Σταύρος Μαυρίδης - Απαγγέλλει Μάριο Καρακατσάνη

Показать описание

Πόση χαρά, συγκίνηση και τιμή μπορεί να νιώσει κάποιος όταν ένας εξαιρετικός ηθοποιός παραμερίζει για λίγο τον πολύτιμο χρόνο του από τις θεατρικές του παραστάσεις, για να σου προσφέρει την χαρά να δώσει ζωή σε ένα δικό σου πόνημα. Και μάλιστα λέγοντας, ότι ήθελε καιρό να το κάνει αυτό, αφού διαβάζοντας ολόκληρη την ποιητική συλλογή πριν μέρες, το ξεχώρισε ανάμεσα σε πολλά άλλα.
Ειδικά όταν ο άνθρωπος αυτός έδωσε και εκείνος έναν προσωπικό αγώνα για να ξεπεράσει τους δικούς του δαίμονες, αλλά και τις δυσκολίες της ζωής, τότε το δώρο του, γίνεται ανεκτίμητο.

Αγαπημένοι μου φίλοι.... Ο Σταύρος Μαυρίδης!

Απαγγελία: Σταύρος Μαυρίδης
Ποίηση: Μάριος Καρακατσάνης

Εγκατάλειψη

Γιατί τόσο σκοτάδι; Ω Θεέ μου δεν μπορώ να δω τίποτα!
Και αυτή η φρικτή ησυχία... Δεν την αντέχω! Φωνάξτε! Πείτε κάτι!
Γιατί τόση αβάσταχτη σιωπή; ΓΙΑΤΙ;
Δεν μπορώ να κουνηθώ, αδυνατώ να αναπνεύσω...
Που είμαι;
Που βρίσκομαι;
Λυτρώστε με από την μοναξιά μου...
Φωνάξτε!
Πείτε κάτι!
Γιατί τόση καταραμένη σιωπή;
Που πήγατε όλοι;
Μονάχα μια κοφτή ανάσα μπορώ να ακούσω, μα θα με εγκαταλείψει και αυτή.
Και αυτό το βάρος που με πλακώνει, χώμα είναι! Ποτισμένο με δάκρυα!
Μα είμαι ζωντανός! Με ακούτε! ΕΙΜΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ!
Σιωπή...
Καταραμένη σιωπή...
Με εγκαταλείψατε όλοι, μα εγώ ζω ακόμα...
Γελάω! ΝΑ! Δείτε με! ΓΕΛΑΩ!
Κανείς σας δε με βλέπει, κανείς δεν είναι εδώ.
Μονάχα μια ανάσα...
Που και αυτή θα με εγκαταλείψει σύντομα...