PRESJA CZYTELNICZA, DOROSŁOŚĆ, FEMINIZM I PATRIOTYZM | OSTATNIO PRZECZYTANE #20

Cześć, dziś przychodzę z obszernym podsumowaniem czytelniczym. Wciąż obiecuje sobie, że następnym razem będzie krócej, ale jak widać nie wychodzi. Mam nadzieję, że znajdziecie dla siebie jakiś ciekawy tytuł :)

Ciekawe opinie o książce 'Dorośli'

Moja szersza opinia o 'Córce' Eleny Ferrante:

00:00 Wstęp
01:45 O presji czytelniczej
05:24 'Swimming lessons. Poems' Lily Reinhart
06:42 'Rozmowy z przyjaciółmi' Sally Rooney
10:15 'Dorośli' Marie Aubert i o dorosłości słów kilka
22:51 'Wrony' Petra Dvorakova
27:02 'Świat bez kobiet. Płeć w polskim życiu publicznym' Agnieszka Graff
31:15 'Trzy wierzby. Opowieść o przyjaźni' Ann Brashares
33:10 Seria 'Girl Online' Zoe Sugg
37:00 Książki o Ignacym Janie Paderewskim z patriotyzmem w tle. 'Paderewski' Henryk Lisak, 'Paderewski' Maja i Jan Łozińscy, 'Pamiętniki' Paderewski i Mary Lawton
42:29 'Klub rozkoszy. Kartografia Przyjemności' June Pla
45:15 'Ucieczka od bezradności' Tomasz Stawiszyński
49:00 'Horrorstor' Grady Hendrix
49:50 'Walcz i wygrywaj' Natalia Rybarczyk
51:00 'Mam nadzieję' Katarzyna Czajka-Kominiarczuk (Zwierz popkulturalny)
53:50 'Bezgwiezdne morze' Erin Morgenstern
54:58 'Życie Violette' Valerie Perrin
56:52 'Sen o okapi' Mariana Leky
58:04 'Jesień' Ali Smith
59:29 'Dom z witrażem' Żanna Słoniowska
1:00:24 'Córka' Elena Ferrante
1:01:20 Pytanie o książkę 'Dobrzy Sąsiedzi'

Nagrywam: Lumix G80, Samsung M21

Mikrofon: Rode VideoMic GO

Montuję: Adobe Rush, Adobe Premiere

[PannaSasna]

Ale super tytuły! Musimy powtórzyć maraton <3

[kamilakamila]

Bardzo podoba mi się określenie schizofrenia czytelnicza, lubię ten stan ;)

[literatunek]

Za każdym razem, kiedy Cię oglądam myślę sobie, jaką mądrą i refleksyjną osobą jesteś. Pięknie też ubierasz w słowa swoje myśli. Widać, że czytasz niezwykle świadomie i lubię, kiedy przy okazji mówienia o książkach poruszasz taką masę ważnych tematów. Z zaciekawieniem posłuchałam o pamiętnikach Paderewskiego! "Ucieczkę od bezradności" mam na półce i jestem ogromnie ciekawa tej książki. Bardzo zgadzam się z tym, co mówisz przy okazji tej książki - że coraz częściej uciekamy od trudnych emocji, zamiast je poczuć, zrozumieć i po prostu przeżyć. Bardzo bardzo czekam na recenzję tetralogii Ali Smith!!!!

[sylwiasilva]

Odnośnie presji czytelniczej i czytania książki dziennie - świadomie czytam w wolnym tempie, bo dzięki lekturze rozłożonej na kilka dni, zwłaszcza, gdy trafia mi się coś wyjątkowo dobrego, chcę zwyczajnie pobyć z powieścią jak najdłużej, smakować słowa jak obiad w wykwintnej restauracji: uważnie, z szacunkiem dla autora, z zaangażowaniem. Dzięki temu czuję większą satysfakcję z czytania, więcej treści pamiętam, a emocje w trakcie i po skończonej powieści towarzyszą mi dłużej. Oczywiście są książki, które nie są tak dobre, żeby poświęcać im zbyt wiele czasu i chcemy je jak najszybciej skończyć, ale wtedy - po co je czytać?

[Japoleczka]

Świetnie podsumowałaś bohaterów Sally Rooney, oni są właśnie tacy przezroczyści. Dla mnie to realia bardzo bliskie bo mieszkam od dawna w Irlandii i jeśli czytasz po angielsku to polecam ci 'Snowflake' Louise Nealon. To też jest bardzo współczesna proza irlandzka, podobny świat bo też jest tu studencki Dublin, naprawdę jednak kreacja bohaterów i sama fabuła są dużo głębsze niż u Rooney. Ja też nie jestem fanką Ferrante a na temat "Córki" mam bezlitosne zdanie.

[shubiektywnie]

Podoba mi się, jak określiłaś twórczość Rooney. Ja ją lubię, ale coś mnie w niej uwiera. Na pewno wtórność jej historii, bo - nie oszukujmy się - ta autorka w każdej kolejne książce powiela schematy fabularne. Niby zgadzam się z wieloma jej opiniami i rozważaniami i czuję w nich „milenialskość”, ale kiedy minie pierwsza fala sympatii, mój entuzjazm do jej książek bardzo stygnie.

PS Mnie też się kiedyś wydawało, że mi codziennie coś koszą pod blokiem, a okazało się, że to była dmuchawa do liści, bo sąsiadka bardzo ambitnie podeszła do kwestii utrzymania czystości wokół bloku 😂

[kinczyta]

Mnie we Wronach brakowało realistycznego portretu matki. O ile perspektywa córki wydawała mi się bardzo prawdziwa emocjonalnie, te fragmenty z perspektywy matki brzmiały raczej jak wyobrażenia rozgoryczonej dziewczynki na temat tego, co jej matka myśli, na podstawie usłyszanych od niej tyrad i komentarzy. Ta matka ze strony na stronę wydawała mi się coraz bardziej karykaturalną postacią. Wolałabym albo nie usłyszeć jej perspektywy w ogóle, albo zobaczyć w niej więcej człowieczeństwa.