδι δεν είναι δηλητηριώδες.
Το πένθος έπεσε βαρύ στην οικογένεια. Έκτοτε το αρχοντικό εγκαταλείφθηκε.
Το 1920 περίπου η κόρη της οικογένειας, Θελξινόη (γνωστή ως Θέλξα) πούλησε το σπίτι στο Γεώργιο Αλπάκη, που είχε τρεις κόρες κι έναν γιο, τη Σεραϊνα, την Αριστέα, τη Φρόσω και το Νίκο.
Ο Αλπάκης έδωσε το σπίτι προίκα στην κόρη του Φρόσω που παντρεύτηκε το Φ. Φιλιππίδη αγρότη από τις Πινακάτες. Η Φρόσω το έδωσε προίκα στη μεγάλη της κόρη που παντρεύτηκε τον Αντώνη Ασημάκη από τις Μηλιές.
Το 1960 περίπου το σπίτι πουλήθηκε στον εργολάβο Κουτσιδάκη, ο οποίος επισκευάζοντάς το δε σεβάστηκε την αξία του ως μνημείο και χρησιμοποίησε υλικά κατώτερης ποιότητας. Στο σοβά χρησιμοποίησε υπολείμματα ασετιλίνης αντί για ασβέστη που τα έπαιρνε από το εργοστάσιο «Οξυγόνο» του Βόλου. Οι τοιχογραφίες καταστράφηκαν όλες. Ο ίδιος παραχώρησε μέρος της αυλής για να διαπλατυνθεί ο επαρχιακός δρόμος Βόλου-Τσαγκαράδας. Τρία χρόνια μετά αυτός αρρώστησε και πέθανε. Οι κόρες του το πούλησαν στο δικηγόρο Κίμωνα Χατζησταματίου.
Το αρχοντικό χρησιμοποιήθηκε άλλοτε ως ξενοδοχείο και άλλοτε ως πολυκατοικία. Στους Λεχωνίτες είναι γνωστό και με το όνομα "πολυκατοικία". Από το 1930 έως το 1940 περίπου κατοικήθηκε από τις οικογένειες: Δημήτρ. Ολύμπιου, συμβολαιογράφων Σταμ. Δημητριάδη και Ν. Κότζια, οι οποίοι είχαν και τα συμβολαιογραφεία τους εκεί, από το βουλευτή Κων. Σαμαρά και το δάσκαλο Χαρίλαο. Μαυράκη.
Το 1941 καταλήφθηκε από Γερμανούς, που εγκατέστησαν προσωρινά σ’ αυτό το αρχηγείο τους. Το 1944 μετά την αποχώρησή τους, εγκαταστάθηκε στο κτίριο η περιβόητη ΕΑΣΑΔ (Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσεως, του Τάκη –Δημήτρη-Μακεδόνα από τη Σκόπελο).
Στη συνέχεια κατοικήθηκε από ανταρτόπληκτες οικογένειες, που έρχονταν από κοντινά χωριά του Πηλίου. Στο ίδιο αρχοντικό κατοίκησαν πολλές οικογένειες από το Βόλο και τα Λεχώνια την περίοδο μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1955.
Σήμερα το αρχοντικό είναι ακατοίκητο και εσωτερικά μισοερειπωμένο και λεηλατημένο.
Ο Νικόλαος Κοντός ήταν πρόξενος της Ρωσίας στην Ελλάδα. Η οικογένεια είχε μεγάλη περιουσία στη Ρωσία, στη Λωζάνη και στην Ελλάδα (Αθήνα και Βόλο). Σπίτι τους στο Βόλο ήταν το νεοκλασικό κτίριο Γαμβέτα με Τ. Οικονομάκη (;), που αγοράστηκε από το Δημ. Καβούρα και σήμερα ανήκει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. (Παλιά εκεί λειτουργούσε ο ιδιωτικό Γυμνάσιο «Κοραής»).
Το ατύχημα για την οικογένεια ήταν ότι το αρσενικό (Κωνσταντίνος) και τα θηλυκά (Ελένη και Κατίνα) παιδιά της - εκτός μιας- πέθαναν από φυματίωση. Οι εποχές ήταν τέτοιες που η αστική αυτή οικογένεια δεν μπορούσε να στιγματιστεί, οπότε κι η απώλειά τους αποδόθηκε σε άλλη αιτία θανάτου. Ο οικογενειακός τους τάφος υπάρχει στο νεκροταφείο Βόλου, μαζί και ο θρύλος ότι δηλητηριάστηκαν από σαμιαμίδι που έπεσε στο ρόφημά τους ενώ, είναι γνωστό πως το σαμιαμίδι δεν είναι δηλητηριώδες.
Το πένθος έπεσε βαρύ στην οικογένεια. Έκτοτε το αρχοντικό εγκαταλείφθηκε.
Το 1920 περίπου η κόρη της οικογένειας, Θελξινόη (γνωστή ως Θέλξα) πούλησε το σπίτι στο Γεώργιο Αλπάκη, που είχε τρεις κόρες κι έναν γιο, τη Σεραϊνα, την Αριστέα, τη Φρόσω και το Νίκο.
Ο Αλπάκης έδωσε το σπίτι προίκα στην κόρη του Φρόσω που παντρεύτηκε το Φ. Φιλιππίδη αγρότη από τις Πινακάτες. Η Φρόσω το έδωσε προίκα στη μεγάλη της κόρη που παντρεύτηκε τον Αντώνη Ασημάκη από τις Μηλιές.
Το 1960 περίπου το σπίτι πουλήθηκε στον εργολάβο Κουτσιδάκη, ο οποίος επισκευάζοντάς το δε σεβάστηκε την αξία του ως μνημείο και χρησιμοποίησε υλικά κατώτερης ποιότητας. Στο σοβά χρησιμοποίησε υπολείμματα ασετιλίνης αντί για ασβέστη που τα έπαιρνε από το εργοστάσιο «Οξυγόνο» του Βόλου. Οι τοιχογραφίες καταστράφηκαν όλες. Ο ίδιος παραχώρησε μέρος της αυλής για να διαπλατυνθεί ο επαρχιακός δρόμος Βόλου-Τσαγκαράδας. Τρία χρόνια μετά αυτός αρρώστησε και πέθανε. Οι κόρες του το πούλησαν στο δικηγόρο Κίμωνα Χατζησταματίου.
Το αρχοντικό χρησιμοποιήθηκε άλλοτε ως ξενοδοχείο και άλλοτε ως πολυκατοικία. Στους Λεχωνίτες είναι γνωστό και με το όνομα "πολυκατοικία". Από το 1930 έως το 1940 περίπου κατοικήθηκε από τις οικογένειες: Δημήτρ. Ολύμπιου, συμβολαιογράφων Σταμ. Δημητριάδη και Ν. Κότζια, οι οποίοι είχαν και τα συμβολαιογραφεία τους εκεί, από το βουλευτή Κων. Σαμαρά και το δάσκαλο Χαρίλαο. Μαυράκη.
Το 1941 καταλήφθηκε από Γερμανούς, που εγκατέστησαν προσωρινά σ’ αυτό το αρχηγείο τους. Το 1944 μετά την αποχώρησή τους, εγκαταστάθηκε στο κτίριο η περιβόητη ΕΑΣΑΔ (Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσεως, του Τάκη –Δημήτρη-Μακεδόνα από τη Σκόπελο).
Στη συνέχεια κατοικήθηκε από ανταρτόπληκτες οικογένειες, που έρχονταν από κοντινά χωριά του Πηλίου. Στο ίδιο αρχοντικό κατοίκησαν πολλές οικογένειες από το Βόλο και τα Λεχώνια την περίοδο μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1955.
Σήμερα το αρχοντικό είναι ακατοίκητο και εσωτερικά μισοερειπωμένο και λεηλατημένο.
Комментарии